دوایت آیزنهاور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:افراد بحران کنگو+رده:نویسندگان اهل کانزاس+[[رده:نویسندگان اهل پنسیلوانیا... |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشهای مشکوک به خرابکاری ویرایشگر دیداری |
||
خط ۶۵:
آیزنهاور طی دو دوره تصدی اش در پست ریاست جمهوری سیاستهای داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملیگرایی نوین، تکثیر موشکهای اتمی و سفرهای فضایی رواج پیدا کردهاست، باید در جستجوی [[صلح]] بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشورهای هم پیمان تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین مهیا نگه دارد. [[دکترین]] آیزنهاور در سال [[۱۹۵۷ (میلادی)|۱۹۵۷]] سطح تعهدات کشورش را به خاورمیانه افزایش داد.
آیزنهاور در خصوص [[ایران]] میگوید:<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =نوشیروان کیهانیزاده |نشانی = http://hamshahrionline.ir/details/96235 |عنوان =روزگار ۷ آذر سال ۱۳۸۸ | ناشر =همشهری آنلاین |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۱۰ ژانویه ۲۰۱۴}}</ref> {{گفتاورد تزیینی| گمان نمیکنم منطقهای مهمتر از ایران روی نقشه جغرافیایی جهان وجود داشته باشد؛ ایران؛ دارای نفت است و هم در چهار راه جهان واقع شدهاست [حایل میان قدرتهای مطرح]... اگر روزگاری ایران و شوروی با هم کنار آیند، کره زمین جای امنی برای غرب (کشورهای عضو ناتو) نخواهد بود. همچنین نباید وضعیتی پیش آید که ایران به گذشته دور خود بازگردد و یک قدرت نظامی شود. وای به وقتی که [[نظامیگری]] ایرانی زنده شود؛ بروید تاریخ این کشور را بخوانید تا متوجه حرف من بشوید.-یک چنین نوشته بی منبع و کاملا ساختگی است}}
آیزنهاور نزدیک دو ماه بعد زمام امور آمریکا را به دست گرفت. در دو دهه جاری (قرن ۲۱) مفسران غرب بارها از توجه ایران به نیروهای مسلح خود یاد کرده و گفتهاند که احتمال [[نظامیگری|نظامیگر]] شدن وجود دارد. دوایت آیزنهاور در ۲۸ مارس ۱۹۶۹ در سن ۷۸ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
{{-}}
|