مهرنرسه: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۵۱:
==== در دورهٔ بهرام گور ====
[[پرونده:BahramVCoinHistoryofIran.jpg|بندانگشتی|300px|سکهٔ [[بهرام گور]]]]
در سال ۴۲۱ میلادی [[جنگ ساسانیان و رومی‌ها (۴۲۱–۴۲۲)|جنگ ایران و بیزانسروم شرقی]] آغاز شد. آردابوریوس،[[آردابوریوس]]، فرماندهٔ سپاه [[بیزانس]] از راه ارمنستان و با گذشتن از [[دجله]] به [[میان‌رودان]] تاخت و سپاه ایران را که مهرنرسه فرماندهٔ آن بود، به زانو درآورد. مهرنرسه و سپاهیان او به [[نصیبین]] پناهنده‌شدند و آردابوریوس تا پشت دیوارهای شهر آمد و به محاصرهٔ آن‌ها پرداخت. اما دژهای نصیبین بسیار استوار و نیرومند بودند و هنگامی که خود بهرام پنجم، با یک سپاه ایرانی و همراه جنگاوران [[مردم عرب|عرب]] [[حیره]] به‌فرماندهی [[نعمان سوم|نعمان بن منذر]]، به یاری مهرنرسه آمد، رومی‌ها [[دژکوب|دژکوب‌ها]] و [[منجنیق|منجنیق‌های]] خود را سوزاندند و گریختند.<ref>{{پک|پیگولوسکایا|۱۳۷۲|ک=اعراب مرزهای روم و ایران|ص=۱۵۶-۱۵۸}}</ref>
 
مهرنرسه در طول مذاکرات با رومی‌ها در دوران پادشاهی [[بهرام پنجم|بهرام گور]] که به پیمان صلح سال ۴۲۲ میلادی انجامید، نقشی فعال داشته‌است. براساس این پیمان، آزار و اذیت مسیحیان در شاهنشاهی ساسانی و زرتشتیان در [[امپراتوری روم|امپراطوری روم]]، به پایان رسید. همچنین رومی‌ها پذیرفتند که برای نگهبانی ساسانیان از تنگه‌ها و گذرگاه‌های کوه‌های قفقاز از یورش جنگجویان شمالی سالیانه هزینه‌ای به ایرانیان بدهند. ایرانیان هزینه‌ای را که رومی‌ها برای نگهداری پادگان‌ها و دژهای تنگه‌ها و گذرگاه‌های قفقاز می‌دادند، باج‌وخراج از روم می‌خواندند و چون گهگاه خود رومی‌ها هم این هزینه‌ها را همچون باج به ایرانیان می‌نگریستند همواره می‌کوشیدند از پرداخت آن خودداری ورزند.<ref>{{پک|نولدکه|۱۳۷۸|ک=تاریخ ایرانیان و عرب‌ها در زمان ساسانیان|ص=۱۳۸}}</ref>