محمدرضا سعادتی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالکریم لاهیجی]] حقوقدان و وكيل مدافع سعادتى ، ٣١ بعد در مصاحبه اى با راديو فردا گفت: « وقتی که [[محمد رضا سعادتی]] دستگير شد من برای شرکت در کنفرانسی در [[اروپا][ بودم .از طريق روزنامه ها مطلع شدم که [[سازمان مجاهدين خلق]] از من تقاضا کرده که وکالت [[محمد رضا سعادتی]] را در اين پرونده بپذيرم .وقتی که به [[تهران]] برگشتم [[آيت الله سيدسید محمود طالقانی|آیت‌الله طالقانی]] هم ( که من وکيل وی در زمان شاه بودم ) در منزلش به من گفت تو وکالت سعادتی را بپذير چون اين يک اختلاف سياسی بين [[جمهوری اسلامی]] و [[سازمان مجاهدين خلق]] است و سعادتی قربانی اين اختلاف سياسی است.»وی می افزايد: « در ملاقات هايی هم که من با سعادتی می کردم اون به طور کلی اين اتهام جاسوسی را رد می کرد و می گفت کسی که خودش را به اسم خبرنگار به سعادتی معرفی کرده و می خواسته يک مقدار اطلاعات به آنها بدهد در ارتباط با به قول خودشون ماموران [[سيا]] در ايران و به اين اعتبار سعادتی از طرف رهبری سازمان مجاهدين ماموريت پيدا می کند با اين خبرنگار روس تماس بگيرد و هيچگونه اطلاعاتی هم تا زمان رد و بدل نشده بود . من هرگز نتوانستم پرونده سعادتی را ببينم. چه در زمان دادستانی آذری قمی و چه در زمان دادستانی [[اسد اللهاسدالله لاجوردی]] هر بار که رجوع می کردم هميشه بهانه می آوردند ومانع از اين می شدند که من پرونده را بخوانم و بالاخره هم من بر اساس صحبت هايی که با سعادتی کردم و يا مسائلی که در روزنامه ها بود ، مدافعات خود را تنظيم کردم و به دادگاه فرستادم .من از طريق يکی از دوستانم که اون موقع سفير [[الجزاير]] در ايران بود و آن موقع به دليل ميانجی گری و امضای قرارداد الجزاير بين [[ايران]] و [[آمريکا]] در پرونده گروگان ها قدرت زيادی داشت ،(اقدام کردم ) و با تلاش ها و کوشش هايی که اون کرد و گفتگوهايی که با [[آيت الله سید محمد حسینی بهشتی]] <nowiki/>رییس [[ديوان عالی کشور]] و بالاترين مقام قضايی وقت [[جمهوری اسلامی]] داشت ، بهشتی را متقاعدکرده بود که به هر حال اين طور به جنگ سياسی علنی با رهبری مجاهدين نروند و سعادتی را به ۱۰ سال زندان محکوم کردند ولی در سال بعد (۱۳۶۰) و پس از ماجرای انفجار [[حزب جمهوری اسلامی]] و در روزهايی که متاسفانه هر روز ۳۰-۴۰ نفر را در [[زندان اوين]] اعدام می کردند ،