هنگامی که [[میدان الکتریکی]] وجود نداشته باشد٫[[الکترون]] ها در [[جامد]]ات (الکترون ها و [[حفره]]ها در [[نیمه هادی]]ها) به صورت [[حرکت براونی| تصادفی حرکت می کنند]]. بنابراین برآیند جهت حرکت آنها به سمت خاصی نیست. خصوصیت تحرکپذیری برای مجموعه ایمجموعه‌ای از بارها محاسبه می شود و تحرکپذیری برای یک الکترون یا حفره معنایی ندارد. اما هنگامی که میدان الکتریکی اعمال شود الکترون ها در جهت خلاف میدان شروع به حرکت می کنند. از یک طرف [[نیرو]]ی ایجاد شده توسط میدان باعث [[شتاب]] گرفتن الکترون ها در جهت میدان می شود و از طرف دیگر برخورد الکترون‌ها با هم٫ پراکندگی های ناشی از [[ساختار بلوری]] ([[فونون]]ها٫ برخورد الکترون ها با [[ناکاملی بلوری]]٫ناخالصی ها و ...) باعث کاهش سرعت الکترون ها و تغییر جهت حرکت آنها می شود. برآیند این دو اتفاق در یک [[مسافت آزاد میانگین]] (mean free path)٫ به سرعتی می انجامد که [[سرعت رانش]] نامیده می شود. سرعت رانش از سرعت حرکت تصادفی بسیار کمتر است. مثلا در مس سرعت رانش الکترون ها {{چر}} ۱۰<sup>-۴</sup> m.s<sup>−۱</sup> است در حالی که سرعت آنها در حرکت های تصادفی {{چر}} ۱۰<sup>-۵</sup> m.s<sup>−۱</sup> می‌باشد.
در نیمه‌‌هادی‌ها سرعت رانش الکترون‌ها و حفره‌ها برای یک میدان الکتریکی اعمال شده متفاوت می‌باشد.
در[[پلاسما]] همین پدیده بین [[یون]]ها و الکترون‌های آزاد وجود دارد.
