جرج مارشال: تفاوت میان نسخه‌ها

زمانی که مارشال فرمانده ستاد ارتش شد، به مشکلات عمده ارتش آمریکا آشنا شد. ارتش غیرکارایی را می‌دید متشکل از بیش از ۲۰۰٫۰۰۰ مرد که تناسبی با نبردها و جنگهای نوین نداشتند و آموزشهایشان همه سنتی بودند. پس از دوره کوتاهی مصمم شد که دست به اصلاحاتی در ساختار ارتش بزند و برای همین در عرض سه سال (سال ۱۹۴۲) نفرات ارتش آمریکا را به هشت میلیون افزایش داد. بسیاری از فرماندهان و ژنرال‌های دیگر نیز توسط او به وزارت دفاع پیشنهاد می‌شدند که از میان آنهاآن‌ها می‌توان به [[آیزنهاور]] و [[عمر برادلی|عمر بردلی]] اشاره کرد.

در ژوئن ۱۹۵۱ زمانی که جنگ کره بین بیروهای آمریکایی و چینی به بن‌بست خورده بود، یکی از نمایندگان دمکرات [[مجلس سنا|سنا]] به نام [[جوزف مک‌کارتی]] علناً به مارشال تاخت و او را متهم کرد که در «از دست دادن چین»، او باعث شد که چین از یک دوست به دشمن تبدیل شود.<ref>The speech was published as a ۱۶۹-page booklet, America's Retreat from Victory: The Story of George Catlett Marshall (1951).</ref> مکارتی گفت، تنها راه توضیح اینکه چه بلایی بر سر آمریکا در طی این دوره آمد در این سؤال خلاصه شده استشده‌است که چرا آمریکای بعد از جنگ دوم جهانی که به عنوان بزرگترین قدرت جهان درآمده بود، امروزه اینقدر ضعیف و ناتوان شده استشده‌است و بی شک جواب این سؤال را باید در شیوه رهبری آمریکا جست. این جواب بی شک نمایانگر توطئه ایست بسیار کثیف و در سطحی بسیار بزرگ که کوتوله‌ها آن را ترتیب داده‌اند (منظور مارشال است)<ref>McCarthy, Joe (1951). Major Speeches and Debates, 215</ref> و در ادامه گفت، اگر مارشال تنها نادانی بود که کارهایی که انجام شده بود را از روی نادانی انجام داده بود، بی شک، تنها در جایی به منافع کشورش می‌رسید، ولی نرسیده استنرسیده‌است و این بیان می‌کند که توطئه‌ای در کار است.<ref>McCarthy, Joe (1951). Major Speeches and Debates, 264.</ref><ref>McCarthy, Joe (1951). Major Speeches and Debates, 191, from speech of March 14, 1951.</ref>