عملیات‌های توکلنا علی‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

دو عملیات پایانی توکلنا علی الله در [[العماره]] و [[خانقین]] انجام شد.<ref name="Woods 2010" /> در خط محور خانقین، ارتش عراق توانست شهر حلبچه را از ایران بازپس بگیرد و تا ۱۳ جولای در خط مرکزی مقدم عراقی‌ها از العماره عبور کرده و وارد داخل خاک ایران شده‌بودند.<ref name=csis10 /> آنها توانسته بودند مقاومت پراکنده ایرانی‌ها را در هم شکسته و شهر [[دهلران]] را اشغال نموده، تا ۳۰ کیلومتر در خاک ایران پیش رفته، و ۲۵۰۰ رزمنده ایرانی را به همراه مقادیر معتنابهی از ادوات نظامی ایرانی به اسارت خود درآورند.<ref name="csis10" /> که انتقال آنهای به عراق روزها به طول انجامید. عراق پسبعد از اشغال مجدد ایران با این ادعا که قصد تسخیر ایران را ندارد عقب‌نشینی کرد. در عین حال معلوم شد که ایرانپذیرش درقطعنامه واقعنیروهای دیگرعراقی هیچتوسط توانایرانیان دفاعیبه قابلعقب توجهیرانده نداردشدند.<ref name="Farrokh 03">{{cite book|last=Farrokh|first=Kaveh|title=Iran at War: 1500–1988|publisher=Osprey Publishing|location=Oxford|isbn=978-1-78096-221-4}}</ref>

عراق هم با وجود اشغال [[دهلران]] با اعلام اینکه دیگر قصدی برای اشغال ایران ندارد، بطور سریع عقب‌نشینی نمود. عراقی‌ها در پاییز همان سال ۱۳۶۷ تجهیزات به غنیمت گرفته شده از ایرانی‌ها را به نمایش گذاشتند که بیش از سه چهارم تجهیزات نظامی سنگین ایران را شامل می‌شد.

این عملیات گسترده چهار ماهه عراق به همراه [[عملیات آخوندک]] نیروی دریایی آمریکا، رهبران ایران را به این نتیجه رساند که ایران قادر به پیروزی در این جنگ همه جانبه نخواهند بود. پس از شکست‌ها و عقب نشینیهای پیاپی ایران در سال ۶۷، رهبر ایران در تیر ماه همان سال [[قطعنامه ۵۹۸]] [[شورای امنیت سازمان ملل متحد]] را پذیرفت. رهبران عراق نیز با وجود پیروزی‌های ارتش عراق در این سال اعلام نمودند که دیگر به دنبال اشغال ایران نیستند و سرانجام در انتهای تابستان آتش‌بس به اجرا درآمد و جنگ ۸ ساله دو کشور پایان یافت.