بید لباس: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حشره|حشرهٔ]] بید پروانهٔ کوچکی است با [[نام علمی]] tincola biseliella به رنگ زرد که طول بدن آن معمولاً ۱۲-۹ میلیمتر است. پروانه‌های ماده در طول ۳-۲ هفته از عمر خود درحدود صد تخم در محل تاخوردگی‌های فرش یا سایر منسوجات پشمی می‌گذارند. تخم‌های این پروانه در یکی از مراحل عمر خود به‌صورت «[[لارو]]» درمی‌آیند. اگر خسارات حاصل از بید روی پشم باشد و متوجه شویم خسارات توسط بید بالغ صورت نگرفته، بلکه توسط نوزاد اوست، یعنی همان [[لارو]] که برای رشد خود از پروتئین موجود در پشم تغذیه نموده و با تنیدن تار بررویبر روی پشم و حفر دالان‌هایی در داخل الیاف به آن صدمه می‌زنند و پس از تبدیل شدن به بید، دوباره تخم‌گذاری می‌کنند. به این ترتیب، تعداد [[لارو]]ها افزایش می‌یابد.{{سخ}}

با تمام خطرهایی که بید برای فرش دارد، مبارزه با آن به‌طور کامل امکان‌پذیر و آسان است. بید از زمان قدیم شناخته شده بود و در هر دوره‌ای روش‌هایی برای مبارزه با آن ایجاد شده‌بود، اما این روش‌ها به طریقهٔ صنعتی و در مقیاس بزرگ به‌کار گرفته نشده‌اند؛ مانند سرد کردن با استفاده از مواد طبیعی. در ایران و برخی از نقاط دنیا مرسوم است که فرش‌ها را لوله یا تا کرده و در میان آنهاآن‌ها حبه‌های [[نفتالین]] یا [[کافور]] قرار می‌دهند تا بخارهای متصاعدشده از این مواد، [[محیط زیست]] را برای این [[حشره]] نامناسب سازد، که البته طریقه‌ای به‌نسبت قدیمی ولی باارزش و مفید است.

امروزه از [[مواد آلی]] مثل [[نفتالین]] استفاده می‌شود، که به‌دلیل پایین بودن [[نقطه جوش|نقطهٔ جوشِ]] آن در یک محیط بسته غلظت گاز آن افزایش پیدا می‌کند. بنابراین، در یک فضای بسته مانند درون یک چمدان که لباس‌های پشمی داخل آن قرار دارد، روشی ارزان و راحت است. علاوه بر نفتالین، [[ماده آلی|مادهٔ آلیِ]] دیگر به نام پارادی کلروبترن به‌کار می‌رود که عملکردی بهتر دارد، بوی تند و زننده ندارد و بوی آن نسبت به نفتالین زودتر زدوده می‌شود. از کافور نیز به‌عنوان مادهٔ ضدبید استفاده می‌شود که تأثیر آن به‌مراتب از نفتالین و پارادی کلروبترن کمتر است و بررویبر روی بید قالی هم تأثیر ندارد.

:::۲- رنگی نباشند، زیرا باعث لکه‌گذاری بررویبر روی پشم می‌شوند.

:::۵- قیمت آنهاآن‌ها مناسب باشد.