آلاشت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آلاشْت''' یکی از شهرهای شهرستان [[سوادکوه]] در استان [[مازندران]] و زادگاه [[رضاشاه پهلوی]] است. زبان مردم آلاشت [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] است، نام [[آلاشت]] نیز در زبان مازندرانی به معنی [[آشیانه]] [[عقاب]] است. <ref>[http://www.iichs.org/index.asp?img_cat=26&img_type=0 مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]</ref> [[زادگاه]] [[رضا شاه]] در زمان حکومت [[دودمان پهلوی|پهلوی]] با عنوان «زادگاه بنیان‌گذار پهلوی» شناخته می‌شد و پس از آن به عنوان [[موزه]] [[مردم شناسی]] '''آلاشت''' پذیرای [[گردشگران]] و [[توریست]]‌ها بود.<ref>http://amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=11878</ref> گفته می‌شود پس از [[انقلاب اسلامی]] [[ایران]] تلاش‌هایی برای تخریب این مکان صورت گرفته بود. وجه تسمیه آن نیز احتمالاً وجود [[عقاب|عقابهای]]های فراوان در کوه‌های بلند این منطقه است.<ref name=autogenerated1>[http://www.sharghnewspaper.ir/840617/html/spc13.htm#s294000 روزنامهٔ شرق]</ref>

مطابق با سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، آلاشت دارای ۲۸۷ خانوار و جمعیتی معادل ۹۷۶ نفر می‌باشد که ۴۷۸ نفر مرد و ۴۹۸ نفر زن می‌باشند. جمعیت باسواد شهر ۷۴۴ نفر می‌باشد که شامل ۳۹۰ نفر مرد و ۳۵۴ نفر زن می‌شود. در این شهر۱۷۳ نفر بی‌سواد می‌باشند.<ref>[http://www.sci.org.ir/portal/faces/public/census85/census85.natayej درگاه ملی آمار]</ref> طبق آمار جمعیتی سال ۱۳۹۵ جمعیت آلاشت ۱۲۰۰ نفر می‌باشد. آلاشت از چند محله تشکیل شده و نام خانوادگی بیشتر اهالی، پسوند همان محله را نیز دارد. یکی از سرگرمیهای سالخوردگان آلاشت، جمع‌آوری [[گیاهان دارویی]] در فصل بهار است.<ref name=autogenerated1 /> قدیمی‌ترین طایفه آلاشتی کاشی‌ها می‌باشند.

آلاشت در ارتفاع ۱۹۰۰ متری [[ارتفاع از سطح دریا|سطح دریا]] قرار گرفته‌است، دامنهٔ دمای این شهر بین ۷٫۵ تا ۱۰ درجهٔ سانتی‌گراد و میانگین بارندگی سالانه‌یسالانهٔ آن بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلی‌لیتر است. آلاشت دارای حیات وحش حفاظت شده است که می‌تواند [[درختان سیاه ریشه]] مانند [[گردو]]، [[فندوق]] و [[گیلاس]] را در خود پرورش دهد.<ref>[http://www.uan.ir/news/?id=2598 پایگاه اطلاع‌رسانی شهرسازی و معماری]</ref>

خانه‌ها عموماً [[خشت|خشتی]] و سقف‌ها تخته پوشند. قبل از ورود به شهر آلاشت محله‌ای وجود دارد که نزد مردم آن به نام کاربار معروف است. دراین محله‌یمحلهٔ کوچک تأسیسات مهمی از قبیل پمپ بنزین، هواشناسی، هتل و رصدخانه وجود دارد پمپ بنزین در سال ۱۳۵۰ ساخته شده است. بعد از کاربار و در نزدیکی شهر آلاشت جایی به نام کاربار تپه سر قرار دارد که از آن به نام پاتوق شب‌های مردم آلاشت نیز یاد می‌شود که اهالی آلاشت شب‌های تابستان در این مکان در کنار یک‌دیگر جمع می‌شوند و گپ می‌زدند. بعد از کاربار تپه سر به دوراهی می‌رسیم که راه سمت راست که سربالایی هم هست به فروشگاه مسجد شهرداری مخابرات و روستاهای زیحون و سواد رودبار ختم می‌شود و راه سمت چپ هم که سر پایینی است به شهر آلاشت و موزه مردم‌شناسی (زادگاه رضاشاه) و روستاهای چرات و انند ختم می‌شود. اغلب کوچه‌ها [[سنگفرش]] شده‌اند. آب آشامیدنی آلاشت از چشمه‌ای به نام «هری خامه» تأمین می‌شود که به اعتقاد اهالی خاصیت دارویی دارد.<ref name=autogenerated1 />

آلاشت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، کمتر مورد توجه فاتحین ایران بوده است. این شهر کوچک، محل تولد [[رضاشاه]] است. خانه‌ای که رضاشاه در آن به دنیا آمد، در حال حاضر موزه مردم شناسی است. این بنا با قدمت ۲۰۰ ساله در دهه ۸۰ و با تلاش شهردار وقت ([[جمشید ابراهیم‌نژاد]]) و شورای وقت از کتابخانه به موزه مردم‌شناسی تغییر کاربری شد و عموم مردم برای بازدید از آن اقدام می‌نمایند. علاوه بر موزهٔ مردم شناسی، مسجد امام حسین آلاشت توسط استاد [[حسین لرزاده]] معمار نام آشنا دوره پهلوی دوم نیز نزد مردم از اهمیت خاصی برخوردار است این مسجد درسال ۱۳۵۲ به دستور [[محمدرضا شاه]] پهلوی شاه وقت ایران ساخته شد.<ref>سفرنامه مازندران. رضاشاه پهلوی. تهران ۱۳۳۵</ref> مسجد امام حسین با معماری منحصربه‌فرد، طاق‌نماهای جناغی، پلان درون‌گرا و کشیدگی باسیلیکایی و گنبد ۱۲ وجهی رک یکی از زیباترین مساجد شمال ایران بوده که با مصالح مختص به اقلیم سرد و کوهستانی (عمدتاً سنگ) چشم هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌نماید.

{{پانویس|۲}}