جلال‌الدین مسعودشاه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
حذف برچسب |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
|timestamp = 20180312123313
}}
جلال الدین مسعودشاه بن شرف الدین محمودشاه، از فرمانروایان خاندان [[اینجو]] در قرن هشتم هجری بود. وی برادر بزرگ تر [[امیر غیاث الدین کیخسرو]] و [[امیر شیخ ابواسحاق اینجو]] بود. خاندان اینجو در روزگار آخرین سلاطین ایلخانی در جنوب ایران قدرت و محبوبیت بسیار داشتند. پس از مرگ سلطان ابوسعید ایلخان، شرف الدین محمودشاه که [[قارون]] روزگار خوانده می‌شد به دست امیر حسن کوچک چوپانی کشته شد. مسعود شاه و امیر شیخ که آن هنگام در تبریز بودند، از پیش امیر حسن کوچک چوپانی گریختند<ref>اقبال آشتیانی، عباس، تاریخ مغول، چاپ ششم، ۱۳۶۵، چاپخانه سپهر، تهران، ص۴۱۰.</ref> .▼
{{جعبه اطلاعات پادشاهان
|نام_شخص = جلال الدین مسعودشاه
|نام_تصویر =
|عرض_تصویر =
|محل_حکومت = جنوب و مرکز [[ایران]]
|دودمان = [[آل اینجو]]
|تاریخ_تولد =
|محل_تولد =
|تاریخ_تاجگذاری =
|محل_تاجگذاری =
|لقب =
|تاریخ_پایان_حکومت = [[۷۳۴ (قمری)|۷۳۴]]
|تاریخ_مرگ = [[۷۳۴ (قمری)|۷۳۴]]
|محل_مرگ =
|نام_پدر =
|شاه_قبلی = [[امیرشیخ ابواسحاق]]
|شاه_بعدی = [[شاه شیخ ابواسحاق]]
|دین =
|همسران =
|فرزندان = [[سلطان بخت]]
|وزرا =
}}
'''جلال‌الدینْ مسعودشاه'''، از فرمانروایان خاندان [[اینجو]] در قرن هشتم هجری بود.
== زندگی‌نامه ==
▲جلال الدین
مسعودشاه در سال ۷۳۸ هجری قمری به طلب میراث حکومت پدر بر جنوب ایران به شیراز آمد و بر فارس مسلط شد<ref>حسن مکارمی، راز حافظ: ص۴۶</ref>. وی در عصر نزاع حکومتهای رودرو که سرانجام به حذف اغلب خاندان‌های متنازع و بالا آمدن خاندان [[آل مظفر]] و خاندان [[ایلکانی]] منجر شد، سخت مورد حمایت [[امیر حسن بزرگ ایلکانی]] بود و این امیر، مسعودشاه را در برابر چوپانیان و مظفریان، پشتیبان بود. سبب این پشتیبانی، پیوند سببی دو خاندان ایلکانی و اینجو بود بدین سان که مسعودشاه، [[سلطان بخت]] را در ازدواج داشت و این سلطان بخت، خواهر [[دلشادخاتون]]، بیوه [[سلطان ابوسعید ایلخانی]] و همسر امیر حسن بزرگ ایلکانی بود و این پیوند در نزاعهای قدرت موجب همگرایی اینجویان و ایلکانیان در برابر دیگر قدرتهای متنازع از قبیل آل مظفر و چوپانیان شده بود.
مسعودشاه در سال ۷۴۳ هجری در یکی از میدان های شیراز به دست [[یاغی باستی]] از پسران [[امیر چوپان]] کشته شد. پس از آن حادثه، برادرش امیر شیخ ابواسحاق با عنوان شاه شیخ ابواسحاق فرمانروایی جنوب ایران را برعهده گرفت<ref>حسن مکارمی، راز حافظ: ص۴۸</ref>.
| |||