نشریه الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

قالب بندی نشریات الکترونیکی متفاوت است. برخی از نشریات الکترونیکی کوچک بروی وب نشر می‌شوند که اصطلاحاً '''وب زین <ref>http://dictionary.reference.com/browse/webzine</ref>''' خوانده می‌شوند. این اصطلاح ترکیبی از لغات شبکه وب و مگزین می‌باشد و به معنای نشریه‌ای کم حجم و دیجیتال است که مستقیم از طریق یک مرورگر بصورتبه صورت سند [[اچ‌تی‌ام‌ال]] قابل بررسی است. قالب مطرح دیگر نشریه یا مجله دیجیتال بصورتبه صورت فایلهای اجرایی است که با برنامه '''[[ادوبی فلش]]''' یا نرم‌افزارهای مشابه آن خروجی گرفته می‌شود. این نشریات قابلیت خوانده شدن را بصورتبه صورت آنلاین در صفحات وب یا بصورتبه صورت آفلاین بروی دستگاه‌های قابل حمل چون موبایل و تبلت را نیز دارند. از قالبهای دیگر مورد استفاده در نشر مجله دیجیتال میتوان به [[پی دی اف]] و همینطور [[اس دبلیو اف]] اشاره کرد.{{سخ}}

بسیاری از نشریات، مجلات و نیز روزنامه‌های چاپی به جهت تبلیغ و حضور در دنیای دیجیتال، نسخه‌ای از سند چاپی خود را بصورتبه صورت دیجیتال بروی سایت‌های مختلف ارایهارائه می‌کنند. این نسخه گاهی بصورتبه صورت دریافت حق اشتراک نیز جهت دانلود و مطالعه ارایهارائه می‌شود. معمولاً نسخه دیجیتال، نسخه‌ای اصلاح شده از یک نشریه چاپی است، زیرا بنا به نیازهای وب سایت مانند سرعت بارگذاری یا ابعاد نمایشگر دستگاه، نیاز به اصلاح فونت، ابعاد تصویر و کیفیت خروجی برای نسخه دیجیتال می‌باشد تا بصورتی مناسب بارگذاری و ارایهارائه گردد.{{سخ}}

با پیدایش [[وب جهان گستر]] در اوایل سال 1990 میلادی، برخی نشریات هم‌زمان با نسخه چاپی به نشر دیجیتال ساده اطلاعات خود بروی درگاه وب نیز میکردند. در این زمان اصطلاح '''[//en.wikipedia.org/wiki/Zine ایزین]'''<ref>http://www.thefreedictionary.com/Online+magazine</ref> به معنای الکترونیک مگزین یا مجله دیجیتال مطرح شد و به نشریات دیجیتالی کوچکی گفته میشد که قابلیت ارسال از طریق رابطهای الکترونیکی مثل ایمیل را نیز داشته باشند. این اصطلاح بصورتبه صورت cyberzine یا hyperzine نیز به معنای مجلات دیجیتالی با امکانات چندرسانه‌ای بیشتر از یک نشر دیجیتال ساده نیز مطرح شد و امروزه کاربرد نسبی دارد.

ناشرین میتوانند نشریه الکترونیک خود را از راه‌های مختلفی توزیع کنند و بر خلاف توزیع نشریات چاپی که هزینه هایی مثل انبار داری و بسته‌بندی و تحویل به آدرسی خاص را شامل می‌شود، نشریات الکترونیکی را میتوان از طریق تکثیر سی دی یا ایمیل مارکتینگ به مخاطبین ارایهارائه کرد. نمونه بارز این رویداد مجله Oracle magazine می‌باشد که ۱۷۶۰۰۰ درخواست‌کننده مجله چاپی، ۵۱۶۰۰۰ درخواست‌کننده نشر دیجیتالی آن می‌باشند.

در نشریات الکترونیکی میتوان موارد مختلفی را که در رسانه‌های چاپی امکان آن نیست به ثبت رسانید. این رویداد میتواند ارایهارائه فیلم، موزیک یا قابلیت کلیک برای هدایت به یک درگاه وب نیز باشد.

وب سایتهایی که قابلیت دانلود و بررسی مجله دیجیتال را ارایهارائه می‌کنند، به جهت دریافت بازخورد و نیز جمع‌آوری ایمیل و اسامی مشترکین، قبل از دانلود مجله لینکی برای اشتراک تعریف می‌کنند تا تنها مشترکین قابلیت مرور مجله دیجیتال را داشته باشند. با این ترفند هر سایت میتواند به منابع ارتباطی از کاربران خواننده مجله دیجیتال دست یابد.

همانطور که از نام نشریه پیداست، بصورتبه صورت الکترونیکی بوده و بصورتبه صورت دایم نیازمند به یک شیوه یا دستگاه برای خواندن آن می‌باشد. در این بین شرکتهایی مثل آمازون و سونی، اقدام به تولید دستگاه‌های کتابخوان با عمر باتری بسیار طولانی و حافظه بالای نگهداری فایل نموده‌اند. با تمام این موارد توزیع یک نشریه الکترونیکی نیز هنوز به اینترنت، تکثیر سی دی یا وجود یک دستگاه دیجیتال وابسته بوده که در صورت نبود هر یک از موارد، توزیع دچار مشکل می‌شود.

اکثر نشریات چاپی نیازمند به شابک، بارکد و نیز مجوزهای مربوطه از سازمانهای فرهنگی و نشر هر کشور می‌باشند. نشر دیجیتال به علت گسترده شدن و نیز با استفاده از برنامه هایی ارزان قیمت که مراحل تبدیل فایل دیجیتال به فایل نشریه وبی را انجام میدهند، بصورتبه صورت تک کاربره نیز میتواند تعریف شود. به همین دلیل، در برخی کشورها اسناد یا مقالات و کتب بدون اجازه ناشر اصلی به صورت دیجیتال تبدیل و در وب یا بصورتبه صورت تکثیر سی دی، منتشر می‌شوند. این در حالی است که پیگیری این نشریات که بدون مجوز یا اجازه نامه سازمان فرهنگی هر کشور تکثیر می‌شوند، در بسیاری موارد غیرممکن است.

به علت اینکه مجله دیجیتال میتواند بصورتبه صورت یک فایل اجرایی بروی سایت یا یک شیوه الکترونیکی قرار گیرد، سرعت بالایی در کپی برداری و انتقال به مخاطبین مختلف را دارد. از این جهت در صورت ارایهارائه محتوای نامناسب از لحاظ موارد اخلاقی، مذهبی یا سیاسی یا ارایهارائه اطلاعاتی که با قوانین هر کشور تضاد دارد میتواند به یک ابزار محرک در گسترش فرهنگهایی غلط تبدیل گردد.