جرج بارکلی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:دور از وطنها در انگلستان اهل ایرلند |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←نفی وجود ماده: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۳۵:
== نفی وجود ماده ==
بارکلی در قرن هفدهم زندگی میکرد قرنی که در آن نگاه انسان به هستی و جهان عوض شده بود در علوم طبیعی کسانی مثل گالیله و بویل و هاروی و نیوتن و در علوم سیاسی کسانی مثل هابز و در فلسفه کسانی مثل دکارت ولایبنیتس و اسپینوزا و لاک تفسیر جدیدی از جهان و هستی ارائه داده بودند. در تفسیر جدید نگاه سنتی و دینی ویران یا سست شده بود. تفکر بارکلی در واقع واکنشی است در برابر این تصویر عقلانی نو از جهان؛ و همچنین کوششی است برای رهانیدن یا بازگردانیدن اصول و مبانی رویکرد دینی یا
نکته اصلی فلسفه او این است: چیزی به نام ماده وجود ندارد. خیلی ساده، همهٔ اشیاء و جهان پیرامون ما تنها ساخته و پرداخته ذهن ماست. تنها ذهن وجود دارد که حامل ایده هاست. هرآنچه که ما احساس و ادراک میکنیم در واقع همان ایدههای ذهنی خود ما هستند، وجود خارجی ندارند .(subjective idealisem)
وی که خود ریاضیدان قابلی بود همچنین به مباحثه با نیوتن پرداخت و برخی نظرات او را زیر سؤال برد. بارکلی مدعی شد برخلاف نظریهٔ «بی نهایت خُردهای» نیوتن، در عالم واقعی، چیزی به نام بینهایت تقسیم پذیر وجود ندارد. وی نظر نیوتن مبنی براینکه فضا و زمان بدون آنکه چیزی در ظرف
بارکلی به کلی منکر وجود دنیای خارج بود و عقیده داشت که فقط روح نامتناهی و ارواح متناهی دارای وجود میباشند و صور محسوس را خداوند در ذهن ما ایجاد میکند و آنچه در نظر ما «وجود» جلوه میکند ایدهای بیش نیست. بارکلی چنان در [[ایدهآلیسم]] غلو میکند که اغلب ماتریالیستها برای رد عقائد ایدهآلیستها به خردهگیری از عقائد بارکلی میپردازند.
خط ۴۵:
بارکلی نخستین بار دیدگاه خود دربارهٔ نفی وجود جوهر مادی را در رسالهٔ «[[مبادی علم انسان]]» و سپس در «[[سه گفت و شنود میان هیلاس و فیلونوس]]» مطرح ساخت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = کاپلستون| نام =فردریک چارلز | عنوان =تاریخ فلسفه | ترجمه =امیرجلال الدین اعلم | جلد =پنجم | ناشر =شرکت انتشارات علمی فرهنگی | شابک = | صفحه =220}}</ref>
بارکلی در رسالهٔ مبادی علم انسان
وانگهی ما تنها زمانی میتوانیم حکم به وجود چیزی بدهیم که بتوانیم آن را با یکی از حواس خود ادراک کنیم در غیر این صورت دلیلی بر وجودش در دست نداریم؛ به عبارت دیگر وجود داشتن=ادراک شدن.
انتزاع «وجود» از شی ناممکن است بنابراین نمیتوانیم وجود داشتن شی را به صورت جداگانه ادراک نماییم و حکم به وجود آن بدهیم و هیچ جوهری مگر جوهر روح وجود ندارد.
خط ۵۶:
جالب آنکه وی مردی اجتماعی بود و دوستان فراوانی از جمله جاناتان سویفت نویسنده سفرهای گالیور داشت. سویفت اورا تحسین میکرد و فیلسوف کامل مینامید. سویفت معشوقهای داشت به نام vanessa که پس از مرگش به دلایلی که هرگز روشن نشد ثروت کلانی را برای بارکلی و یک دوست دیگر به ارث گذاشت. بارکلی که انتظار چنین پول عظیمی را نداشت آن را هدیه خداوند شمرد و سعی کرد برای احداث دانشگاهی در مثلث برمودا مصروف کند. دانشگاهی که نه فقط برای اروپاییها و امریکاییها بلکه حتی برای سیاهپوستان آفریقا نیز باشد. اما ایده او چنان بزرگ و جاه طلبانه بود که در تحقق آن شکست خورد.
فلسفهٔ بارکلی رامی توان
== پانویس ==
|