دوزیستان: تفاوت میان نسخه‌ها

دوزیستان دارای نیش و چنگال نیستند ولی دارای سیستم دفاعی دقیقی بوده که بخوبی فعال می‌باشد. آنهاآن‌ها دارای بدنی کوچک و لغزنده بوده و طبیعتی آرام دارند. بیشتر گونه خودشان را در روز نشان نمی‌دهند. دوزیستان جهت بقاء خود از ترفندهای دیگر نظیر همرنگ شدن با محیط استفاده می‌کنند.<ref>[http://www.iradata.com/pages/statics/Animals/Amphibians/Animals_Amphibians_FAR.htm ایرادیتا]</ref>

بسیاری از دودمان‌های دوزیستان اولیه کالبدهای نسبتاً بزرگی را تکوین دادند و به مکان‌های مسکونی موجود دست یافتند و تبدیل به گیاهخواران و شکارچیان بسیاری از اقلام غذایی محیط‌های آبی، نیمه‌آبی و زمینی گردیدند. گرچه آنهاآن‌ها باید کاملاً پرطاقت بوده و شاید در این جنبه با خزندگان برابری کرده باشند، ولی هنوز برای تولید مثل، نظیر قورباغه‌ها و [[سمندر]]های امروزی، به آب وابسته بوده‌اند.<ref name="ReferenceA">والنتین، جیمز: تکامل گیاهان و جانوران پرسلولی، مترجم: وحید موحد. در: مجله «هدهد». دی ۱۳۶۰ - شماره ۲۸. (از صفحه ۷۰۰ تا ۷۱۶).</ref>

دوزیستان جدید کاملاً متفاوت از دوزیستانی هستند که حدود ۷۵ میلیون سال بر قلمرو زمین فرمان راندند. نیاکان دوزیستان امروزی احتمالاً طی اواخر دوران دیرین‌زیستی به‌وجود آمده‌اند: بدن آنهاآن‌ها کوچک بود و با مناطق زیستی حاشیه‌ای سازگاری یافتند و از منابعی استفاده می‌کردند که مورد استفادهٔ خویشاوندان بزرگشان واقع نمی‌شد. شاید بدین‌طریق آن‌ها از رقابت با [[مهره‌داران]] بعدی گریخته باشند.<ref name="ReferenceA" />

[[خزندگان]] از یک دودمان دوزیستی ابتدایی پدید آمدند که درنتیجهٔ تکامل تخمی که می‌توانست در محیط خشکی رشد کند، از وابستگی به [[آب آزاد]] شده بود. خزندگان بسرعت شاخه-شاخه شدند و در تمام محیط‌هایی که توسط پسر عموهای دوزیستی بزرگشان اشغال شده بود، گسترش یافتند و شکارچیان و رقبای موفقی گردیدند. دوزیستان بزرگ در اواخر دورهٔ [[تریاس]] بتدریجبه تدریج از میان رفتند.<ref name="ReferenceA" />