یوسف و زلیخا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←لید: ویکیسازی جزئی |
|||
خط ۱:
{{کاربردهای دیگر|یوسف و زلیخا (فیلم)}}
[[مثنوی]] '''''یوسف و زلیخا''''' یک منظومهٔ [[شعر]]ی است که پس از مرگ [[فردوسی]] و در حدود ۴۷۷ هـ. ق سروده شده و بعدها گروهی سرایش آن را به فردوسی منتسب کردند.<ref>ریاحی، محمدامین: ''فردوسی''، تهران: طرح نو، ۱۳۷۵</ref> بر طبق نوشتهٔ دانشنامهٔ ''[[دانشنامه بریتانیکا|بریتانیکا]]''، زمان سرایش این منظومه دستکم یکصد سال پس از مرگ فردوسی است.<ref>Ferdowsī. (2011). In ''Encyclopædia Britannica''. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/204578/Ferdowsi this assumption was based upon his presumed authorship of Yūsof o-Zalīkhā, an epic poem on the subject of Joseph and Potiphar’s wife, which, it later became known, was composed more than 100 years after Ferdowsī’s death.</ref> نخستین منابعی که مثنوی ''یوسف و زلیخا'' را به فردوسی نسبت دادهاند؛ یعنی ''[[ظفرنامه (شرفالدین علی یزدی)|ظفرنامهٔ]]'' [[شرفالدین علی یزدی]] (۸۲۸ هـ. ق) و سپس مقدمهٔ ''[[شاهنامه بایسنقری]]'' (۸۲۹ ه. ق)، بیش از ۴۰۰ سال پس از فردوسی تألیف شدهاند و تا پیش از آن تاریخ، هیچ مرجع و منبعی (مانند ''[[چهارمقاله|چهارمقالهٔ]]'' [[نظامی عروضی]] و [[تذکرةالشعرا]]ی [[دولتشاه سمرقندی]] که بهتفصیل از فردوسی سخن راندهاند) به چنین داستانی اشاره نکردهاست. آشکار است که این افسانه تا پیش از سدهٔ نهم هجری وجود خارجی نداشته و برای نخستین بار به دست [[شرفالدین علی یزدی]] ساخته و پرداخته شدهاست.<ref>[[محمدامین ریاحی|ریاحی، محمدامین]]: ''فردوسی''، تهران: طرح نو، ۱۳۷۵</ref><ref>[[حافظ محمود شیرانی|شیرانی، حافظ محمود]]: ''در شناخت فردوسی''، ترجمهٔ [[شاهد چوهدری]]، تهران: علمی و فرهنگی، ۱۳۶۹</ref><ref>[[مجتبی مینوی|مینوی، مجتبی]]: ''فردوسی و شعر او''، تهران: انتشارات کتابخانهٔ دهخدا، ۱۳۵۷</ref>
در مثنوی ''یوسف و زلیخا'' سراینده از قول فردوسی اعمال وی را در سی سال نظم ''شاهنامه'' پوچ و بیاهمیت قلمداد میکند.
|