لایه انتقال: تفاوت میان نسخه‌ها

سرویس‌های زیادی وجود دارد که می تواندمی‌تواند توسط یک پروتکل در لایه انتقال ارائه شود که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

* [[ارتباط اتصال گرا]] یا Connection-oriented communication: این نوع ارتباط را که می توان آنرا [[جریان داده]] نیز تفسیر کرد می تواندمی‌تواند مزایای متعددی را برای برنامه کاربردی به ارمغان بیاورد. در حالت عادی کار کردن با آن راحتتر از کار کردن با ارتباط بدون اتصال یا Connection-less است. یکی از پروتکل هایی که این نوع سرویس را ارائه می دهد پروتکل TCP می باشد.

* [[کنترل جریان]] یا Flow Control : بعضی اوقات نرخ انتقال اطلاعات بین دو نود بایستی مدیریت شود تا از ارسال سریع تر فرستنده نسبت به گیرنده اطلاعات که می تواندمی‌تواند منجر به سرریز [[بافر]] داده ای گیرنده شود جلوگیری به عمل آید.

* [[پیشگیری از تراکم]] یا Congestion Avoidance : [[کنترل تراکم]] می تواندمی‌تواند ترافیک وارد شده به شبکه مخابراتی را مدیریت کرده و با اعمال ممنوعیت ورود هر نوع امکان ارتباطی یا پردازشی از سوی نودهای شبکه تصادم یا تراکم را کاهش دهد. همچنین این سرویس می تواندمی‌تواند با در اختیار گرفتن منابع، باعث کاهش نرخ ارسال بسته های اطلاعاتی شود. برای مثال، [[درخواست تکرار خودکار]] می تواندمی‌تواند شبکه را در حالتی متراکم نگه دارد؛ این موقعیت می تواندمی‌تواند با اعمال پیشگیری های تراکمی به کنترل جریان به حداقل برسد. با این کار مصرف پهنای باند از همان ابتدای انتقال اطلاعات یا بعد از ارسال مجدد بسته ها در سطحی پایین و ایمن باقی خواهد ماند.

* تسهیم یا [[مالتی پلکسینگ]] (Multiplexing) : [[پورت TCP و UDP|پورتها]] می تواندمی‌تواند چندین مقصد پایانی را بر روی یک نود فراهم آورد. برای مثال، نام موجود در آدرس پستی می تواندمی‌تواند نمایانگر نوعی از تسهیم و تفکیک بین چندین گیرنده در یک محل باشد. برنامه های کاربردی بر روی پورت‌های مخصوص به خودشان به اطلاعات گوش می دهند که این کار این امکان را فراهم می آورد که از چندین [[سرویس شبکه]] به صورت همزمان استفاده کنیم. این سرویس بخشی از لایه انتقال در مدل TCP/IP است، اما در مدل OSI این سرویس بخشی از [[لایه نشست]] می باشد.