احمد الشقیری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بهبود/اضافه کردن منبع‌
گسترش مقاله
خط ۱۳:
=== دوران تحصیل ===
احمد الشقیری به دانشگاه آمریکایی بیروت ملحق شد، جایی که ارتباطش با جنبش ملی‌گرای عرب تقویت شد و او عضو فعال باشگاه العروة الوثقی شد؛ ولی دانشگاه مذکور او را سال بعد به دلیل هدایت یک تظاهرات بزرگ در دانشگاه برای اعتراض به حضور فرانسه در لبنان، اخراج کرد. مقامات فرانسوی تصمیم گرفتند او را در سال ۱۹۲۷ از لبنان اخراج کنند.
احمد الشقیری به مؤسسه حقوق در قدس بازگشت و در همان زمان به عنوان سردبیر روزنامه آینه شرق (مرآة الشرق) مشغول بکار شد. پس از فارغ‌التحصیلی، او در دفتر وکیل عونی عبدالهادی، یکی از بنیانگذاران حزب استقلال در فلسطین، شروع به آموزش و تمرین کرد و در این دفتر او با نمادهای انقلاب سوریه که پناهنده فلسطین بودند، آشنا شد و تحت تأثیر آنها قرار گرفت.<ref>[http://www.passia.org/palestine_facts/personalities/chrono01.htm PALESTINE FACTS, Personalities - Chronological Listing, 1880-1920] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20051128014321/http://www.passia.org/palestine_facts/personalities/chrono01.htm |date=2005-11-28 }}, [[Palestinian Academic Society for the Study of International Affairs|PASSIA]].org</ref>
 
=== دوران وکالت ===
احمد الشقیری بین ۱۹۳۶ و ۱۹۳۹، الشقیری در حوادث شورش بزرگ فلسطین شرکت داشت. او به عنوان وکیل، در سپتامبر سال ۱۹۳۷ در دفاع از زندانیان فلسطینی در دادگاه‌های انگلیس فعالیت کرد. او همچنین در کنفرانس بلودان در سپتامبر ۱۹۳۷ شرکت کرد و تحت پیگرد مقامات بریتانیا قرار گرفت بهمین دلیل فلسطین را به قصد مصر ترک کرد. در سال ۱۹۴۰، هنگامی که پدرش فوت کرد، به فلسطین بازگشت و یک دفتر وکالت در آنجا باز کرد.
وقتی که قرار بر این شد که دفاتر مطبوعات عربی در پایتخت‌های خارجی تأسیس شود احمد الشقیری بعنوان مدیر دفتر مطبوعات عربی در واشینگتن برگزیده شد، و بدنبال آن مدیر دفتر مطبوعات مرکزی عرب در قدس شد و ریاست آنرا تا زمان فاجعه فلسطینیان در سال ۱۹۴۸، که در آن به لبنان مهاجرت کرد و در بیروت مستقر شد، به عهده داشت.
 
== منابع ==