محمدعلیشاه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اصلاح غلط املايي واژه «ميليون» كه صحيح آن «مليون» است. برچسبها: ویرایشهای مشکوک به خرابکاری ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۳:
با آغاز سلطنت محمدعلی شاه، مخالفتهای وی با مشروطه آغاز شد. او با همکاری سربازان روسی مجلس اول را در سهشنبه ۲۳ جمادیالاول ۱۳۲۶ ق به توپ بست و بسیاری از مشروطهخواهان را کشت یا تبعید کرد. در چنین وضعی، علمای [[ایرانیان عراق|ایرانی مقیم نجف]] از جمله [[محمدکاظم خراسانی|ملا محمدکاظم خراسانی]] معروف به '''آخوند خراسانی''' در حمایت و هواخواهی مشروطه خواهان بویژه [[سید محمد طباطبایی]] و [[سید عبدالله بهبهانی]] پرداختند و توانستند جنبش مشروطه و آزادیخواهی را با فعالیت خستگیناپذیری ادامه دهند. آنان اعلام کردند که همراهی با مخالفان اساس مشروطیت - هرکه باشد - تعرض به مسلمین است و در حکم محاربه با امام زمان بهشمار میآید و در فتوایی خطاب به مردم ایران، حکم خدا را ''«در دفع این سفاک جبار»'' و «دفاع از نفوس و اَعراض و اموال مسلمین را از اهم واجبات و دادن مالیات به گماشتگان او را از اعلم محرمات» دانستند؛ و همراهی با مخالفان مشروطه را در تعرض به مجلس به منزلهٔ «اطاعت از یزید بن معاویه» برشمردند. اگر فتوای علمای نجف نبود، کمتر کسی به یاری مشروطه برمیخاست و مجاهدان مشروطه، بیشترشان پیروی از دین میکردند و دستاویز آنان در مجاهده و جان فشانی، فتواهای علمای نجف بود. بدون طرفداری و کوشش بسیاری که علمای نجف در راه مشروطه کردند، محال بود مجدداً مشروطه در ایران برقرار و پایدار گردد و آرزوی ملت در راه وصول آزادی برآورده شود.
پس از [[فتح تهران]] و روی کار آمدن [[احمدشاه]]، اغتشاشات همچنان ادامه یافت. تلاش هواداران محمدعلی شاه برای بازگرداندن وی و حمایتهای روسیه از او، به ورود قوای روس به [[آذربایجان]] انجامید.
آخوند خراسانی در نامهای به رهبران مذهبی [[تبریز]] دستور داد بر ضد کفار به پا خیزند و با تحریم اجناس روسی و با آموزشی فنون جنگی، وظیفه مذهبی خویش را انجام دهند. از آنجا که علما از آغاز مشروطه تا خلع محمدعلی شاه، از مشروطیت و حقوق مردم دفاع کرده بودند، در مقابل رویه تجاوزکارانهٔ روسیه قیام نمودند و تصمیم گرفتند به طرف ایران حرکت کنند و با اعلان جهاد، ایران را از چنگ دولت روسیه نجات بخشند. آخوند مازندرانی با عدهای از طلاب وارد بغداد شدند و با اعلامیه مردم را به مقاومت و جانبازی در راه استقلال دعوت کردند و منتظر ورود آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ماندند تا مجتمعا به طرف ایران حرکت کنند؛ ولی خبر رسید که حال آخوند به هم خورده، دچار کسالت شده و پس از بیستوچهار ساعت خبر فوت وی در ذیحجهٔ ۱۳۲۹ ق در بغداد منتشر شد و بقیه برای عزاداری به نجف بازگشتند. شهرت یافت که مقامات خارجی یا خارجه پرستان آخوند خراسانی را مسموم کردهاند.<ref>''نقش علمای نجف در جنبش مشروطه''، زهرا آصفی، گنجینه اسناد، تابستان ۱۳۸۵، شماره ۶۲</ref>
|