سفره عقد: تفاوت میان نسخه‌ها

در میان اینها ظرف هاییظرف‌هایی از شیرینی و نان پنیر وسبزی، جام هاییجام‌هایی از عسل و ماست که کنایه‌ای از شیرینی و ترشی در کنار هم در زندگی مشترک می‌باشند قرار دارد .

جزای سفره عقد به گواهی تاریخ یکی از رسوم و گزینش هایگزینش‌های پیشینیان بی حکمت و بی دلیل نبود . در واقع گستردن بساط عقد پیش از عروس و داماد نوعی کارت تبریک گویا با آرزوی سعادت برای زوج جوان بود . با این هدف و به این مضمون هر ترکیب و ماده ایماده‌ای که در این سفره به کار می رفت ، معنایی ویژه و زیبا در خود داشت . شاید امروز بیشتر عروس و داماد هادامادها و اطرافیان آنهاآن‌ها ندانند که معنای ترکیب سفره عقد چیست و در اساس به چه منظور ی گسترده می‌شود . یعنی از یک رسم پر معنای دیرین فقط صورت ظاهری آن حفظ شده و به جا مانده استمانده‌است . در ادامه به معرفی اجزای سفره عقد می پردازیم : [[قرآن]] کتاب خدا به نشانه ی مورد تاییدتأیید قرار داشتن وصلت از سوی خداوند و طلب یمن و برکات الهی جلو آینه و بالای جانماز قرار می گیردمی‌گیرد. آینه هچنان که در خرید عروسی آینه در سرلوحه و پس از قرآن قرار دارد ، در سفره عقد نیز در صدر سفره و رو به عروس و داماد قرار می گیردمی‌گیرد تا با نگریستن در آن دلهایشان نسبت به هم مانند آینه صاف و زلال باشد و سعادتمند شوند . یک جفت شمعدان شمعدان هاشمعدان‌ها در دو سوی آینه جای دارند و شمع هایشمع‌های فروزان درون آنهاآن‌ها هنگام جاری شدن صیغه عقد ،نشانه آرزوی روشنایی و گرمی در پیوند عروس و داماد است . جنس شمعدان با قاب آینه یکی و معمولاً نقره برنز یا بلورین می باشدمی‌باشد. جانماز پیشاپیش آینه گسترده می‌شود و روی آن مهر و تسبیح زیبایی قرار می دهند تا گواهی بر پای بندی زوج نسبت یه [[اصول دین اسلام]] باشد و تبرک آن شامل حال عروس و داماد شود . این سجاده و زیر مهری کوچک روی آن یا از جنس ترمه قدیمی به جا مانده در خانواده با آستر ساتن خوش رنگی مانند زرشکی و غیره می باشدمی‌باشد یا آن را مخصوص عروس از مخمل سفید می دوزند و رویش را با نخ براق [[نقره ای]] [[سوزن دوزی]] می کنندمی‌کنند . مهر این [[جا نماز]] به [[شکل قلب]] یا گل یا اشکال زیبا واستثنایی دیگر انتخاب می شودمی‌شود. کاسه نبات در یک سوی بالای سفره عقد توده ایتوده‌ای از نبات را به شکل زیبای قالبی خاص که گاه در چندین طبقه تهیه شده استشده‌است ، قرار می دهند . نبات نماد آروزی شیرینی پیوند عروس داماد است که معمولاً آن را از نبات اعلای زعفرانی تدارک می بینند. نقل و سکه نقل به نشانه ی شیرین کامی و سکه برای افزایش روزی عروس و داماد سر سفره ی عقد گذاشته می‌شود . امروز مخلوطی از نقل سه مروارید و پولک را در [[بسته بندی]] های‌های کوچک یا اشکال ابتکاری دیگر قرار می دهند واینو این تورها را با شکوفه و روبان تزیین می کنندمی‌کنند. تخم مرغ از دیر باز تا کنونتاکنون تخم مرغ نماد تولد وتداوم نسل است از این رو پیداست که نهادن آن بر سفره ی عقد به نیت ادامه نسل زن و مرد و باروری ازدواج آن دو می باشدمی‌باشد. فندق گردو و بادام این خوراکی هایخوراکی‌های مقوی را نیز به نشان گسترده بودن سفره خوراک عروس و داماد و توانمندی آنهاآن‌ها سر سفره عقد می گذارند. نان و پنیر نان را به نشانه ی برکت خداوند و پنیر را با نیت وسعت روزی و سپید بختی بر سر سفره عقد می نشانند . امروز نان و پنیر را به صورت لقمه هایلقمه‌های کوجک در می آورندمی‌آورند و با نایلون محافظ غذامی پوشانند. سبزی را به نشانه ی سلامتی سر سبزی و خرمی در سفره عقد می گذارند. سبزی عقد، سبزی خوردن است که از تره ریحان شاهی نعناع تربچه پیازچه تشکیل می شودمی‌شود. گل به نشانه شادابی و طراوات و به عنوان نمادی از زیبایی این پیوند سبدی از گل بر سفره عقد می نشانند. همچنین برای آراستن اجزای دیگرسفره عقد نیز از شاخه هایشاخه‌های گل و گلبرگ هایگلبرگ‌های رنگین استفاده می کنندمی‌کنند . [[گل سرخ]] یا رز نماد شناخته شده عشق در سراسر جهان است . شیرینی آشکار است که شیرینی به نشانه به ارمغان آوردن شهد خوشبختی بر سر سفره عقد می نشیند. معمولاً هر دو نوع شیرینی خشک و تر را به این منظور به کار می برند شیرینی سفره عقد باید خوش ریخت کوچک وتازه باشد. میوه: نهادن میوه هایمیوه‌های رنگین بر سر سفره عقد به منزله برخورداری عروس و داماد از مواهب رنگارنگ الهی ونعمت هایونعمت‌های طبیعی زندگی است. عسل : مراسم عسل در دهان همدیگر گذاشتن پس از جاری شدن صیغه عقد به منظور آن که عروس داماد در آینده مایه ی شیرین کامی و دلارامی هم باشند. جا حلقه ای: حلقه ی ازدواج زوج معمول امشابه هم است و در جعبه مخصوصی از طلا فروشی خرداری میگردد . این حلقه را بر جایگاه خاص و زیبایی پیش پای عروس و داماد می گذارند. تا پس از جاری شدن صیغه عقد آن را در انگشت هم جای دهند. خونچه نان و اسپند به مفهوم سفره کوچک است و در اصطلاح به طبق هاییطبق‌هایی چوبی گفته می شد که در آن وسایل عقد را قرار می دادند. نان: در گذشته نان سر سفره عقد سنگک بود اما امروزه هر نوع نانی رامی توان به این منظور مورد استفاده قرار داد. اسپند علاوه بر دود کردن اسپند در آغاز هر یک از مراسم و جشن هایجشن‌های مربوط به ازدواج از جمله عقد به نیت دور داشتن چشم بد از وصلت جدید و از جان عروس و داماد. [[کله قند]] ساییدن یک جفت کله قند هم شکل و هم اندازه روی پارچه ایپارچه‌ای بر سر عروس و داماد به نیت فروباریدن شادی و شییرنی بر سر آنهاآن‌ها طی زندگی مشترک صورت می گیردمی‌گیرد. تور قند ساییدن حریر تور با پارچه نازک سپید رنگی را به شکل مربع یا مستطیل تهیه می کنندمی‌کنند تا کله قند هاقندها روی آن بر سر عروس و داماد ساییده شود .