رمزنگاری منحنی بیضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رمزنگاری]] [[منحنی بیضوی]] ([[ECC]]) یک رمزنگاری به روش [[کلید عمومی]] می‌باشد که بر اساس ساختاری [[جبری]] از [[منحنی بیضوی|منحنی‌های بیضوی]] بر روی زمینه‌های محدود طراحی شده. ECC در مقایسه با بقیه رمزنگاری های مبتنی بر میدانهای گالویز به کلید کوچکتری نیاز دارد. استفاده از منحنی‌های بیضوی در رمزنگاری به طور جداگانه توسط [[نیل کوبلیتز]] و [[ویکتور س. میلر]] در سال ۱۹۸۵ پیشنهاد شد.

منحنی های بیضوی برای [[توافق کلیدی]] ، [[امضای دیجیتال|امضاهای دیجیتال]] ، [[ژنراتورهای شبه تصادفی]] و سایر وظایف کاربرد دارند. به طور غیر مستقیم، آنها با ترکیب [[توافق کلید]] با طرح [[رمزنگاری متقارن]] می توانند برای رمزگذاری مورد استفاده قرار گیرند. منحنی‌های بیضوی همچنین در چندین [[الگوریتم]] [[فاکتورگیری]] [[عدد صحیح]] نیز استفاده شده‌است که این الگوریتم‌ها دارای کاربردهایی در زمینهٔ رمزنگاری می‌باشند، مانند فاکتور منحنی بیضوی[[Lenstra]].