پرویز ناتل خانلری: تفاوت میان نسخه‌ها

از دیگر کارهای عمدهٔ خانلری، طرح‌ریزی تألیف و انتشار ''فرهنگ تاریخی زبان فارسی'' بود. در این نوع فرهنگ، برخلاف روش رایج [[فرهنگ‌نگاری]] فارسی، که مآخذ اصلی مورد استفاده در آن، فرهنگ‌های موجود است، مؤلفان نخست همهٔ متن‌های موجود در زبان را به ترتیب تاریخی از پی هم قرار می‌دهند و واژه‌ها و معنی‌های گوناگون آنهاآن ها را، نه از روی فرهنگ‌های دیگر، بلکه از متن‌ها بگیرند. بدین‌ترتیب روشن خواهد شد که هر واژه دست‌کم در زبان مکتوب از چه تاریخی وارد زبان شده و هریک از معنی‌های گوناگون آن از چه روزگاری بر جا مانده‌استمانده‌ است. وجود چنین فرهنگی در هر زبان، شناسنامهٔ تاریخیِ یک‌یک واژه‌های آن زبان است و فایده‌های در دست داشتن چنین سندی برای زبان‌شناسان و ادیبان و محققان و شاعران چندان فراوان و گوناگون است که در آغاز کار نمی‌توان تمام آنهاآن ها را پیش‌بینی کرد.

دکتر خانلری طرح تهیهٔ ''فرهنگ تاریخی زبان فارسی'' را تهیه کرد و آن را در [[بنیاد فرهنگ ایران]] به موقع اجرا گذاشت. همکاران این طرح بزرگ را، که تعدادشان انگشت‌شمار بود، با تحقیق و تجسس بازشناخت و گروهی جوانان علاقه‌مند را به این کار برگماشت. نخستین جلد ''فرهنگ تاریخی زبان فارسی'' در سال ۱۳۵۷ انتشار یافت. جلد دوم آن نیز به زیر چاپ رفته‌بودرفته‌ بود که با کناره‌گیری خانلری معلق ماند و به سرنوشت نامعلومی دچار شد.<ref>محمدجعفر محجوب، همان‌جا</ref>