ماه (زمان): تفاوت میان نسخه‌ها

آثاری که از [[دوران پارینه‌سنگی]] یافت شده نشان می‌دهد که انسان از آن دوره شمار روزها را بر اساس دوره‌های [[گام‌های ماه]] نگه می‌داشته که هر دور کامل از اهله، خود یک ماه قمری می‌باشد. بنابرین اولین ماهشماری بصورت قمری بوده و سپس در دوره‌های بعد با تشخیص تغییر فصول و تعیین سال خورشیدی (۳۶۵٫۲۵ روزه) که به ازای ۱۲ ماه قمری و حدود ۱۱ روز اضافی می‌باشد سال خورشیدی به دوازده ماه قمری تقسیم می‌شده و کسر ۱۱ روز به انحای مختلف کبیسه گیری می‌شده استمی‌شده‌است. در اطوار تقویم بشری با تعیین دقیقتر فصول و تشخیص نقاط اعتدالین و انقلابین خورشید، سال به چهار فصل متمایز شده و تمام سال به ۱۲ قسمت برابر تقسیم گردید که هر قسمت یک [[برج فلکی]] نامیده می‌شود و ما به ازای یک ماه خورشیدی است.

متوسط هر ماه قمری هلالی ۲۹٫۵۳۰۵۹ روز بوده که با تعدیل آن بصورت عرفی و تقویمی ۲۹ یا ۳۰ روزه می‌باشد؛ و مدت زمان اقامت خورشید در هر برج فلکی زمان متفاوتی است که میانگین آن ۳۰٫۴۳۶۸۵ روز بوده که بصورت تقویمی ۲۸، ۲۹، ۳۰ یا ۳۱ روزه می‌باشد. ضمن اینکه در [[تقویم هجری خورشیدی برجی]] ۳۲ روز تقویمی نیز معمول بوده استبوده‌است.

| rowspan="3" |<center>{{وسط‌چین}}'''[[بهار]]'''</center>{{پایان}}

| rowspan="3" |<center>{{وسط‌چین}}'''[[پاییز]]'''</center>{{پایان}}

|<center>{{وسط‌چین}}۲۹ یا ۳۰</center>{{پایان}}