اسدالله میرزا شهاب‌الدوله: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «'''اسدالله میرزا شهاب‌الدوله''' شاهزاده قاجار، سیاست‌مدار و نماینده مجلس شو...» ایجاد کرد
 
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۴:
اسدالله میرزا پسر شاهزاده عبدالحسین میرزا ملقب به ''شمس‌الشعراء'' و شاهزاده جهان‌سلطان‌خانم بود. پدر و مادرش هر دو از نوادگان فتحعلی‌شاه بودند. پدرش پسر [[محمدقلی میرزا ملک‌آرا]] (پسر دوم [[فتحعلی‌شاه]]) و مادرش دختر شاهزاده [[سیف‌الله میرزا]] (پسر چهل و دوم فتحعلی‌شاه) به شمار می‌آمد.<ref>[http://www.qajarwomen.org/fa/people/3009.html شهاب‌الدوله، دنیای زنان در عصر قاجار]</ref>
 
اسدالله میرزا در تهران و لندن تحصیل کرد. در سال ۱۹۰۰ میلادی که [[نمایشگاه جهانی]] در پاریس تشکیل می‌شد، دولت فرانسه از ایران دعوت کرد تا نماینده خود را برای حضور در مراسم افتتاح نمایشگاه معرفی کنند. چون در آن هنگام اسدالله میرزا، [[[[حسن مستوفی|میرزا حسن‌خان مستوفی‌الممالک]] و [[دوستعلی معیری|دوستعلی‌خان معیرالممالک]] در اروپا بودند، دولت ایران این سه تن را به عنوان نماینده خود معرفی کرده و آنان عازم پاریس شدند. پس از پایان یافتن این ماموریت، اسدالله میرزا شش سال دیگر نیز در اروپا باقی ماند.<ref name=yaghma>یغمایی، اقبال. شاهزاده اسدالله میرزا شهاب‌الدوله، پانزدهمین وزیر علوم ایران. مندرج در: آموزش و پرورش، شماره ۲۳۵</ref>
شهاب‌الدوله در تهران و لندن تحصیل کرد. پس از بازگشت ابتدا کارمند [[تلگراف]]‌خانه بود و سپس به مترجم تلگراف‌خانه شد. در دوره اول مجلس شورای ملی از سوی شاهزاده‌های تهران و در دوره دوم مجلس از سوی مردم تهران وکیل مجلس شورای ملی گردید. در اولین کابینه [[حسن مستوفی|میرزا حسن‌خان مستوفی‌الممالک]] وزیر پست و تلگراف شد و در اواخر سال ۱۳۲۹ قمری به عنوان حاکم یزد برگزیده شد. در کابینه دوم مستوفی‌الممالک به وزارت پست و تلگراف و فوائد عامه رسید و در کابینه [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]] وزیر علوم شد.<ref>[https://books.google.ca/books?id=EA1lBAAAQBAJ&pg=PT91&lpg=PT91&dq=%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8+%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84%D9%87+%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1&source=bl&ots=vgtxwrdaEo&sig=0tW9FlM14bR_J_5jHbNfBP6Bu5c&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiX-ZjI0fLZAhVDL6wKHc29AdcQ6AEITTAJ#v=onepage&q=%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8%20%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84%D9%87%20%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1&f=false شهاب‌الدوله، القاب رجال قاجار]</ref>
 
شهاب‌الدولهاسدالله در تهران و لندن تحصیل کرد.میرزا پس از بازگشت ابتدا کارمند [[تلگراف]]‌خانه بود و سپس به مترجم تلگراف‌خانه شد. در دوره اول مجلس شورای ملی از سوی شاهزاده‌های تهران و در دوره دوم مجلس از سوی مردم تهران وکیل مجلس شورای ملی گردید و مقارن این احوال ملقب به ''شهاب‌الدوله'' شد. او از آن رو که مدت‌ها در اروپا زندگی کرده بود و به اوضاع سیاسی و اجتماعی آگاهی داشت. علاوه بر این سخنران برجسته‌ای بود و شجاعانه و مستدل عقاید خود را بیان می‌کرد. از این رو به زودی مورد توجه محافل سیاسی واقع شد. در اولین کابینه [[حسن مستوفی|میرزا حسن‌خان مستوفی‌الممالک]] وزیر پست و تلگراف شد و در اواخر سال ۱۳۲۹ قمری به عنوان حاکم یزد برگزیده شد. در کابینه دوم مستوفی‌الممالک به وزارت پست و تلگراف و فوائد عامه رسید و در کابینه [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]] وزیر علوم شد.<ref>[https://books.google.ca/books?id=EA1lBAAAQBAJ&pg=PT91&lpg=PT91&dq=%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8+%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84%D9%87+%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1&source=bl&ots=vgtxwrdaEo&sig=0tW9FlM14bR_J_5jHbNfBP6Bu5c&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiX-ZjI0fLZAhVDL6wKHc29AdcQ6AEITTAJ#v=onepage&q=%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8%20%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84%D9%87%20%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1&f=false شهاب‌الدوله، القاب رجال قاجار]</ref><ref name=yaghma>یغمایی، اقبال. شاهزاده اسدالله میرزا شهاب‌الدوله، پانزدهمین وزیر علوم ایران. مندرج در: آموزش و پرورش، شماره ۲۳۵</ref>
 
پس از آن به حکومت [[کردستان]] منصوب شد. در سال ۱۲۹۸ رئیس تشریفات دربار [[احمدشاه قاجار]] شد و در هنگام [[کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹]] در این مقام بود. بعد از عزل سید ضیاءالدین و تبعید او از ایران، شهاب‏الدوله فرمان نخست‏وزیرى [[قوام السلطنه]] را در [[زندان قصر]] به او ابلاغ كرد. پس از انقراض قاجاریه مدتی استاندار [[کرمانشاه]]، مدتی استاندار کردستان و چندی نیز استاندار [[فارس]] بود. در اواخر عمر دو دوره به عنوان [[سناتور]] انتصابی انتخاب شد و سرانجام در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در سن هشتاد و هشت سالگی درگذشت. همسر شهاب‌الدوله خواهر [[امان‌الله میرزا جهانبانی]] (ضیاءالدوله) بود.<ref>عاقلی، باقر. ''شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران'' (جلد دوم) </ref>