اردیبهشت (امشاسپند): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲:
'''اردیبهشت''' یا '''ارته وهیشته''' یا '''اشه وهیشته''' در اسطوره‌های زرتشتی و ایرانی دومین [[امشاسپند]] است. او زیباترین نماد از نظام جهانی قانون ایزدی و نظم اخلاقی در هردو جهان است. این امشاسپند نه تنها نظم در جهان را برقرار می‌سازد، بلکه نگاهبان نظم دنیای مینوی و دوزخ نیز هست. نماینده جهانی او آتش است.
== معرفی ==
'''امشاسپنداردیبهشت'''، از نظر اهمیت و احترام٬ دومین [[امشاسپند]] پس از [[امشاسپندبهمن]] است. این موجود در اصل همان [[آرتا (ایزد)|آرتا]] یا [[ریتا]]ی [[هند|هندی]] است، که در زمانهایزمان‌های بعد '''آشاواهیشست''' نام گرفت که به معنای ''آشای برتر'' یا بهترین اشه یا برترین ارته (راستی) می باشدمی‌باشد.
 
این امشاسپند پاسدار و نگهبان [[آتش]] یا عناصری که در عین حال بازگو کنندهٔبازگوکنندهٔ طبیعت آتش هستند، می‌باشد. او یکی از امشاسپندان مذکر است. او ضامنِ پایداری [[نظم]] جهان است، چه نظم [[اخلاق]]ی و چه نظم [[فیزیک]]ی (نظم مادی).
 
دشمن و رقیب اصلی اردیبهشت، دنیای [[دیو]]ها و پلیدی‌ها می‌باشد.<ref name="ReferenceA">اساطیر ملل آسیایی، جلد اول (اساطیر پارسی و چینی)، اثر: جی. مناسک و م. سویمی، چاپ اول، صفحه: ۸</ref>
 
== نقش ==
در [[ایران باستان]] نقش بزرگی به آتش و در نتیجه به امشاسپند مربوط بدان محول شده استشده‌است. وی از جمله وظیفهٔ پاسداری از میثاق‌ها را بر عهده دارد. آتش از طرفی، وسیله‌ای مؤثر برای مبارزه با دیوان و شیاطین است و بعنوانبه عنوان والاترین عنصر تقدیس، شهرت کامل دارد.
 
به خاطر احترام به همین امشاسپند و توجه به آتش، [[ایرانیان]] در چشم همسایگان خویش قومی آتش پرست جلوه می‌کردند.<ref name="ReferenceA"/> حتی تا زمان سلطهٔ [[اسلام]] نیز در شهرهای ایرانی که اقامتگاه تعداد قابل توجهی از پیروان آئین [[مزدایی]] بود، [[آتشکده]]های متعددی وجود داشت.
 
در [[مزدیسنا]] زندگانی عبارت است از طی مدارج سعادت و کمال در این جهان وازو از پرتو آن به ساحت قدس [[پروردگار]] پیوستن در جهان دیگر.
(هفت مرحله روحانی- پیروی و کمک خواستن از [[امشاسپندان]])
اشا و هیشت (اردی بهشت) راستی ودرستی نام یکی دیگراز (دومین) امشاسپندان می‌باشد.