چرخه حیات توسعه سیستم‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

این عبارت می تواند معادل اصطلاح (SDLC (System Development Life Cycle دانسته شود گه در مهندسی نرم افزار و رشته های مرتبط با موضوع سیستم های اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گیرد و موضوع آن تشریح فرآیند های مرتبط با برنامه ریزی و هدف گذاری، تحلیل، تولید، آزمایش، استقرار و نگهداری سیستم های نرم افزاری است که اغلب در یک چرخه مانند آنچه در دیاگرام مشاهده می شودمی‌شود تداوم و تکرار پیدا می کنند. این چرخه همچنین می تواند در برگیرنده فرایندهای مربوط به تامین سخت افزار یا ترکیبی از سخت افزارها و نرم افزارها نیز دانسته شود.

یک چرخه توسعه سیستم علی القاعده باید ترکیبی از گا مهای به دقت تعریف شده و تفکیک شده باشد که توسط مهندسین نرم افزار و توسعه دهندگان سیستم برای تولید، عرضه، نگهداری و ارتقاء یک سیستم اطلاعاتی با کیفیت و سرعت و هزینه مناسب به کار گرفته می شوند. با این وجود روش شناسی (Methodology) های متعدد و گاه متضاد در مهندسی نرم افزار وچود دارند که در مورد بعضی از آن ها رعایت کامل و دقیق این گام ها مورد نیاز یا توصیه نیست یا عمدا بر خلاصه کردن و حتی حذف برخی مراحل تاکید می شود. از این نوع می توان به خانواده روش شناسی های توسعه نرم افزار موسوم به چابک (Agile Methodologies) و بخصوص یک شکل تعمیم یافته آن یعنی Scrum و آنچه در دهه دوم این قرن به عنوان DevOps به شدت مطرح است اشاره کرد. حتی در میان سایر متدولوژی های توسعه نرم افزار (به استثنای آنچه به نام روش آبشاری شناخته می شودمی‌شود و خیلی هم مورد علاقه ارائه کننده گان درس های مربوط به سیستم های اطلاعاتی در رشته مهندسی صنایع در ایران است ولی کم و بیش منسوخ دانسته می شود) گرایش غالب، خلاصه کردن یا حتی حذف برخی از این گا مها توام با تاکید بر جنبه دورانی و چرخه ای است. به عنوان مثال در روش شناسی های مبتنی بر تکرار (Iterative Methodologies) مانند RUP یا XP تاکید بر محدود کردن حوزه مسئله از ابتدا و آمادگی برای اعمال تغییرات سریع است.

قدیمی ترین روش شناسی توسعه سیستم روش آبشاری (Waterfall) است که در حقیقت برآمده از همین مفهوم، "چرخه حیات توسعه سیستم" است و هرچند که امروزه عملا یک روش منسوخ و قدیمی محسوب می شودمی‌شود اما در بسیاری از موارد مفاهیم و واژه نامه آن به منظور ارائه تصویری ولو کلی از نحوه جریان امور پروژه های توسعه سیستم مورد استفاده قرار می گیرد. در روش شناسی آبشاری نصویری ساده انگارانه از فرآیند توسعه سیستم مطرح است:

2- تجزیه و تحلیل: سند دریافتی از مرحله قبل مبنای کار قرار می گیرد و توام با بررسی وضعیت جاری سند دیگری تولید می شودمی‌شود که به توصیف دقیق وضعیت موچود و محددیت های احتمالی و شرایط خاص مرتبط با موضوع می پردازد.