چسب: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز افزودن ناوباکس ۷.۵> الگو:شکلدهی فلزات (درخواست کاربر:Modern Sciences)+املا+تمیز+ |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۲۳:
کشش سطحی بحرانی
کشش سطحی بحرانی، کشش سطحی لازم برای خیس کردن سطح جامد است. کششهای سطحی بحرانی فلزات تمیز و اکسیدهای فلزی بیشتر از کشش سطحی مواد آلی و آب است و بسپارهای آلی جامد کشش سطحی بحرانی کمتر از آب دارند. تشکیل اتصال با پلی اتیلن، CFCها و سیلیکونها به علت کمتر بودن کشش سطحی بحرانی
== آمادهسازی سطح برای چسبندگی (ایجاد اتصال) ==
[[پرونده:AdhesivesForHouseUse006.jpg|چپ|175px|thumb]]
برای بالا بردن استحکام یک اتصال، ایجاد یک سطح تمیز لازم است. زیرا تمیزی سطح باعث افزایش کشش بحرانی سطح و پخش شدن بیشتر چسب و در نتیجه افزایش چسبندگی میشود. برای آمادهسازی سطح فلزات باید سطح جسم عاری از گریس و روغن باشد. اکسیدهای سطح جسم را بهوسیله ترجیحاً
همچنین در اثر ترکیب کروماتها با سطح جسم، ماده در برابر اکسایش محافظت میشود و رطوبت نمیتواند به داخل نفوذ کرده و باعث تخریب سطح تماس فلز و چسب شود (برای زدودن اکسیدها از سطح فلز میتوان از روش [[سایش|سایش مکانیکی]] هم استفاده کرد). آلودگی هوا و رطوبت میتواند باعث کاهش
== روش آمادهسازی سطوح بسپاری ==
برای چسباندن پلی اتیلن، پلی پروپیلن، تفلون و استالها با چسبهای معمولی سطح مورد نظر نیاز به آمادهسازی ویژهای دارد. تمیز کردن دقیق و مناسب این سطوح ضروری است.
دید کلی
ساخت و مصرف چسب از گذشته رایج
کاربردهای متنوع چسب
از قرن نوزدهم
امکانات بشر میتواند بوسیله چسبها اصلاح گردد. این مطلب، شامل استفاده از سیمانهای سخت شده توسط UV در دندانپزشکی و سیمانهای پیوند آکلریلیک در جراحی استخوان میباشد. پیشرفت جدیدی که اخیراً در کاربرد چسب حاصل گشت، اتصال ریلهای فولادی و تراموای جدید شهر منچستر بود. چسبها نه تنها برای موادی که بایستی چسبانده و بهم پیوسته شوند، بلکه در ایجاد چسبندگی برای موادی از قبیل جوهر تحریر، رنگها و سایر سطوح پوششی، وسایل بتونه کاری و وجوه میانی در مواد ترکیبی از قبیل فولاد یا بافت پارچه، در تایرهای لاستیکی و شیشه یا الیاف در پلاستیکها ضروری هستند.
خط ۴۴:
اجزای تشکیل دهنده چسبها
مواد پلیمری
چسبها، همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسبها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی یا پلیمر شدن تراکمی حاصل میشوند. پلیمرها به چسبها قدرت چسبندگی میدهند. میتوان
پلیمرها در دماهای بالا روان میگردند و در حلالهای مناسب حل میگردند. خاصیت روان شدن
افزودنیهای دیگر
بسیاری از چسبها، علاوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهایی هستند از قبیل:
* مواد
* مواد نرمکننده که قابلیت انعظاف را افزایش میدهد و دمای تبدیل شیشهای (Tg) را کاهش میدهد.
* مواد
* مواد
* معرفهای
== تئوریهای چسبندگی ==
خط ۶۹:
=== تئوری الکتروستاتیک ===
تئوری الکتروستاتیک، از این طرح سرچشمه
=== تئوری پیوند درونی مکانیکی ===
خط ۷۵:
=== تئوری لایه مرزی ضعیف ===
تئوری لایه مرزی ضعیف، پیشنهاد میکند که سطوح تمیز، پیوندهای قویتری با چسب ایجاد میکنند. اما برخی آلودگیها از قبیل زنگ و روغن یا گریسها، لایهای ایجاد میکنند که چسبندگی ضعیفی دارد. همه آلودگیها، لایه مرزی ضعیف تشکیل نمیدهند، زیرا در برخی حالات،
== آمادهسازی سطح برای چسبندگی ==
خط ۸۳:
=== چسبهایی که توسط واکنش شیمیایی سخت میشوند ===
==== چسبهای اپوکسیدی ====
اپوکسیدها، بهترین نوع چسبهای شناخته شده ساختمانی هستند و بیشترین کاربرد را دارند. رزین اپوکسی که اغلب در حالت معمول استفاده میشود، معمولاً دی گیلیسریل اتراز بیس فنل DGEBA)A) نامیده میشود و بوسیله واکنش نمک سدیم از بیس فنل A با اپی کلروهیدرین ساخته میشود. آمینهای آروماتیک و آلیفاتیک به عنوان عامل سختکننده استفاده میشوند. این چسبها به چوب، فلزات، شیشه، بتن، سرامیکها و پلاستیکهای سخت
==== چسبهای فنولیک برای فلزات ====
خط ۱۰۰:
==== چسبهای پلی سولفیدی ====
پلی سولفیدها در ابتدا به عنوان دزدگیر استفاده میشدند و یک کاربرد مهم دزدگیری لبههای آینههای دوبل میباشد. هر دو برای اینکه واحدها را باهم نگه دارند و مانعی در برابر نفوذ رطوبت ایجاد کنند.
==== سفت شدن لاستیکی چسبهای ساختمانی ====
خط ۱۱۹:
==== چسبهایی که با از دست دادن آب سخت میشوند ====
◦محلولهای آبی و خمیرها: نشاسته، ذرت و غلات، منابع عمده برای استفاده چسب هستند. موارد مصرف عمده برای چسباندن کاغذ، مقوا و منسوجات میباشد. کاربردهای آن شامل صفحات موجدار، پاکتهای کاغذی، پنجرگیری تیوپ، چسباندن کاغذ دیواری و چسبهای تر شدنی مجدد با آب میباشد. چسبهای تر شدنی توسط آب شامل پلی (وینیل الکل) (DVOH) که در تمبرهای پُستی مورد استفاده قرار میگیرند و از لاتکس صمغهای طبیعی (مثلاً صمغی و دکسترین) و پلی وینیل استات (DVN) همراه با مقدار زیادی DVOH
◦امولسیونهای آبی: اجزا ترکیبی برای پلیمریزه شدن امواسیونی عبارتند از: آب، منومرها،
==== چسبهایی که به وسیله سرد کردن سخت میشوند ====
◦چسبهای ذوبی: به نام چسب حرارتی هم شناخته
پتنت چسب حرارتی برای شرکت Procter & Gamble </ref><ref>http://www.freepatentsonline.com/y2017/0095587.html</ref> در آن زمان
چسبهای حساس به فشار
چسبهای حساس به فشار، دائماً چسبناک باقی میمانند و به خاطر استفاده در نوار چسبها و برچسبها معروف هستند. این چسبها بطور عمده بر پایه لاستیک طبیعی، همی پلیمر دستهای و تصادفی، استیرن - بوتادین و آکریلیک هستند. PVC نرم شده و پلی اتیلن، مواد نوار معمولی هستند. یک طرف نوار با یک آستری یا لایه زیری پوشیده
== معایب و مزایای چسبها ==
۱. عموماً چسبها بوسیله آب یا بخار آب سست میشوند.
۲. محدوده رهایی کار
۳. چسبها توسط دمای تبدیل شیشهای (Tg) و تخریب شیمیایی محدود شدهاند.
خط ۱۴۱:
۲. گسترش بار بر روی یک ناحیه وسیع
۳. زیبایی و حالت آئرودینامیک
۴. کاربرد
== جستارهای وابسته ==
|