دوایت آیزنهاور: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
. منبع نقل جعل گفتار نموده .هرگز ایزنهاور چنین سخنی نگفته است.نگاهی به متون انگلیسی ایزنهاور بیاندازید.. برچسب‌ها: ویرایش‌های مشکوک به خرابکاری ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش‌های مشکوک به خرابکاری ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه |
||
خط ۶۵:
آیزنهاور طی دو دوره تصدی اش در پست ریاست جمهوری سیاست‌های داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملی‌گرایی نوین، تکثیر موشک‌های اتمی و سفرهای فضایی رواج پیدا کرده‌است، باید در جستجوی [[صلح]] بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشورهای هم پیمان تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین مهیا نگه دارد. [[دکترین]] آیزنهاور در سال [[۱۹۵۷ (میلادی)|۱۹۵۷]] سطح تعهدات کشورش را به خاورمیانه افزایش داد.
آیزنهاور در خصوص [[ایران]] می‌گوید:<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =نوشیروان کیهانی‌زاده |نشانی = http://hamshahrionline.ir/details/96235 |عنوان =روزگار ۷ آذر سال ۱۳۸۸ | ناشر =همشهری آنلاین |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۱۰ ژانویه ۲۰۱۴}}</ref> {{گفتاورد تزیینی| گمان نمی‌کنم منطقه‌ای مهمتر از ایران روی نقشه جغرافیایی جهان وجود داشته باشد؛ ایران؛ دارای نفت است و هم در چهار راه جهان واقع شده‌است [حایل میان قدرت‌های مطرح]... اگر روزگاری ایران و شوروی با هم کنار آیند، کره زمین جای امنی برای غرب (کشورهای عضو ناتو) نخواهد بود. همچنین نباید وضعیتی پیش آید که ایران به گذشته دور خود بازگردد و یک قدرت نظامی شود. وای به وقتی که [[نظامی‌گری]] ایرانی زنده شود؛ بروید تاریخ این کشور را بخوانید تا متوجه حرف من بشوید
آیزنهاور نزدیک دو ماه بعد زمام امور آمریکا را به دست گرفت. در دو دهه جاری (قرن ۲۱) مفسران غرب بارها از توجه ایران به نیروهای مسلح خود یاد کرده و گفته‌اند که احتمال [[نظامی‌گری|نظامی‌گر]] شدن وجود دارد. دوایت آیزنهاور در ۲۸ مارس ۱۹۶۹ در سن ۷۸ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
{{-}}
| |||