برش‌نگاری با گسیل پوزیترون: تفاوت میان نسخه‌ها

پت اسکن اول بار در [[دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس]] درسال ۱۹۷۵ توسط [[مایکل فلپس (فیزیک پزشکی)|مایکل فلپس]] اختراع گشتشد.<ref>Simon Cherry, et al. ''Physics in Nuclear Medicine''. Saunders Publishing. ۲۰۰۳. p.۳{{سخ}}مایکل فلپس امروزه استاد دانشگاه UCLA است. مقاله اصلی که ایشان اول بار در این زمینه به چاپ رسانیدند عبارت است از:{{سخ}}Phelps ME, Hoffman EJ, Mullani NA, et al. ''Application of annihilation coincidence detection of transaxial reconstruction tomography''. J Nucl Med ۱۶:۲۱۰-۲۱۵, ۱۹۷۵.</ref> در این سیستم یک عنصر [[رادیواکتیو]] با [[نیمه عمر]] کوتاه که با گرفتن [[پوزیترون]] متلاشی می‌شود (که به لحاظ شیمیایی مولکول فعال متابولیک محسوب می‌شود) به بدن بیمار تزریق می‌گردد و پس از وقفه کوتاهی (جهت پخش مواد در سیستم گردش بدن) بیمار جهت تصویرگیری به داخل دستگاه اسکن منتقل می‌شود. مولکولی که بدین منظور استفاده می‌شود فلوئورو دی اکسی گلوکز (FDG-۱۸) می‌باشد.