آندره‌آ پیرلو: تفاوت میان نسخه‌ها

پیرلو با [[تیم ملی فوتبال ایتالیا]] نایب قهرمانی در [[یورو ۲۰۱۲]] و قهرمانی در [[جام جهانی ۲۰۰۶]] را در کارنامه دارد. او به خاطر تکنیک، دریبل، دید عالی، تخصص عالی در ضربات آزاد و شوت و پاس‌های بلند و دقیق تحسین شده استشده‌است. هم تیمی‌هایش در [[تیم ملی فوتبال ایتالیا]] به او لقب معمار را داده‌اند، زیرا پاس‌های دقیق او سبب گل‌های فراوانی برای تیم ملی شده است؛ و در ده سال حضورش در تیم میلان، که به قول خودش «نه سال از آن ده سال فوق‌العاده بودند.» به او لقب [[مترونوم]] داده بودند. زیرا مانند مترونوم در موسیقی که سرعت نواخت آهنگ را تنظیم می‌کند، آهنگ حرکت تیم را تنظیم می‌کرد.

آندره آ پیرلو متولد یک خانوادهٔ ثروتمند است و پدر او دارای دو مرکز بزرگ ذوب آهن می‌باشد. از آنجایی که خانواده پیرلو علاقه‌مند به بازی فوتبال هستند آندره آ را در بازی فوتبال پشتیبانی می‌کردند. پیرلو دارای یک برادر می‌باشد که ۳ سال از او بزرگ‌تر است وی همچنین خواهری دارد که ۱۰ سال از او جوانترجوان‌تر است.

بعد از پیوستن به تیم اصلی، توسط مربی وقت، [[باشگاه فوتبال اینتر میلان|اینتر]] [[میرکا لوچسکو]] (Mircea Lucescu)، به اینتر آورده شد. [[ماسیمو موراتی]] در آن فصل(۹۹–۱۹۹۸) چهار بار مربی تیم را عوض کرد و به ترتیب [[جیجی سیمونی]] میرکا لوچسکو [[لوچانو کاستلینی|لوچیانو کاستلینی]] و [[روی هاجسون]] را برای این پست انتخاب کرد که نتیجهٔ آن کسب مقام هشتمی سری آ بود. فصل بعد او به توصیه [[مارچلو لیپی]] سرمربی جدید اینتر به طوربه‌طور قرضی به رجینا پیوست و بعد از فصلی خوب او دوباره به اینتر بازگشت؛ ولی پس از بازگشتش، لیپی دو هفته بعد از اینتر اخراج شد و جانشینش مارکو تاردلی، با اینکه پیرلو را به خوبی می‌شناخت و مربی او در تیم زیر ۲۱ سال و تیم المپیک ایتالیا بود، اصلاً به او بازی نمی‌داد. در این فصل فقط چهار بار برای اینتر بازی کرد و نیم فصل دوم را در تیم قبلی اش، برشا، به صورت قرضی گذراند.

پیرلو در سال ۲۰۱۱ با یک قرار داد آزاد به [[یوونتوس]] پیوست. مدت این قرارداد تا ژوئن سال ۲۰۱۴ بود. پیرلو پس از انتقال به این تیم گفت که تصمیم درستی گرفته استگرفته‌است. اولین بازی او با پیراهن تیم [[یوونتوس]] در بازی دوستانه‌ای مقابل [[اسپورتینگ لیسبون]] بود. پیرلو در مدت زمان حضورش در [[یوونتوس]] تبدیل به بازیکن محبوب هواداران شد.

پیرلو در رده‌های زیر ۱۵ زیر ۱۸ و زیر ۲۱ برای تیم ملی ایتالیا بازی کرده استکرده‌است و در جام قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا مقام قهرمانی را برای تیمش به ارمغان آورد. او همچنین جز تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۲ و دارای مدال برنز المپیک ۲۰۰۴ است. در جام جهانی ۲۰۰۶ پیرلو بهترین پاسور گل و در ۳ بازی هم بهترین بازیکن میدان شناخته شد؛ و توپ برنز (سومین بازیکن برتر جام) و همچنین جز تیم منتخب جام جهانی شد. او همچنین جز تیم منتخب یورو ۲۰۱۲ بود و همچون در سه بازی برترین بازیکن زمین شناخته شد.

همراه با میلان او دوبار جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا (۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)، دو بار سوپرکاپ باشگاه‌های اروپا(۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)، یک بار جام قهرمانی باشگاه‌های جهان(۲۰۰۷)، دو قهرمانی در سری آ ایتالیا(۲۰۰۴ و۲۰۱۱)، یک سوپرکاپ ایتالیا(۲۰۰۴) و یک جام حذفی ایتالیا (۲۰۰۳) را کسب کرده استکرده‌است. در ۲۰۱۲ و به همراه یوونتوس قهرمانی در سری آ و جام سوپرکاپ ایتالیا را از آن خود کرد.

او همچنین مقام سوم، دوم و چهارم بهترین بازیساز جهان را در سال‌های ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ توسط مؤسسهٔ IFFHS (فدارسیون بین‌المللی تاریخ فوتبال) را از آن خود کرده استکرده‌است. او همچنین چهارمین بازیکن برتر یورو ۲۰۱۲ بود و او همچنین در سال ۲۰۰۷ هفتمین بازیکن برتر جهان و پنجمین بازیکن سال ۲۰۰۷ و هفتمین بازیکن برتر جهان در ۲۰۱۲ را از آن خود کرد. در ۲۰۱۲ پیرلو برترین بازیکن سری آ و جزنی از تیم فصل سری آ بود.

پیرلو معمولاً نقش هافبک دفاعی خلاق و بازی ساز را در تیم ملی ایتالیا و یوونتوس را بر عهده دارد. پیرلو تکنیک، دریبل، کنترل، بازی خوانی و پاس دقیق نقطه‌ای دارد و او متخصص ضربات آزاد چه به صورت شوت و پاس را دارد. هم تیمی‌هایش در تیم ملی لقب معمار را داده‌اند، چون پاس‌های دقیق او موجبات گل‌های زیادی برای تیم ملی ایتالیا شده استشده‌است.