مواد منفجره: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== تاریخچه ==

[[دینامیت]] برگرفته از کلمه یونانی «dynamits» به معنی [[نیرو]] است در سال [[۱۸۷۵ (میلادی)|۱۸۷۵]] آلفرد نوبل نوعی دینامیت از [[ژلاتین]] انفجاری ساخت که مخلوط ژلاتینی شکل از ۹۲ درصد نیترو گلیسیرین و ۸ درصد نیترو سلولز بود که هنوز هم از مواد منفجره قوی صنعتی است. به دنبال آن در سال [[۱۸۷۹ (میلادی)|۱۸۷۹]] از مخلوط کردن [[نیترات سدیم]] و دیگر مواد به ژلاتین انفجاری مواد منفجره ضعیف‌تر به دست آمد. انواع زیادی از مواد منفجره بر این اساس ساخته شده‌اند. مواد منفجره [[اکسیژن]] [[مایع]] در [[۱۸۹۵ (میلادی)|۱۸۹۵]] ساخته شد و [[نیترات آمونیوم]] بعنوان ماده منفجره در سال [[۱۸۷۶ (میلادی)|۱۸۷۶]] تولید شد؛ اما کاربرد مخلوط آن با سوخت مایع بعنوان ماده منفجره صنعتی از سال [[۱۹۵۵ (میلادی)|۱۹۵۵]] میلادی متداول شد. در سال [[۱۹۲۰ (میلادی)|۱۹۲۰]] از اختلاط [[دی نیترو گلیکول]] به دینامیت‌ها از [[انجماد]] آنان جلوگیری شد. در دهه‌های [[۱۹۵۰ (میلادی)|۱۹۵۰]] و [[۱۹۶۰ (میلادی)|۱۹۶۰]] مواد منفجره ژله‌ای و در دهه‌های [[۱۹۶۰ (میلادی)|۱۹۶۰]] و [[۱۹۷۰ (میلادی)|۱۹۷۰]] مواد منفجره امولیسیون ساخته و به بازار مصرف تحویل شد.