حرم امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 89.235.86.150 (بحث) به آخرین تغییری که 2.187.243.140 انجام داده بود واگردانده شد
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲۰:
|minaret_height=
}}
'''حرم امام حسین'''<ref>http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=43880</ref> یا '''حرم حسینی''' در [[کربلا]]، مدفن ابی عبدالله [[حسین بن علی]]، مشهور به سیدالشهداء پیشوای سوم [[شیعیان]] است که در زمان خلافت [[یزید بن معاویه]]، در مخالفت با وی جنگید و روز [[عاشورا]]، [[۱۰ محرم]] سال [[۶۱ (قمری)|۶۱ هجری قمری]] برابر با پنجشنبه، [[۲۰ مهر]] [[۵۹]] [[گاه‌شماری هجری خورشیدی|هجری خورشیدی]] (۹ اکتبر ۶۸۰ میلادی)<ref>[http://khabaronline.ir/news-115392.aspx عاشورا سه‌شنبه بود، ۲۰ مهر ۵۹ هجری شمسی] سایت خبرآنلاین| زمان انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۸۹| بازدید: ۱۱ شهریور ۱۳۹۰</ref> در [[بیابان|بیابانِ]] [[نینوا]] ([[کربلا|کربلای کنونی]] در [[عراق|کشور عراق]]) کشته شد و پس از چند روز همان‌جا به خاک سپرده شد. امروزه آرامگاهش تبدیل به محلی برای زیارت [[شیعیان]] شده‌است. در این حرم، حسین، به همراه [[علی اکبر]] در پایین پا و [[علی اصغر]] بر سینه در ضریح دفن انددفن‌اند. همچنین بیشتر [[شهدای کربلا]] کمی آن‌سوتر در حرم به خاک سپرده شده‌اند. در شمال شرقی حرم حسین بن علی، [[حرم عباس بن علی]] قرار دارد. مابین دو حرم را [[بین الحرمین]] می‌گویند.
 
== موقعیت ==
خط ۳۷:
 
=== بنای کنونی ===
آخرین بازسازی ساختمان حرم حسین بن علی در سال [[۳۷۱ (قمری)|۳۷۱ قمری]] توسط [[عضدالدوله دیلمی]] از [[آل بویه]] به سرانجام رسید. وی دستور ساخت همه [[عتبات]] را صادر کرد. بنای حرم حسین بن علی در سال ۳۶۷ قمری شروع شد و در سال ۳۷۱ قمری به پایان رسید. این آرامگاه دارای گنبدی بر بالای قبر حسین بن علی است. ساختمان اصلی آن همچنان باقی‌مانده و در آتش‌سوزی سال ۴۰۷ قمری براثربر اثر افتادن شمع، تنها تزیینات داخلی آن از بین رفت ولی چون در ساختمان اصلی آرامگاه و ستون‌ها چوب بکار نرفته بود، برپا ماند. در حقیقت بنای اصلی آرامگاه حسین بن علی از آثار معماری آل بویه می‌باشد که بعدها از تعرض مغولان نیز در امان ماند.
 
=== تعمیرات بنا تاکنون ===
[[پرونده:Tomb of Imam Hussain, 1932.jpg|بندانگشتی|250px|حرم حسین بن علی در سال ۱۳۱۰ یا ۱۳۱۱ خورشیدی]]
پس از آن تا به امروز در آرامگاه حسین بن علی تعمیرات و تزیینات زیادی صورت گرفته‌است. پس از سقوط ایلخانیان، در دولت [[جلایریان]] (ایلکانیان) و به دست آن‌ها تعمیراتی آغاز شد که تا سال ۷۸۶ قمری آنراآن را ادامه دادند و ایوان طلا را بنا نمودند. پادشاهان [[صفویه]] ضمن انجام تعمیرات و نصب تزئینات متعدد از جمله صندوق و ضریح فولادی، آرامگاه را نیز توسعه دادند. بعضی تعمیرات و ساخت یک کاروانسرا در کنار حرم توسط عثمانی‌ها نیز تا سال ۱۱۲۹ ادامه یافت. سپس [[نادر شاه]] در سال ۱۱۳۵ قمری نیز دست به تعمیراتی وسیع و نصب تزئیناتی در حرم زد.
 
در دوره [[قاجار]]، روابطی بهتر از صفویه با [[عثمانیان]] داشتند. [[آغا محمد خان قاجار]]، نخستین شاه این دودمان، در سال ۱۲۰۵ دستور نوسازی گنبد و تذهیب و تزیین آن را با پوشش طلا صادر کرد. در [[۱۸ ذیحجه]] سال [[۱۲۱۶]] قمری [[سعود بن عبدالعزیز]] [[وهابی]] در رأس لشکری بزرگ به کربلا حمله کرد و کشتار بی‌رحمانه‌ای به راه انداخت و آرامگاه حسینی را ویران و اموال آن را غارت کرده، تمام قندیل‌های طلا و نقرهٔ صفویه و فرش‌های گران‌قیمت را به تاراج برد.
خط ۴۷:
پس از آن [[فتحعلی شاه قاجار]] دستور تعمیر خرابی‌های وهابیان داد و ضریح تازه‌ای در سال ۱۲۱۸ قمری برای حرم نصب گردید. همسر فتحعلی شاه ایوان مقابل قبر و مناره‌های حرم حسینی را طلاکاری کرد. گنبد و صحن در دوره [[محمد شاه قاجار|محمد شاه]] تجدید بنا شد. در سال ۱۲۷۳ قمری [[ناصرالدین شاه]] تعمیراتی در حرم انجام داد و برای سومین بار در دوره قاجاریه گنبد آستانه تجدید طلاکاری شد. تعمیرات حرم در دوره قاجار همچنان ادامه داشت.
 
در تمام نقاط حرم حسینی –بسان دیگر مراکز زیارتی عراق– نام سلاطین صفوی، قاجار، امیران این دو سلسله بر روی کتیبه‌ها دیده می‌شد که همگی آنهاآن‌ها در دوره [[صدام]] نابود گردید، تا آثار ایرانی در عتبات به طوربه‌طور کامل محو شود. امروزه این نام‌ها تنها در کتاب‌ها، برخی تصاویر و به‌احتمال اسنادی که در آرشیوهای عثمانی برجای مانده، قابل رؤیت است.
 
به نظر می‌رسد از آخرین تعمیرات اساسی حرم، تعمیر ایوان طلا و نصب ستون‌های مرمر بجایبه جای ستون‌های چوبی برای آن بوسیله یکی از تجار و معدن‌داران ایرانی (حاج قنبر رحیمی) در سال [[۱۳۸۹ (قمری)|۱۳۸۹ قمری]] ([[۱۳۴۸|۱۳۴۸ خورشیدی]]) می‌باشد.
 
==== ضریح جدید ====
ضریح جدید حسینی که در آن حدود ۱۱۸ کیلوگرم طلا به همراه نقره و چوب درخت ساج بکار گرفته شده در ایران (شهر [[قم]]) ساخته شد و پس از عبور از شهرهای مسیر از مرز مهران به عراق منتقل و در حرم نصب گردید و در ۱۵ اسفند ۱۳۹۱ (۲۲ ربیع‌الثانی) از آن رونمایی گردید. این ضریح از نظر شکل هندسی مانند ضریح قدیم ولی از نظر ارتفاع کمی بلندتر و مساحت آن حدود ۳۴ متر مربع و تعداد پنجره‌های آن ۲۰ باب است.<ref>[http://hamshahrionline.ir/details/204182 تصاویر رونمایی ضریح جدید حرم امام حسین (ع)] همشهری آنلاین</ref>
در ساخت ضریح جدید شش‌گوشه حسینی یک‌صد و هیجده کیلو طلا و چهار هزار کیلو نقره ۲ تن مس و هزار و سیصد کیلو برنج، ۵تن چوب ساج جنگلی از برمه به‌کار رفته استرفته‌است. وزن ضریح ۱۲ هزار کیلو است. ضریح‌های قبلی نیز توسط هنرمندان ایرانی ساخته شده و در دوران صفویه و قاجار اماکن مقدس در عراق توسط پادشاهان مختلف ساخته و مرتب تعمیر و تکمیل شده استشده‌است.{{مدرک}}
 
== وضعیت کنونی حرم حسینی ==
خط ۶۳:
در مقابل در حرم ایوان بزرگی واقع است که به ایوان طلا شهرت دارد و دو طرف ایوان چهار کفش‌کن است. دو طرف ایوان دو مناره بلند از طلا است. ایوان دارای سه در ورودی است که به رواق جنوبی حرم منتهی می‌گردد، در وسط از آن دو در دیگر بزرگ‌تر می‌باشد و از طلا بوده که در [[اصفهان]] ساخته شده‌است. رواق جنوبی حرم را رواق [[حبیب بن مظاهر اسدی]] می‌نامند. چون قبر حبیب، شهید کربلا درآن واقع است و بنی اسد او را در مقبره دسته جمعی شهدای کربلا دفن نکرده، قبر جداگانه‌ای برای وی ساختند زیرا از بزرگان قبیله بنی اسد بود.
 
در داخل حرم صندوق‌های گرانبهایی بر روی قبر قرار دارد که بررویبر روی آن ضریح نقره نصب است و بالای ضریح اشعاری با طلا ثبت است. کف و دیوارهای حرم و رواق‌ها تا حدود دو متر از بهترین سنگ مرمر ایران است. حرم و رواق‌ها را با کاشیکاری آیات قرانی زینت داده‌اند. تمامی سقف‌های حرم و رواق‌ها به دست هنرمندان ایرانی آینه کاری شده‌است. در قسمت شرقی قبر حسین بن علی، قبر دسته جمعی [[شهدای کربلا|شهدای عاشورا]] واقع است و قبر علی اکبر جداگانه در ضریح حسین بن علی می‌باشد.
 
از قبور علمای بزرگ امامیه، در رواق جنوبی قبر [[میرزا مهدی شهرستانی]] و در رواق شرقی قبر [[آقا باقر بهبهانی]] (که بر روی آن صندوق نفیسی نصب است) و مقبره صدر اعظم میرزا محمدتقی خان [[امیرکبیر]] و در رواق شمالی حرم، قبر جمعی از سلاطین قاجاریه از جمله [[احمد شاه]] و قبر [[سید ابراهیم مجاب]] که دارای ضریح خاصی است و در رواق غربی جنب پنجره بالاسر سیدالشهداء قبر ملا [[محمدصادق برغانی]] و برادر وی ملا علی برغانی قرار دارد، در منتهی‌الیه رواق جنوبی محلی است که به قتل‌گاه معروف است و این اثر از قدیم باقی است، اینجا محلی است که ابی عبدالله الحسین از اسب خویش بر زمین افتاد و در این مکان بود که [[شمر]] سر او را از بدنش جدا کرد.
خط ۱۰۵:
* هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان فرود آمده پس از [[طواف]] [[کعبه|خانهٔ خدا]] و زیارت [[حرم محمد]] و [[حرم امیرالمؤمنین|علی]]، به زیارت حرم حسین می‌روند و پیش از برآمدن خورشید به آسمان فرامی‌روند.<ref>همان، حدیث ۲</ref>
* یکی از یاران [[جعفر صادق]] از او نقل می‌کند که گفت: «رسول گرامی و علی ابن ابیطالب و فاطمه و همهٔ امامان برای زائران حسین ابن علی دعا می‌کنند»<ref>همان، باب ۴۰، ص ۱۱۶، حدیث ۱</ref> نیز نقل می‌کند که روزی بر او درآمدم، دیدم با خدایش رازونیاز می‌کند، و سجده‌کنان این دعا را می‌خواند ….<ref>متن دعا در کامل الزیارات آمده‌است.</ref> از سجده که سر برداشت، گفت: «کسانی که در آسمان‌ها در حق زائران حسین ابن علی دعا می‌کنند، بیش از کسانیست که در زمین برایشان دعا می‌کنند.»<ref>همان، ص ۱۱۷، حدیث ۲</ref> همچنین نقل می‌کند که امام گفت: «آیا دوست نداری از کسانی باشی که از دنیا بیرون می‌روند و گناهی برایشان نیست؟ آیا دوست نداری از کسانی باشی که فرستادهٔ خدا حضرت[محمد] باایشان مصافحه می‌کند؟ [پس امام حسین را زیارت کن]»<ref>همان، باب ۴۱، ص ۱۱۸، حدیث ۳</ref>
* خداوند هزاران فرشته را مامورمأمور قبر حسین نهاده‌است و هیچ زائری به زیارتش نمی‌رود مگر به پیشوازش آیند، و هیچ زائری با او وداع نمی‌کند مگر این که به پادره اش<ref>بدرقه</ref> می‌روند، و هیچ زائری بیمار نگردد مگر عیادتش کنند، و هیچ زائری نمیرد مگر بر پیکرش نماز گزارند و پس از مرگش برایش آمرزش خواهند.<ref>همان، ص ۱۱۹، حدیث ۱</ref> طبق حدیث دیگری اگر در میان سفر بمیرد، فرشتگان بشویندش و درب‌های بهشت به رویش باز شود.<ref>همان، باب ۴۶، ص ۱۲۸، حدیث ۳</ref>
 
== جستارهای وابسته ==