ملاصدرا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
|||
خط ۷۵:
== درگذشت ==
بنا بر مشهور ملاصدرا در سال ۱۰۵۰ قمری (۱۶۴۰ میلادی)
وفات ملاصدرا در شهر [[بصره]] واقع شد ولی بنابر سنت شیعیان او را به شهر [[نجف]] بردند و بنابر گفته نوه وی، علم‌الهدی، او را در سمت چپ صحن [[حرم علی بن ابی‌طالب]] دفن نمودند.<ref>[http://www.mullasadra.org/new_site/persian/Mullasadra/zendegi/az%20korsi%20ostadi.htm از کرسی استادی تا گوشه انزوا]، [[بنیاد حکمت اسلامی صدرا]]</ref>
خط ۸۱:
== فرزندان ملاصدرا ==
ملاصدرا پنج فرزند (سه دختر و دو پسر) داشته‌است که عبارتند از:
* ام کلثوم (متولد سال ۱۰۱۹ قمری، ۱۶۰۹ میلادی)، او بزرگترین فرزند ملاصدرا که دانشمند و شاعر و زنی اهل عبادت و زهد بوده و به همسری [[ملا عبدالرزاق لاهیجی]] (شاگرد معروف ملاصدرا)
* ابراهیم (متولد سال ۱۰۲۱ قمری، ۱۶۱۱ میلادی)، وی یکی از دانشمندان زمان خود بوده و فیلسوف و فقیه و متکلم و مفسر شمرده می‌شد و از علوم دیگر مانند ریاضیات نیز بهره داشته‌است. وی کتابی به نام ''عروة الوثقی'' در تفسیر قرآن و شرحی بر کتاب روضه فقیه لبنانی «شهید» نوشته و چند کتاب دیگر در فلسفه نیز به وی نسبت داده‌اند.
* زبیده (متولد سال ۱۰۲۴ قمری، ۱۶۱۴ میلادی)، وی همسر [[ملا محسن فیض کاشانی]] (شاگرد دیگر ملاصدرا) شده‌است.
خط ۹۴:
ملاصدرا اگرچه به عرفان باور داشت، اما کوتاهی از احکام و واجبات دین را به بهانهٔ سیر و سلوک عرفانی رد می‌کرد. با دانشمندان قشری نیز به دلیل ستیز با عرفان شیعی مخالف بود. همچنین با برخی از صوفیان که عمل به واجبات دینی را ضروری نمی‌دانستند، مخالف بود.
البته برخی معتقدند ملاصدرا با ادغام فلسفه و عرفان
== حکمت متعالیه ==
مکتب ملاصدرا که [[حکمت متعالیه]] نامیده می‌شود، بر اصل «''وجود''» و تمایز آن از «''ماهیت''» استوار است. بنابر دیدگاه او، بدیهی‌ترین مسئلهٔ جهان، مسئلهٔ وجود یا هستی است که ما با علم حضوری و دریافت درونی خود، آنرا درک کرده و نیازی به اثبات آن نداریم. اما ماهیت، آن چیزی است که سبب گوناگونی و تکثر پدیده‌ها می‌شود و به هر وجود، قالبی ویژه می‌بخشد. همهٔ پدیده‌های جهان در یک اصل مشترکند که همان «وجود» نام دارد و وجود، یگانه‌است؛ زیرا از هستی‌بخش (یعنی خداوند یگانه) سرچشمه گرفته، اما ویژگی‌های هر یک از این پدیده‌ها از تفاوت میان ذات و ماهیت
ملاصدرا در مخالفت با استادش [[میرداماد]] که خود پیرو [[شهاب‌الدین یحیی سهروردی|سهروردی]] بود، مدعی شد که «وجود» امری حقیقی است و ماهیت امری اعتباری. صدرا دربارهٔ حرکت نیز نظریه جدیدی عرضه کرد که به [[حرکت جوهری]] مشهور است. تا قبل از آن تمامی فلاسفه مسلمان، معتقد به وجود حرکت در مقولات نه‌گانه عَرَض بودند و حرکت را در جوهر محال می‌دانستند. اما صدرا معتقد به حرکت در جوهر نیز بود و موفق شد چهار جریان فکری یعنی [[کلام]]، [[عرفان]]، فلسفه [[افلاطون]] و فلسفه [[ارسطو]] را در یک نقطه گرد آورد و نظام فلسفی جدید و مستقلی به وجود آورد.<ref>[[محمدرضا فشاهی]]، ''ارسطوی بغداد، از عقل یونانی به وحی قرآنی''، [[انتشارات کاروان]]، ۱۳۸۰، ص ۴۷</ref>
=== قاعده اتحاد عقل و عاقل و معقول در حصول معرفت ===
{{اصلی|اتحاد عاقل و معقول}}
[[اتحاد عاقل و معقول]] اصطلاحی در [[فلسفه]] است که به کیفیت [[ادراک]] مربوط می‌شود. قاعده «اتحاد عقل و عاقل و معقول» از ابتکارات فلسفی ملاصدرا است. وی معتقد است در تکوین [[شناخت]]، قوه شناخت و شخص
== برهان وجودی ملاصدرا ==
خط ۱۱۶:
* [[ملا محمد یوسف الموتی]]<ref>ریاض العلما و حیاض الفضلا، نوشته [[میرزا عبدالله افندی]]، جلد ۳، صفحهٔ ۱۱۴</ref>
با وجود زمان طولانی که ملاصدرا در شیراز، قم و اصفهان تدریس کرده‌است، اما تاریخ از شاگردان او جز تعداد اندکی نام نبرده‌است. مشهورترین
== آثار ==
آثار ملاصدرا را بیش از پنجاه اثر دانسته‌اند که
{{آغاز عربی}}
{{چندستونه|ستون‌ها=۳}}
| |||