صلح حسن و معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
برچسب: ویرایش توسط ویرایشگر خودکار
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: قرداد⟸قرارداد، برخطاهای⟸بر خطاهای
خط ۶۲:
 
اما در کتاب [[صلح امام حسن (کتاب)|صلح امام حسن]] این چنین آمده‌است:<ref>صلح امام حسن ۳۰۴-۳۰۶</ref>
{{نقل قول|۱-حکومت به معاویه واگذار می‌شود بدین شرط که به کتاب خدا و سنت پیغمبر و سیره خلفای شایسته عمل کند.{{سخ}}۲-پس از معاویه حکومت متعلق به حسن است و اگر برای او حادثه‌ای پیش آمد متعلق به حسین و معاویه حق ندارد برای خود جانشینی خود انتخاب کند.{{سخ}}۳-معاویه باید ناسزا به امیرالمؤمنین ([[علی]]) و لعن بر او را در نمازها ترک کند. و علی را به جز نیکی یاد ننماید.{{سخ}}۴-[[بیت‌المال]] کوفه که موجودی آن پنج میلیون درهم است مستثنی است و تسلیم حکومت شامل آن نمی‌شود و معاویه سالی باید دو میلیون درهم برای حسن بفرستد و بنی هاشم را از بخشش‌ها و هدیه‌ها بر بنی امیه امتیاز دهد و یک میلیون درهم در میان بازماندگان شهدای که در کنار امیرالمؤمنین در جنگ‌های [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] کشته شده‌اند تقسیم کند و این‌ها همه باید از محل خراج دارابگرد تادیه شود.{{سخ}}۵-مردم در هر گوشه از زمین‌های خدا —شام یا عراق یا یمن و یا حجاز— باید در امن و امان باشند و سیاه‌پوست و سرخ‌پوست از امنیت برخوردار باشند و معاویه باید لغزش‌های آنان را نادیده بگیرد و هیچ‌کس برخطاهایبر خطاهای گذشته‌اش مواخذه نکند و مردم عراق را به کینه‌های گذشته نگیرد. اصحاب علی در هر نقطه‌ای که هستند در امن و امان باشند و کسی از شیعیان علی مورد آزار واقع نشوند و یاران علی بر جان و مال و ناموس و فرزاندانشان بیمناک نباشند و کسی ایشان را تعقیب نکند و صدمه‌ای بر آنان وارد نسازد و حق هر حق‌داری بدو برسد و هر آنچه در دست اصحاب علی است از آنان بازگرفته نشود. به قصد جان حسن و برادرش حسین و هیچ یک از اهل بیت رسول‌خدا ([[محمد]]) توطئه‌ای در نهان و آشکار چیده نشود و در هیچ یک از آفاق عالم اسلام ارعاب و تهدید نسبت به آنان صورت نگیرد.}}
 
== معترضان ==
صلح حسن همان طور که پیش بینی می‌شد، واکنش‌هایی را در میان حامیانش برانگیخت. [[حجر بن عدی]] گفت که ای کاش می‌مرد و صلح کردن حسن را نمی دید. همچنین وی یا یکی دیگر از پیروان، حسن را باعث ذلت مسلمانان دانست. بعضی دیگر گفتند که حسن باید در تصمیمش تجدید نظر کند. شیعیان در سالهای بعد، این مطلب که حسن هیچ گونه تعهدی از معاویه نگرفت که بعد از مرگش خلافت را به وی بسپارد را نمی‌پذیرفتند. معاویه پس از صلح حسن، اقدامات متعددی در جلوگیری از شورشهای شیعیان انجام داد. به عنوان مثال برخی قبایل شیعی را از کوفه خارج کرده و به جای آن‌ها قبایلی از شام و بصره و [[بین النهرین]] را اسکان داد.<ref name="EI"/>
 
پس از قردادقرارداد صلح، برخی از هواداران سرسخت [[علی]] حاضر به بیعت با معاویه و معاهده صلح نبودند که به رهبری حجر بن عدی الکندی در [[کوفه]] دست به شورش برداشتند. آن‌ها دستگیر شدند و حجر بن عدی و شش نفر دیگر از رهبران شورش، به اتهام [[خداناباوری|الحاد]] و [[شورش]] گردن زده‌شدند. این اتهام از سوی ۴۵ تن از بزرگان کوفه امضا شده‌بود. اما بعداً معلوم گشت که چندی از این امضاها جعل شده‌است و حتی قاضی (شریح بن الحارث) به معاویه نوشت: «گواهی می‌دهم که حجر مسلمان متقی است در [[نماز (اسلام)|نماز]] ثابت‌قدم است، [[زکات|صدقه]] می‌دهد، [[روزه (اسلام)|روزه]] را در [[ماه رمضان]] به‌پامی‌دارد و همیشه [[حج]] و عمره را برگزار می‌کند... و او مقام والایی در اسلام دارد».<ref>تشیع در مسیر تاریخ ۱۹۶-۱۹۷</ref>
 
== پس از صلح ==