دهیدراتاسیون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۷:
}}
 
'''دهیدراسیون''' ([[فرانسوی]]: Dehydration) یا '''کم‌آبی بدن'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=کم‌آبی | بیگانه=dehydration | بیگانه در فارسی= | حوزه=تغذیه | دفتر=سیزدهم | بخش=فارسی | سرواژه=کم‌آبی}}</ref><ref>در فارسی پسابش یا وابشت هم گفته‌اند.</ref> نوعی بیماری است که در فیزیولوژی و پزشکی به عنوان از دست دادن بیش از حد مایعات بدن تعریف شده استشده‌است.<ref>[http://medical-dictionary.thefreedictionary.com/dehydration thefreedictionary.com> dehydration] citing:
*Dorland's Medical Dictionary for Health Consumers. © 2007
*The American Heritage® Medical Dictionary Copyright © 2007
خط ۱۳:
*Mosby's Dental Dictionary, 2nd edition. © 2008</ref> در این‌گونه موارد، [[آب]] بدن بیمار به معنای واقعی کلمه، از دست می‌رود که این مستلزم از دست رفتن مایعات و آب بدن از درون ارگانیسم‌های موجود، کم شدن آب بدن از پوست یا از [[غشاء مخاطی]] می‌باشد.
 
درکل سه نوع دهیدراسیون وجود دارد: کم‌فشار (هیپوتونیک) یا [[هیپوناترمی|کم‌سدیم]] (هیپوناترمیک) (در درجه اول، از دست دادن الکترولیت و [[سدیم]] به طوربه‌طور خاص)، پرفشار (هیپرتونیک) یا پرسدیم (هیپرناترمیک) (در درجه اول، از دست دادن [[آب]]) و همفشار (ایزوتونیک) یا هم‌سدیم (ایزوناترمیک) (از دست دادن آب و الکترولیت‌ها به طوربه‌طور مساوی).<ref name=freedehydration>[http://www.thefreedictionary.com/dehydration TheFreeDictionary.com --> dehydration] Citing The American Heritage Science Dictionary 2005. Retrieved on July 2, 2009</ref> دهیدراسیون در انسان، بیشتر از نوع هم‌فشار یا هم‌سدیم است.
 
دهیدراسیون خفیف با خوراندن آب و جلوگیری از دست رفتن مایعات بدن رفع می‌شود.
خط ۲۰:
 
اگر [[آب تازه]] در دسترس نباشد، خوردن [[آب دریا]] یا [[الکل]] کم‌آبی بدن را شدیدتز خواهد کرد.
برخی متخصصان مصرف [[ادرار]] در شرایط اضطراری را تجویز کرده‌اند، اما برخی دیگر نه. طبق «کتابچهٔ راهنمای زنده‌ماندن» در [[آیین‌نامه رزمی ارتش ایالات متحده]] ادرار در هیچ شرایطی نباید مصرف شود. مقدار کم سموم [[اوره]] و [[آمونیاک]] موجود در ادرار اندکی بر عملکرد کلی بدن تأثیر منفی می‌گذارد، که خود می‌تواند شانس زنده‌ماندن را در شرایط اضطراری کمتر کند. همچنین مقدار نمک موجود در ادرار نسبتاً زیاد است (بستگی به رژیم غذایی و شدت کم‌آبی بدن دارد) و درواقعدر واقع ترکیبی مشابه آب دریا دارد که خود سبب دهیدراسیون بیشتر می‌شود. بحث دیگر تأثیر روانی و استرس انجام این عمل نامطبوع است، که خود سبب می‌شود بدن انرژی‌اش را صرف تولید [[آدرنالین]] و افزایش ضربان قلب کند که همهٔ این‌ها در شرایطی که شخص دنبال زنده ماندن است نامطلوب‌اند. همچنین ممکن است شخص [[استفراغ]] کند، که خود سبب از دست رفتن بیشتر آب بدن می‌شود.<ref name=Peterson>{{cite web|last=Peterson|first=Devin|title=Effects of Urine Consumption|url=http://www.survivalcampingstore.com/Should-You-Drink-Urine-in-a-Survival-Situation_b_64.html|work=SCS|publisher=DNM International|accessdate=6 August 2013|pages=1|year=2013}}</ref>
 
در صورت عدم تامینتأمین آب بدن از طریق تزریق یا آشامیدن، بیمار به [[کم‌حجمی خون|شوک کم‌حجمی خون]] دچار می‌شود.
 
کم‌آبی بدن سبب تشدید علائم [[سندرم ژیلبرت]] می‌شود.