تحلیل ردیف: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
پیشوند لازم نیست |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: ایندانگها⟸این دانگها |
||
خط ۲۲:
این کتاب شامل دو بخش کلی است: بخش نظری و تحلیل ردیف. در بخش نظری مباحثی چون «فواصل و نقش آنها در شکلدهی به بنیانهای مُدال»، «کارکرد درجات»، «معرفی دستگاهها و آوازها»، «ریتم»، «ملودی»، «آناتومی گوشه» و «دستگاه در اجرا» مطرح شدهاند. در بخش دوم نیز دستگاهها و آوازهای اصلی موسیقی ایرانی شامل [[دستگاه شور]]، [[آواز بیات کرد]]، [[آواز دشتی]]، [[آواز بیات ترک]]، [[آواز ابوعطا]]، [[آواز افشاری]]، [[دستگاه سهگاه]]، [[دستگاه نوا]]، [[دستگاه همایون]]، [[آواز بیات اصفهان]]، [[دستگاه چهارگاه]]، [[دستگاه ماهور]] و [[دستگاه راست پنجگاه]] تحلیل شدهاند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/233763/تحلیل-ردیف-موسیقی-ایرانی-کتابی-قلم-داریوش-طلایی |عنوان = تحلیل ردیف موسیقی ایرانی در کتابی به قلم داریوش طلایی | ناشر = ایبنا |تاریخ = ۸ اسفند ۱۳۹۴ |تاریخ بازدید = ۵ مارس ۲۰۱۷}}</ref>
در تحلیل [[فاصله (موسیقی)|فواصل]] موسیقی ایرانی، این کتاب [[دانگ (موسیقی)|دانگهایی]] به طول یک [[چهارم درست]] تعریف میکند که عبارتند از دانگ شور، دانگ چهارگاه، دانگ ماهور و دانگ نوا. با چسباندن
== نقد ==
|