اعتدال بهاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اعتدال بهاری''' یا '''هموگان ِ بهاری''' (در [[نیم‌کره شمالی]]) در [[ستاره‌شناسی]] به لحظه‌ای گفته می‌شود که [[خورشید]] از دید ناظر زمینی از صفحه [[استوا]]ی سماوی می‌گذرد و حرکت خود به سمت [[شمال]] آسمان را در پیش می گیرد. اعتدال بهاری یکی از دو [[اعتدالین|اعتدالی]] زمین است که در هر سال رخ می‌دهد (اعتدال دیگر [[اعتدال پائیزی]] است). اعتدال بهاری در نیم‌کره شمالی برابر است با اعتدال پائیزی در [[نیم‌کره جنوبی]]. حرکت زمین به دور خورشید در هر سال باعث می شودمی‌شود تا ناظر زمینی تصور کند خورشید روی یک مدار دایروی که با مدار استوای زمین ۲۳٫۵ درجه اختلاف دارد، به دور سیاره ما می‌چرخد. در این میان چهار نقطه از مدار فرضی گردش خورشید به دور زمین بسیار مهم می‌شود. دو اعتدال بهاری و پاییزی که محل تلاقی دو مدار گردش خورشید به دور زمین و دایره [[استوای سماوی]] است و دو [[انقلاب تابستانی]] و [[انقلاب زمستانی]] که به نظر می‌رسد خورشید در بیشترین ارتفاع نسبت به استوای سماوی قرار گرفته است.<ref>

:در این شعر آهوی آتشین، خورشید است (آهو در ادبیات کهن فارسی نماد بهار و شیر نماد زمستانست) که نقطه اعتدال برج حمل (بره) وارد می شودمی‌شود و روز (کافور خشک) با شب (مشک تر) با هم برابر می‌شوند.<ref>فنون و صنایع ادبی سوم رشته فرهنگ و ادب، دهه 70 خورشیدی</ref>