الا جوزفین بیکر: تفاوت میان نسخه‌ها

| imagesize =

| caption =

| organization = [[انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان]] (1938–1953۱۹۳۸–۱۹۵۳){{سخ}}[[Southern Christian Leadership Conference|SCLC]] (1957–1960){{سخ}}[[کمیته هماهنگی دانشجویان علیه خشونت]] (۱۹۶۰–۱۹۶۲)

همچنین به بسیاری از فعالین نوظهور ازجمله رزا پارکس را آموزش داد.<ref>[http://uncpress.unc.edu/browse/book_detail?title_id=270 "Books: ''Ella Baker and the Black Freedom Movement'' by Barbara Ransby"], University of North Carolina Press website </ref><ref>Ransby, p. 189</ref>

بیکر رهبری حرفه ای و [[رهبری کاریزماتیک|کاریزماتیک]] را مورد انتقاد قرار می‌داد. او مروج سازمان‌های مردمی، [[دموکراسی]] رادیکال بود و معتقد بود که سرکوب شدگان باید جایگاه خود را پیدا کرده و توان دفاع داشته باشند.<ref name="Barbara Ransby 2003 pp. 13">Barbara Ransby, ''Ella Baker and the Black Freedom Movement: a Radical Democratic Vision'' (University of North Carolina Press, 2003), pp. 13–63.</ref>

او به‌طور ویژه بر اهمیت نقش جوانان و زنان در سازمان تأکید داشت.<ref> name="Barbara Ransby, ''Ella Baker and the Black Freedom Movement: a Radical Democratic Vision'' (University of North Carolina Press, 2003), pp. 13–63.<13"/ref>

در سال ۱۹۶۷ بیکر به نیویورک بازگشت و فعالیت خود را ادامه داد. او بعداً با آرتور کانوی و دیگر اعضا کمیته حزب توده وارد همکاری شد و یک سازمان [[سوسیالیسم|سوسیالیستی]] را تشکیل داد.<ref>{{cite book|author=Ransby, Barbara|chapter=Ella Josephine Baker|editors=Buhle, Mary Jo et al|title=The American Radical|work=[[گروه تیلور و فرانسیس|Psychology Press]]|year=1994|isbn=9780415908047978-0-415-90804-7|page=290|url=https://books.google.com/books?id=QYJzYQumaQkC&pg=PA290}}</ref>

بیکر شخصیت بسیار مستقلی داشت. نزدیکان او نمی‌دانستند که او برای بیست سال با [[باب رابرتس|باب رابرتز]] ازدواج کرده بود چرا که او اسم فامیل خود را نگه داشته بود.<ref>Ransby, pp. 101–103.</ref>