'''لویی آرمسترانگ''' {{انگلیسی|Louis Armstrong}}، (زادهٔ [[۴ اوت]] [[۱۹۰۱ (میلادی)|۱۹۰۱]] – درگذشتهٔ [[۶ ژوئیه|۶ ژوئیهٔ ا]] [[۱۹۷۱ (میلادی)|۱۹۷۱]]) از مشهورترین موسیقی‌دانان [[جاز]] و از برجسته‌ترین [[ترومپت]]نوازان تاریخ موسیقی است. از ترانه‌های معروف وی می‌توان از «[[سلام دالی (ترانه)|سلام دالی]]» (Hello, Dolly) و «[[چه دنیای شگفتی]]» (What a wonderful world) نام برد.
او را می توانمی‌توان به تنهایی مهمترین شخصیت در گسترش جز دانست. عروج او در دهه یدههٔ ۲۰، موسیقی اجتماعی [[نیواورلئان]] را به گونه ای از هنر، متحول کرد که به نقل از [[گونتر شولر]] “بطور«بطور بالقوه قادر است با متعالی ترینمتعالی‌ترین انواع هنر در بیان موسیقیایی،موسیقایی، رقابت کند.”» او همچنین، بعنوان یکی از محبوبمحبوب‌ترین ترین نوازنده هاینوازنده‌های قرن بیستم، بیشتر از هرکسی، توانست احساس و لذت موسیقی جز را به مخاطبانش در سرتاسر جهان، منتقل کند. اگرچه در فقر و جداسازی نژادی غیرقابل تصوری بزرگ شد، اما موسیقی اش را به روشی سخاوتمندانه عرضه کرد که خوشایند و مایه یمایهٔ سرخوشی شنونده هایش میشنونده‌هایش شودمی‌شود.
پدر لویی، خانواده اش را اندکی بعد از به دنیا آمدن پسرش (۱۹۰۱) در محله ای که بدلیلبه دلیل بالا بودن خشونت و جرم و فساد، به آن میدان مبارزه (Battlefield) میگفتند،میگفتند، ترک کرد. او در هفت سالگی، تقریبن به طور تمام وقت کار می کرد؛می‌کرد؛ شبها، برای فاحشه خانه هاخانه‌ها زغال سنگ می بردمی‌برد و روزها به یک سمساری با دمیدن در ساز بادی اش، ورودشان را اعلام می کردمی‌کرد. در ۱۲ سالگی، بعد از شلیک هوایی با یک اسلحه یاسلحهٔ خالی، او را به دارالتادیبی در شهر بردند.
او در آنجا با رهبر ارکستر، [[پیتر دیویس]]، آشنا شد و بعد از خودداری اولیه یاولیهٔ دیویس در آموزش لویی بدلیلبه دلیل سابقه اش، توانست زیرنظر او تعلیم ببیند. بعد از مرخص شدن، [[جو الیور]]، بت او، استخدامش کرد.
در ۱۷ سالگی با یک تن فروشتن‌فروش سابق، ازدواج کرد و سپس پسری را که یک سفید پوست به او تجاوز کرده بود، به فرزندی پذیرفتند. بعد از سه سال نواختن با گروه Steckfus Steamboat Line در قایق بر روی رودخانه یرودخانهٔ میسیسیپی، مهارت و نیز دانش خود را در موسیقی گسترش داد.
بعد از همکاری با بت دیگرش، [[کید اوریآوری]] و همکاری دوباره با کینگ الیور، [[فلچر هندرسون]] که رهبری بیگ بندی بسیار معروف را بعهده داشت، او را در سال ۱۹۲۴ استخدام کرد. اما بعد از ۱۴ ماه همکاری، از گروه هندرسون بدلیلبه دلیل برآورده نکردن خواسته اش مبنی بر خوانندگی، بیرون آمد و به شیکاگو نقل مکان کرد.کرد؛ و در آنجا توانست با گروهش با نام The Hot Five and Hot Seven قطعات زیادی را با همراهی کید اوریآوری (ترومبون) و همسر جدیدش لیل (پیانو) ضبط کند.
او سال ۱۹۲۶ هنگام ضبط Heebie Jeebies روشی در خواندن را بنام [[اسکت]] برای اولین بار (به عقیده یعقیدهٔ بسیاری) را بکار گرفت که در آن، بجای واژه ها،واژه‌ها، هجاهایی بی معنیبی‌معنی را بصورت بداهه می خواندمی‌خواند. او مانند عده ای از نوازندگان معروف دوره یدورهٔ سویینگ از مخالفان سرسخت سبک مدرن [[بی باپ]] بود.
