[[پرونده:1917 Edition of Family Limitations.jpg|بندانگشتی|upright|alt=A page from a book, published in 1914. The page is mostly words, with a picture of a contraceptive diagram. The text describes birth control techniques.|این صفحهصفحهٔ رسالهٔ برث کنترل در ۱۹۱۴ مربوط به مقالهٔ ''محدود کردن خانواده'' است، کهو توضیحی دربارهٔ [[کلاهک دهانه رحم|کلاهک دهانهٔ رحم]] بوداست.]]
در دورهدورهٔ سخنرانیهای سال ۱۹۱۶، سنگر به ترویج درمانگاههای پیشگیری از بارداری بر مبنای شیوهٔ هلندی پرداخت که پیشتر و در طول مسافرتِ سال ۱۹۱۴ به اروپا آنها را دیده بوددیدهبود. با وجود آن که وی مشوقمشوقِ بسیاری از جوامع محلی در زمینهٔ افتتاح یک سازمان پیشگیری از بارداری گردیده بود،شدهبود، اما هیچ درمانگاهی تأسیس نشد.{{sfn|Engelman|2011|pp=73, 76}} به همین دلیل او تصمیم گرفت که یک درمانگاه پیشگیری از بارداری را در نیویورک و با هدف ارائه خدمات رایگان پیشگیری از بارداری تأسیس نماید.{{sfn|Engelman|2011|pp=75–77}} قانون [[نیویورک (ایالت)|ایالت نیویورک]]، توزیع ابزار و حتی اطلاعات مربوط به پیشگیری از بارداری را ممنوع کرده بودکردهبود. اما سنگر امیدوار بود بتواند با کمک بخشهایی از قانون که اجازهٔ تجویز پیشگیری از بارداری را به پزشک در جهت جلوگیری از بیماریها میداد، برای پیش بردنپیشبردن اهداف خود استفاده نماید.{{sfn|Engelman|2011|pp=79}} در ۱۶ اکتبر ۱۹۱۶ وی یک درمانگاه در براونزویل [[بروکلین]] افتتاح نمود که با بیش از ۱۰۰ مراجعهکنندهمراجعهکنندهٔ زن در اولین روز افتتاحش یک موفقیت زودهنگام را به دست آورد.{{sfn|Chesler|1992|pp=150}}{{sfn|Engelman|2011|pp=79–80}} چند روز پس از بازگشایی این درمانگاه، یک پلیس مخفی زن با خرید یک [[کلاهک دهانه رحم|کلاهک دهانهٔ رحم]] در درمانگاهش، وی را بازداشت کرد. با مقاومت از همراهی با پلیس، سنگر و یکی از همکارانش به بیرون از درمانگاه کشانده شدند.{{sfn|Chesler|1992|pp=151}}{{sfn|Engelman|2011|pp=83}} درمانگاه تعطیل شد و دیگر هیچ درمانگاه دیگری تا سال ۱۹۲۳ در ایالات متحده باز نشد.{{sfn|Engelman|2011|pp=86}} دادگاه محاکمهٔ سنگر در ژانویهٔ ۱۹۱۷ آغاز گردید. گروه بزرگی از زنان ثروتمند و بانفوذ با هدف تشکیل گروهی به نام «کمیتهٔ صد نفره»<ref group="و">Committee of One Hundred</ref> که جنبشی پیشرو بود، در کنار یکدیگر جمع شدند تا برای سنگر و [[سازمان ملی پیشگیری از بارداری|انبیسیال]] کمک مالی جمعآوری نمایند.{{sfn|Engelman|2011|pp=87–89}} این کمیته همچنین شروع به انتشار ماهانهٔ ''برث کنترل ریویو'' و تأسیس شبکهای از ارتباطات با سیاستمداران قدرتمند، کنشگران و چهرههای مطبوعاتی نمود.{{sfn|Engelman|2011|pp=89}} با وجود حمایتهای بسیار، سنگر محکوم شد و قاضی پیشنهاد یک حکم ملایم را پیشنهاد داد، مشروط به اینکه سنگر اقدام به شکستن دوبارهٔ قانون ننماید. اما سنگر پاسخ داد که «من نمیتوانم به قانون، به گونهای که امروز وجود دارد، احترام بگذارم.»{{sfn|Cox|2004|pp=65}}{{sfn|Engelman|2011|pp=91}} او حکم خود را با سپری کردنسپریکردن ۳۰ روز در زندان گذراند.{{sfn|Cox|2004|pp=65}}
دیگر کنشگران نیز جهت پیشبرد جنبش فعالیت میکردند. اما گلدمن در ۱۹۱۶ به دلیل پخش و توزیع اطلاعات دربارهٔ پیشگیری از بارداری بازداشت شد.{{sfn|Engelman|2011|pp=84}} [[آبراهام جکوبی]] نیز تلاشهای ناموفقی انجام داد تا جامعهٔ پزشکی نیویورک را متقاعد نماید که قانون را تغییر داده و به پزشکان اجازه دهد تا به توزیع اطلاعات دربارهٔ پیشگیری از بارداری بپردازند.{{sfn|Engelman|2011|pp=84–85}}