کانکتومیکس: تفاوت میان نسخه‌ها

کانکتومیس، دانش تولید کانکتوم و تحقیق پیرامون آن است. کانکتوم به نقشه هاینقشه‌های جامع [[شبکه عصبی|اتصالات]] در [[سیستم عصبی]] یک [[موجود زنده]]، معمولاً در داخل [[مغز]] یا [[چشم]] گفته میشودمی‌شود.

به علت اینکه این ساختارها به شدت پیچیده هستند، روش هایی که در این زمینه به کار میروند از تصویر برداری عصبی با توان پردازشی بالا و تکنیک هایتکنیک‌های [[بافت شناسی]] برای افزایش سرعت، کارایی، و دقت نقشه هاینقشه‌های مربوط به تعداد زیادی از اتصالات عصبی در یک [[سیستم عصبی]] استفاده میکنندمی‌کنند. در حالی تمرکز اصلی این نوع پروژه هاپروژه‌ها روی مغز است، هر اتصال عصبی مانند تماس عصبی ماهیچه ای میتواند به صورت تئوری به وسیله ی کانکتومیس نگاشت شود.

یکی از مهم ترینمهم‌ترین ابزار هایی که برای تحقیقات کانکتومیکس استفاده میشود،می‌شود، [[تصویربرداری پخش وزنی]] در ابعاد میکرو است. اصلی تریناصلی‌ترین ابزار برای تحقیقات کانکتومیکس در ابعاد میکرو حفظ ساختار شیمیایی مغز و به دنبال آن [[میکروسکوپ الکترونی]] سه بعدی است، که در بازسازی مدارهای عصبی به کار میرود. برای دیدن یکی از اولین میکرو کانکتوم هاکانکتوم‌ها با دقت بالا، پروژه ی ازاد کانکتوم را ببینید که شامل تعداد زیادی پایگاه داده ی کانکتوم از جمله پایگاه داده با حجم 12ترابایت از Bock است.

== سیستم هایسیستم‌های مدل ==

به غیر از [[مغز انسان]]، بعضی از سیستم هایسیستم‌های مدلی که برای تحقیقات کانکتومیکس استفاده شده استشده‌است [[موش]]، [[مگس سرکه]]،nematod C.elegans و جغد انبار هستند. 

با مقایسه ی کانکتوم هایکانکتوم‌های افراد بیمار و سالم، میتوانیم راجع به برخی آسیب شناسی هایشناسی‌های روانی، مانند [[درد نوروپاتی]]، و درمان هایدرمان‌های احتمالی آن هاآن‌ها دید به دست آوریم. به طوربه‌طور کلی، زمینه ی [[علوم اعصاب]] از استاندارد سازی و داده هایداده‌های خام استفاده میکند. به عنوان مثال، نقشه هاینقشه‌های کانکتوم میتوانند داده هایداده‌های لازم را برای مدل هایمدل‌های کامپیوتری در رابطه با پویایی مغز فراهم کنند.

شبکه هایشبکه‌های عصبی فعلی غالباً وابسته به نمایش احتمالاتی الگو هایالگو‌های اتصالات هستند. کانکتوگرام هاکانکتوگرام‌ها (نمودارنمودار‌های های دایره ایدایره‌ای کانکتومیکس) در مورد [[ضربه مغزی|ضربه هایضربه‌های مغزی]] برای ضبط وسعت ضربه به شبکه هایشبکه‌های عصبی به کار رفته اندرفته‌اند.<ref name="Irimia">{{cite journal|title=Patient-tailored connectomics visualization for the assessment of white matter atrophy in traumatic brain injury|last=Irimia|first=Andrei|date=6 February 2012|journal=Frontiers in Neurotrauma|doi=10.3389/fneur.2012.00010|volume=3|pages=10|pmc=3275792|pmid=22363313|author2=Chambers, M.C.|author3=Torgerson, C.M.|author4=Filippou, M.|author5=Hovda, D.A.|author6=Alger, J.R.|author7=Gerig, G.|author8=Toga, A.W.|author9=Vespa, P.M.|author10=Kikinis, R.|author11=Van Horn, J.D.}}</ref>

کانکتوم انسان میتواند به وسیله ی یک گراف ([[گراف]] ([[ریاضیات گسسته]]) را ببینید) نمایش داده شود و ابزار هایابزار‌های قوی، تعاریف و الگوریتم هایالگوریتم‌های [[نظریه گراف]] میتوانند به این گراف هاگراف‌ها اعمال شوند. با مقایسه ی کانکتوم ها(یا گراف هایگراف‌های مغزی) متعلق به زنان و مردان سالم، Szalkail نشان داده است که در تعداد زیادی از پارامتر هایپارامتر‌های تئوری گراف، کانکتوم ساختاری زنان نسبت به کانکتوم مردان به وضوح اتصالات بهتری دارد. به عنوان مثال، کانکتوم دارای یال هاییال‌های بیشتر، کمینه عرض دوبخشی بیشتر، eigengap بیشتر، و کمینه [[پوشش راسی]] بیشتر نسبت به مردان است. کمینه عرض دوبخشی یک معیار معمول برای سنجش کیفیت شبکه هایشبکه‌های میان ارتباطی چند سطحی کامپیوتری است که گلوگاه هایگلوگاه‌های احتمالی در ارتباطات شبکه ایشبکه‌ای را توصیف میکند. هر چه این مقدار بیشتر باشد شبکه بهتر خواهد بود. مقدار eigengap بیشتر تشان میدهد که کانکتوم زنان گراف گسترش بهتری نسبت به کانکتوم مردان است. خاصیت گسترش بهتر، کمینه عرض bipartition و مقدار بیشتر کمینه [[پوشش راسی]] نشان دهنده ی مزیت بیشتر در اتصالات شبکه در مورد گراف مغزی زنان است.

استفاده از پسوند omics- برای توصیف این سیستم مورد انتقاد قرار گرفته استگرفته‌است. ابداع این واژه در دو منبع دیده شده است، در مقاله ایمقاله‌ای از Olaf Sporns و تز دکتری توسط Patric Hagmann.

[[پروژه ژنوم انسان]] در ابتدا با بیشتر انتقادات گفته شده در بالا مواجه شد ولی با این حال زودتر از موعد تکمیل شد و به پیشرفت هایپیشرفت‌های بسیاری در علم ژنتیک منجر شد. برخی معتقدند که میتوان بین علم ژنتیک و کانکتومیکس مقایسه انجام داد و بنابراین باید اندکی بیشتر به دورنمای کانکتومیکس خوشبین باشیم.