باوندیان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدین ترتیب کیوس به [[طبرستانتبرستان]] رفت و گوشه نشین شد. فرزند وی فیروز نام داشت و نوه‌اش را [[باو]] نام نهاده بود. باو در زمان [[خسرو پرویز]] همراه با وی در جنگ با ارتش روم شرکت کرد و پس از پایان جنگ خسرو پرویز، که دلاوری‌های باو را دیده بود، وی را شاه [[آذربایجان]] نامید؛ ولی پس از قتل خسرو پرویز توسط پسرش، [[شیرویه]]، باو به جرم وفاداری به خسروپرویز به زندان می‌افتدافتاد.

پس از مدت کوتاهی خواهر شیرویه که [[آزرمی دخت]] نام داشت با کشتن برادرش شهبانوی ایران می‌شود و زندانیان،زندانیان،را که باو نیز در بین آنان بود، را آزاد می‌کند. سپس به باو پیشنهاد فرماندهی ارتش ایران را به باو می‌دهد ولی باو که از زنان خوشش نمی‌آمد قبولنمی نمی‌کندپذیرد و در [[آتشکده|آتشکده ای]] گوشه گیری اختیار می کند ولی پس از به حکومت رسیدن یزدگرد سوم دوباره به مقامات بالا می‌رسد.

پس از این که باو به زیارت آتشکده کوسان رفت، خبر مرگ یزدگرد به [[طبرستان]] نیز رسید بنابراین باو که خود را مقصر و دخیل در مرگ پادشاه جوان می‌دانست، موی سر خود را تراشید سپس گوشه‌نشین شدگردید و مشغول خدمت به آتشکده گردید.

بیست و چهار سال‌بعد، همزمان با حکومت [[فرخان بزرگ]] در [[گیلان]] و [[دیلم]] در سنه ۶۵۵ میلادی، ترک‌هایی که هنوزهنوز، قبیله‌ایبه شکل بودند،قبیله ای زندگی می کردند از سمت گرگان به طبرستان حمله نمودند.ور شدند، و پس از مدتی مردم این دیار از باو خواهش کردند تا رهبری مردمان را بدست بگیردگیرد و به [[مردمان ترک|ترکان]] متجاوز هجوم برد؛ ولی باو قبول نکرد، ولی با دعوت مصرانه مردم بالاخره راضی شد تا پادشاه بلاد شرقی [[مازندران]] گردد ولی شرطی را مقرر کردنمود و آن شرط این بود که:

پس از اینکه مردم از باو اعلام حمایت کردند، باو نیز با ارتشی که تشکیل داده بود به سوی ترکان حمله‌ور شدگردید و تا زمان مرگش درگیر مسائلی همچون پیکار با ترک‌ها یا دیگر دشمنان بود.<ref name=autogenerated1/>