تهویه مطبوع: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mahdi28 (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیزکاری
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲:
[[پرونده:Air conditioning unit-en.svg|بندانگشتی|اجزای یک کولر پنجره‌ای در یک [[چرخه ترمودینامیکی]]]]
 
تهویه مطبوع یعنی: انجام عملیاتی روی هوا تا بتوان شرایط هوای محل مورد نظر را برای زیستن، کار کردن یا عملیات صنعتی معین، راحت و بهداشتی کرد و به حد مطلوب برسانیم. تهویه مطبوع باعث می‌شود شرایط هوا طبق روش خاصی بصورتبه صورت اتوماتیک ثابت بماند یا تغییر کند.
 
'''تهویه مطبوع''' یا '''هوارسانی دلپذیر''' یا '''هوایش دلپذیر''' شاخه‌ای از [[مهندسی مکانیک]] است. وظیفه آن تأمین شرایطی است که موجب رفاه [[انسان]] شود و برای نگهداری [[محصول]] یا [[فرایند]] خاصی مورد نیاز باشد.
برای انجام چنین عملی دستگاهی با ظرفیت مناسب بایستی نصب و در طی سال [[کنترل]] گردد. ظرفیت دستگاه با حداکثر [[بار]] لحظه‌ای واقعی تعیین می‌گردد و نوع کنترل نیز با توجه به شرایطی که باید در طی مدت اعمال [[پیک]] بار و بار جزئی تأمین شود، مشخص می‌شود.
[[پرونده:Heatpump.svg|بندانگشتی| نگاره یک چرخه خنک سازی ۱- [[مبدل حرارتی]] ۲-[[شیر انبساط گرمایی]] ۳-[[اواپراتور]] ۴-[[کمپرسور]]]]
تخمین بار ممکن است گاهی به روش دقیق و گاهی نیز با روشهایروش‌های [[سرانگشتی]] انجام گیرد.
دقت در تخمین بار یکی از عوامل [[بهینه‌سازی مصرف انرژی]] است.
تهویه مطبوع معمولاً شامل: [[سرمایش]]، [[گرمایش]]، [[رطوبت زنی]] و [[رطوبت زدائی]] و[[تصفیه هوا]] می‌باشد.
خط ۱۵:
 
=== سیستم‌های هوا–آب ===
این سیستمهاسیستم‌ها مزیت‌ها و معایب هر دو سیستم قبل را خواهند داشت و معمولاً در این سیستم‌ها گرمایش به وسیله آب و سرمایش به وسیله هوا صورت می‌گیرد. لازم است ذکر شود که گرمایش با آب معمولاً به دو صورت امکان‌پذیر است. گرمایش با آب گرم که با دمای ۷۰ تا ۹۰ درجه سانتی‌گراد کار می‌کند و گرمایش با آب داغ که در این سیستم با تحت فشار قرار دادن کل سیستم، دمای آب را تا حدود ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر افزایش می‌دهند. گرمایش با آب داغ معمولاً در ساختمان‌های عظیم یا جاهایی که در اثر افزایش مسیر [[لوله کشی]] در آب افت [[حرارت]] ایجاد می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
 
=== سیستم تهویه مطبوع تمام آب ===
خط ۲۶:
تنها سیستمی که می‌تواند یک سیستم تهویه مطبوع کامل را فراهم کند. مهمترین ایراد این [[سیستم‌ها]] حجم زیاد تجهیزات و کانالهای انتقال هوا می‌باشد.
 
در این سیستم نیز در موتور خانه دستگاه‌های تهیه آبسرد (چیلر) و آبگرم (دیگ آبگرم) با تجهیزات مربوطه فعالیت می‌کنند و برای تهیه و ارسال هوای گرم یا سرد از دستگاه‌هایی به نام [[هواساز]] مرکزی (a.h.u) استفاده می‌شود. دستگاه هواساز دور از موتورخانه و در محلی نزدیکتر به فضای تهویه شونده در اتاقکی نصب می‌شود. سیال ناقل حرارت و برودت به داخل کویل دستگاه هواساز پمپ می‌شود و هوایی که توسط فن با سرعت از روی این کویل عبور می‌کند سرد یا گرم شده و بوسیله کانال‌های هوای سقفی بداخل فضاهای تهویه شونده توزیع می‌شود. توضیح اینکه هوای عبوری از روی کویل تصفیه فیزیکی شده و رطوبت زنی یا رطوبت گیریرطوبت‌گیری می‌شود و بعد به داخل فضاها ارسال می‌شود.
 
=== سیستم هوا شوی ===
نحوه عملکرد دستگاه ایرواشر بدین صورت است که آب شهری توسط یک پمپ به سیستم لوله کشی و توزیع آب دستگاه ایرواشر منتقل می‌کنند و سپس توسط نازلهای تعبیه شده در ایرواشر [[سیستم]] آب با فشار بالا و بصورتبه صورت پودر بر روی تشتک انتهایی دستگاه پاشیده می‌شود. این عمل به افزایش انتقال حرارت بین آب و هوا کمک کرده و باعث می‌شود به کمک فن سانتریفوژی که در جلوی ایرواشر قرار دارد هوای خنک و مرطوب به وسیله ایرواشر ایجاد شود. یکی از مزایای این دستگاه تصفیه و شسته شدن هوا توسط آب می‌باشد.
 
=== سیستم هواساز ===
خط ۳۹:
 
=== منابع برودت ===
در همه سیستم‌های مکانیکی ایجاد سرمایش تنها از طریق برودت تبخیری امکانپذیر است و هرچه سرعت تبخیر یک ماده بیشتر باشد میزان سرمایش ایجاد شده توسط آن نیز بیشتر خواهد بود. منابع برودت در سیستمهایسیستم‌های معمول گرمایش و سرمایش به نام [[چیلر]] شناخته می‌شوند و به دو نوع ضربه‌ای یا معمولی و چیلر جذبی تقسیم می‌شوند. در هر دو نوع سرمایش در اثر بخار شدن ماده‌ای به نام ماده مبرد که معمولاً گازی شکل است ایجاد می‌گردد.
 
=== مخزن انبساط ===
این قسمت فقط ذر سیستمهایسیستم‌های تمام آب وجود دارند. در سیستم‌های تمام آب چون مدار حرکت سیال بسته می‌باشد با تغییر دمای [[سیال]] موجود در سیستم و تغییر حجم آن به اتصالات سیستم و کل مدار فشار وارد شده و ممکن است باعث ایجاد اشکال در سیستم شود. منبع انبساط قطعه‌ای است که وظیفه کنترل تغییر حجم سیال را به عهده دارد. فقط یک نمونه از منبع انبساط مدل دیاگرامی در دنیا موجود است.
 
=== پمپ‌ها ===
این دستگاه‌ها وظیفه به حرکت درآوردن سیال را به عهده دارند. پمپ‌هایی که سیال مایع را به حرکت درمی‌آورند معمولاً از نوع پمپ‌های حلزونی هستند و پمپ‌هایی که سیال گاز را به حرکت درمی‌آورند، فن یا بادزن نامیده می‌شوند و در دو نوع جریان محوری و جریان عمودی بکار می‌روند.
دستگاه‌های [[رطوبت زن]]
دستگاه‌هایی هستند که برای افزایش [[رطوبت]] محیط از آنهاآن‌ها استفاده می‌شود. این دستگاه با سیستمای مختلف و متفاوتی کار می‌کنند؛ که برخی از آنهاآن‌ها عبارتند از:
# تشتکی
# فراصوت
خط ۵۶:
 
=== دستگاه‌های رطوبت گیر ===
این دستگاه‌ها بصورتبه صورت معمول با استفاده از پدیده فیزیکی [[تعرق]] رطوبت هوا را از بین می‌برد. بدین معنی که با سرد کردن هوا دمای آن به پایین‌تر از [[نقطه شبنم]] می‌رسد و رطوبت هوا به صورت قطرات ریز آب از هوا خارج می‌شوند. این دستگاه‌ها در حالت عادی بوسیله یک منبع برودت یک [[کویل]] را سرد کرده (کویل سرمایش ایجاد می‌کند) و با عبور هوا از روی کویل رطوبت آن گرفته می‌شود.
 
=== کویل‌ها ===
خط ۶۷:
 
=== فن و هواکش‌ها ===
هواکش‌ها نیز بعنوانبه عنوان یکی از اجزا دستگاه‌های تهویه مطبوع نقش مهمی در آنهاآن‌ها داشته و به نوعی قلب تپنده این دستگاه‌ها به شماربه‌شمار می‌روند. اصولاً وظیفه جابجایی هوای گرم یا سرد عبوری از کویل‌های یا هوای تمیز شده توسط فیلترها در دستگاه‌های تهویه مطبوع بعهده هواکش‌ها است. هواکش‌های بکار رفته در دستگاه‌های تهویه مطبوع از دو نوع هواکش‌های گریز از مرکز یا هواکش‌های جریان محوری است.
 
== منابع ==