بین‌الملل دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Adlerbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: اصلاح اشتباه نگارشی. آمریکا و آفریقا
Adlerbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: اصلاح فاصله مجازی: "ای" بعد از "ه"
خط ۴:
انترناسیونال دوم (۱۹۱۴ - ۱۸۸۹) اتحاد سوسیالیست‌های جهان و اتحادیه احزاب [[سوسیال دموکرات]] جهان تا سال ۱۹۱۴ بود.
 
انترناسیونال دوم به مثابه جامعه بین المللی احزاب سوسیالیست در سال 1889 طی [[کنگره پاریس]] تأسیس شد و در آن احزاب کارگری تقریباً همه کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا و آرژانتین شرکت جستند. مدت شش سال فعالیت این سازمان توسط [[فردریش انگلس]] رهبری می شد و بر شالوده تعالیم مارکسیستی قرارداشت . در این مدت انترناسیونال دوم به پخش اندیشه‌های سوسیالیسم و تحکیم احزاب کارگری کمک شایسته ایشایسته‌ای کرد و این احزاب به تدریج به نیروی سیاسی مهمی در اغلب کشورهای اروپایی مبدل شدند . پس از درگذشت انگلس بتدریج رهبری انترناسیونال دوم بدست رفورمیست ها افتاد و آنها باعث نفوذ اندیشه و اسلوب بورژوایی در داخل جنبش کارگری شدند . رشد کمی انترناسیونال دوم همسطح با رشد کیفی آن نبود و از میزان آگاهی سیاسی و روش انقلابی آن به تدریج کاسته شد. ولی در داخل آن برخی احزاب یا شعباتی از احزاب نظیر حزب [[بلشویک]] روسیه به تعالیم مارکسیسم وفادار ماندند و به شدت علیه روش تجدید نظر طلبانه و رفورمیستی رهبران این سازمان مبارزه کردند. این مبارزه یک جناح چپ انقلابی در داخل انترناسیونال دوم ایجاد نمود . اکثر رهبران انترناسیونال دوم پس از شروع [[جنگ اول جهانی]] در سال 1914 آشکارا به مواضع بورژوازی کشورهای خود در غلطیدند. اصول همبستگی کارگری را به کلی ترک کردند. از آن موقع در داخل انترناسیونال دوم سه جریان ایجاد گشت . یک جناح راست یا سوسیال شوینیست ها، دیگری جناح میانه رو و سومی انترناسیونال ها یا جناح چپ.
 
این جناح انقلابی بلشویک های روسیه به رهبری [[لنین]]، انقلابیون آلمانی به رهبری [[کارل لیبکنشت]] و [[حزب سوسیالیست چپ بلغارستان]] و غیره را در بر می گرفت. جنگ اول جهانی و خیانت رهبران انتر ناسیونال دوم و لیدرهای رفورمیست که تصمیمات صریح کنگره‌های این سازمان را علناً زیر پا گذاشتند به تدریج در داخل احزاب کارگری موجب شدت مبارزه و تشکل گروه‌های انقلابی و مارکسیستی شد. در سال 1915 در سوئیس اتحادیه سوسیالیست های انترناسیونالیست تشکیل شد که رهبری جناح چپ آن را لنین بعهده داشت . [[انقلاب اکتبر]] در سال 1917 گام مهمی در راه ایجاد احزاب انقلابی کارگری گشت که طبق سنت زمان مارکس و برای نشان دادن جدایی کامل از انترناسیونال دوم، این احزاب ، احزاب کمونیست نام گرفتند.