جلال‌الدین مسعودشاه: تفاوت میان نسخه‌ها

|نام_تصویر =

|عرض_تصویر =

|تاریخ_تولد =

|محل_تولد =

|تاریخ_تاجگذاری =

|محل_تاجگذاری =

|لقب =

|نام_پدر =

|پادشاه_پیشین = [[امیرشیخ ابواسحاق]]

|دین =

|وزرا =

'''جلال‌الدین مسعودشاه'''، از فرمانروایان خاندان [[اینجو]] در قرن هشتم هجری بود.

جلال الدین مسعود شاه، پسر شرف الدین محمودشاه و برادر بزرگ تربزرگ‌تر [[امیر غیاث الدین کیخسرو]] و [[امیر شیخ ابواسحاق اینجو]] بود. خاندان اینجو در روزگار آخرین سلاطین ایلخانی در جنوب ایران قدرت و محبوبیت بسیار داشتند. پس از مرگ سلطان ابوسعید ایلخان، شرف الدین محمودشاه که [[قارون]] روزگار خوانده می‌شد به دست امیر حسن کوچک چوپانی کشته شد. مسعود شاه و امیر شیخ که آن هنگام در تبریز بودند، از پیش امیر حسن کوچک چوپانی گریختند.<ref>اقبال آشتیانی، عباس، تاریخ مغول، چاپ ششم، ۱۳۶۵، چاپخانه سپهر، تهران، ص۴۱۰.</ref> .

مسعودشاه در سال ۷۳۸ هجری قمری به طلب میراث حکومت پدر بر جنوب ایران به شیراز آمد و بر فارس مسلط شد.<ref>حسن مکارمی، راز حافظ: ص۴۶</ref>. وی در عصر نزاع حکومتهای رودرو که سرانجام به حذف اغلب خاندان‌های متنازع و بالا آمدن خاندان [[آل مظفر]] و خاندان [[ایلکانی]] منجر شد، سخت مورد حمایت [[امیر حسن بزرگ ایلکانی]] بود و این امیر، مسعودشاه را در برابر چوپانیان و مظفریان، پشتیبان بود. سبب این پشتیبانی، پیوند سببی دو خاندان ایلکانی و اینجو بود بدین سان که مسعودشاه، [[سلطان بخت]] را در ازدواج داشت و این سلطان بخت، خواهر [[دلشادخاتون]]، بیوه [[سلطان ابوسعید ایلخانی]] و همسر امیر حسن بزرگ ایلکانی بود و این پیوند در نزاعهای قدرت موجب همگرایی اینجویان و ایلکانیان در برابر دیگر قدرتهای متنازع از قبیل آل مظفر و چوپانیان شده بود.

مسعودشاه در سال ۷۴۳ هجری در یکی از میدان هایمیدان‌های شیراز به دست [[یاغی باستی]] از پسران [[امیر چوپان]] کشته شد. پس از آن حادثه، برادرش امیر شیخ ابواسحاق با عنوان شاه شیخ ابواسحاق فرمانروایی جنوب ایران را برعهده گرفت.<ref>حسن مکارمی، راز حافظ: ص۴۸</ref>.

حافظ که در عهد مسعودشاه اینجو در آغاز جوانی به سر می‌برد، از این فرمانروای نیکوکار در قطعه ای بدین مطلع یاد کرده استکرده‌است:

ای وجود تو به انواع هنر ارزانی...ارزانی…