عموری‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَموریان''' قومی از مردم [[سامی‌زبان]] نیمه‌کوچ‌نشین در دوران باستان بود. مردم عموری در حدود دو هزار سال پیش از میلاد از خاستگاه خود که در بیابان‌های سوریه، در قسمت‌های میانی [[فرات]]، قرار داشت آغاز به مهاجرت‌های گسترده به سوی شرق کرده و در [[میان‌رودان]] (بین‌النهرین) مستقر شدند. آنها به میان‌رودان نخست به عنوان سرباز اجیر و بازرگان وارد شدند اما بعدها سرنگونی سلسله سوم اور را رقم زدند. عموری‌ها سپس بین ۱۸۰۰ تا ۱۵۰۷ ق.م. در بین‌النهرین دودمانی را بنیاد کردند که به [[دودمان اول [[بابل (تمدن)|بابل]] شناخته می‌شود. معروف‌ترین پادشاه این دودمان [[حمورابی]] بود که قلمرو خود را تا دریای [[مدیترانه]] گسترش داد. فرمانروایی عموری‌ها با تاخت‌وتازهای [[هیتی‌ها]] و [[مردم دریا]] در سده سیزدهم پیش از میلاد به پایان رسید.

زبان عموری‌ها از شاخه سامی غربی بود اما عجیب این است که برخلاف بیشتر زبان‌های دیگر منطقه، [[زبان عموری]] هیچگاه شکل نوشتاری (به [[خط میخی]]) به خود نگرفت. زبان نوشتاری حکومت عموری‌ها [[زبان اکدی]] بود. عموری‌ها به چهار طایفه بزرگ تقسیم می‌شدند به نام‌های سِمعال، یَمینه، نُمها و یَموت‌بال. آنها خدای [[آمورو]] را پرستش می‌کردند.