اجاره نرم‌افزار: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۸:
میزبانی مرکزی برنامه‌های تجاری تاریخش برمیگردد به دهه ۱۹۶۰. با شروع در آن دهه، شرکت آی بی ام و دیگر تأمین‌کننده‌های اصلی یک دفتر خدماتی تجارت سازماندهی کردند، که گاهی به عنوان [[اشتراک زمانی|تهسیم‌کننده زمان]] یا رایانش همگانی از آن یاد می‌شود. چنین خدماتی ارائه دادن قدرت رایانش و حافظه پایگاه داده به بانک‌ها و دیگر سازمان‌های بزرگ از مراکز داده گسترده در سطح جهانیشان را شامل می‌شد.
 
گسترده شدن اینترنت در طی دههٔ ۱۹۹۰ تقریباً رده‌های جدید رایانش متمرکز را به ارمغان آورده، که تأمین‌کننده سرویس برنامه (ASP) نامیده می‌شود. ای اس پی ها(ASPs) تجارت‌ها یی با سرویس میزبانی و مدیریت کردن برنامه‌های خاص منظوره تجاری را تأمین می‌کنند، با هدف کم کردن هزینه‌ها توسط مدیریت مرکزی و توسط راه حل تخصصی سازیتخصصی‌سازی تأمین‌کننده‌ها در برنامه تجاری خاص را تأمین می‌کنند. دو تا از پیشگامان و بزرگترین ای اس پی‌ها، یو اس آی(USI) که دفترمرکزی آن در واشینگتن، در منطقه DC و سهامی فیوچرلینک، دفتر مرکزی در ایرواین، کالیفرنیا.
 
سرویس اجاره نرم‌افزاری اساساً ایده مدل آی اس پی (تأمین‌کننده سرویس نرم‌افزاری) را گسترش می‌دهند. همچنین این مقوله اجاره نرم‌افزار معمولاً در تنظیمات خاص تری استفاده می‌شود:
خط ۲۰:
 
== توزیع ==
این مدل ابری هیچگونه نیاز فیزیکی برای توزیع غیر مستقیم ندارد چون به صورت فیزیکی توزیع نمی‌شود و اغلب به صورت لحظه‌ای پیاده‌سازی می‌شوند. اولین موج از شرکت‌های این سرویس مدل‌های اقتصادی خود را بدون نیاز به اضافه کردن شریک مالی در ساختار مالی خود ساختند (به جز زمانی که تا حدی وجودشان وابسته بوده). برای تولیدکنندگان سنتی نرم‌افزار ورود به مدل اجاره نرم‌افزاری آسان نبوده است، زیرا این مدل همانند مدل قبلی ساختار ورودی یکسان را برای آن‌ها تسهیل نمی‌کند، و ادامه کار کردن با توزیع شبکه‌ای از حد سود آن‌ها کاهش می‌کاهید و رقابت قیمت گذاریقیمت‌گذاری محصولات آن‌ها را تخریب می‌کرده.
 
امروزه یک چشم‌انداز با سرویس اجاره نرم‌افزاری و بازی‌کننده‌های سرویس که مدل فروش غیر مستقیم را با مدل تجاری خود ترکیب می‌کنند مدیریت می‌کنند، و آن‌هایی که طالب باز تعریف نقش خود با اقتصاد فناوری اطلاعات هستند، شکل می‌گیرد.
 
== قیمت گذاریقیمت‌گذاری ==
برخلاف نرم‌افزارهای سنتی که قراردادی به صورت مجوز (لایسنس) همیشگی در هنگام خرید فروخته می‌شود (و یک قیمت پشتیبانی مستمر اختیاری)، تأمین‌کننده‌های سرویس نرم‌افزاری عمدتاً برنامه‌ها را با استفاده از فی اجاره قیمت گذاریقیمت‌گذاری می‌کنند، معمولاً بیشتر اوقات یک قیمت ماهانه یا سالانه. در نتیجه قیمت شروع اولیه برای سرویس اجاره نرم‌افزاری معمولاً پایین‌تر از نرم‌افزار اینترپرایز مشابه است. تولیدکنندگان نرم‌افزار معمولاً برنامه هایشان را بر اساس مقادیر استفاده مانند تعداد کاربرانی که از برنامه استفاده می‌کنند قیمت گذاریقیمت‌گذاری می‌کنند. همچنین، به خاطر این که در محیط سرویس نرم‌افزاری داده‌های مشتری در دست سازنده است همچنین این امکان به وجود می‌آید که به ازای تراکنش، رخداد، یا دیگر واحد ارزش مثل تعداد پردازنده‌هایی که درخواست می‌شود بها پرداخت شود.
در این ارتباط هزینه کمتر برای تدارک کاربر (وضع یک مشتری جدید) در محیط چند مستأجری بعضی سازندگان را قادر می‌سازد برنامه‌هایی را که از امکان مدل مدت رایگان استفاده می‌کنند پیشنهاد کنند. در این مدل یک سرویس رایگان با قابلیت یا محیط محدود در دسترس قرار می‌دهد و برای قابلیت‌های پیشرفته یا محیط بزرگ‌تر قیمت‌ها محاسبه می‌شود. بعضی دیگر از این برنامه‌های سرویس‌های نرم‌افزاری کاملاً رایگان هستند، که درآمد از منبع‌های جایگزین مانند تبلیغ کردن برمیگردد.
 
خط ۴۴:
اگرچه نه تمامی برنامه‌های سرویس اجاره نرم‌افزاری تمام مشخصات را به اشتراک می‌گذارند (از هم بهره می‌برند)، مشخصات زیر بین بسیاری از برنامه‌های این نوع سرویس معمول است:
 
=== تنظیمات و سفارشی سازیسفارشی‌سازی ===
برنامه‌های سرویس نرم‌افزاری به‌طور مشابه از چیزی که در گذشته به عنوان سفارشی سازیسفارشی‌سازی برنامه شناخته شده‌است پشتیبانی می‌کند. به بیانی دیگر، مانند نرم‌افزارهای سازمانی پیشین یک مشتری می‌تواند مجموعه‌ای از گزینه‌های تنظیمات (که با پارامترها شناخته می‌شود) که عملکردها و نما و حس (رابط گرافیکی) اش را تغییر دهد. هر مشتری ممکن است که تنظیمات (یا ارزش‌های پارامتر) مربوط به خود را برای گزینه‌های تنظیمات داشته باشد. برنامه می‌تواند به درجه‌ای که برای قرار گیریقرارگیری مجموعهٔ پارامترهای تنظیمات از پیش تعریف شده طراحی شده بود، سفارشی شود.
برای مثال: برای پشتیبانی نیازهای معمول مشتری‌ها برای تغییر ظاهر و حس کاربری یک برنامه، در نتیجه آن، برنامه با برند مشتری به معرض وجود در می‌آید. (یا در صورت تمایل برند اشتراکی) بسیاری از برنامه‌های سرویس نرم‌افزاری به مشتری‌ها اجازه می‌دهند که یک لوگو سفارشی تهیه کنند (توسط رابط خود سرویس یا با کارکردن با خدمه تأمین‌کننده برنامه) و گاهی مجموعه‌ای از رنگ‌ها. البته مشتری نمی‌تواند کلیات گرافیک صفحه را عوض کند مگر این یک گزینه برای آن تعبیه شده باشد.
 
=== انتقال ویژگی با شتاب ===
برنامه‌های سرویس اجاره نرم‌افزاری معمولاً بیشتر به دفعات نسبت به نرم‌افزارهای سنتی به روز رسانیروزرسانی می‌شوند، در بیشتر موارد به صورت هفتگی یا ماهانه. این حالت با چندین فاکتور فعال می‌شود:
* این برنامه به صورت مرکزی میزبانی می‌شود، بنابراین یک به روز رسانیروزرسانی توسط تأمین‌کننده تصمیم‌گیری و اجرایی می‌شود نه با مشتری‌های.
* برنامه تنها یک نوع تنظیمات دارد، تا تست رشد را سریع تر کند.
* سازنده برنامه نیازی ندارد که منابع را با به روز رسانیروزرسانی و نگهداری نسخه‌های گذشته نرم‌افزار گسترش دهد، زیرا تنها یک نسخه واحد وجود دارد.
* سازنده برنامه به تمامی داده‌های مشتری‌ها دسترسی دارد برای تسریع زمان و [[آزمون رگرسیون]].
* تأمین‌کننده راه حل به رفتار کاربر با برنامه دسترسی دارد (معمولاً با [[آنالیز وب]])، تا راحت تر مناطق پر ارزش برای پیشرفت شناسایی کند .
خط ۶۹:
تغییرات مهم متعدد در بازار نرم‌افزار و چشم اندازه تکنولوژی، پذیرش و رشد راه حل‌های سرویس نرم‌افزاری را تسهیل کرده‌است:
* افزایش استفاده از رابط کاربری برپایه وب توسط برنامه‌ها همراه با ازدیاد شیوه‌های ارتباطی (مثل طراحی وب)، پیوسته از نیاز برای برنامه‌های دو سری (کلاینت-سرور) سنتی می‌کاهد. در نتیجه سرمایه‌گذاری‌های سازندگان نرم‌افزار سنتی در نرم‌افزار که بر [[فت کلاینت]] بنا شده به یک ناکارآمدی بدل شده (الزام به پشتیبانی فی الحال)، بازشدن دروازه برای تولیدکنندگان نرم‌افزار جدید که تجربه کاربری ای «مدرن» تر بیان می‌کند را پیشنهاد می‌دهند.
* استاندارد سازیاستانداردسازی تکنولوژی صفحات وب (html,javaScript,CSS) افزایش جمعیت توسعه وب به عنوان یک روش و معرفی و همه گیریهمه‌گیری چارچوب‌های برنامه وب مثل ruby on Rails یا laravel به آرامی هزینه‌های توسعه راه حل‌های جدید سرویس نرم‌افزاری را کاهش می‌دهد و تأمین‌کننده‌های راه حل‌های جدید را فعال می‌کند تا با راه حل‌های رقابتی ظهور کنند، تولیدکنندگان قدیمی را به چالش بکشند.
* افزایش نفوذ دسترسی به اینترنت با پهنای باند برنامه‌های میزبانی مرکزی از راه دور را فعال کرد تا سرعتی قابل قیاس با نرم‌افزارهای در محل ارائه کند.
* طبقه‌بندی پروتکل https به عنوان بخشی از پشته وب، امنیت سبک در دسترس جهانی را که برای بیشتر برنامه‌ها کافی است را تأمین می‌کند.
خط ۷۸:
* چون داده‌ها در سرورهای تولیدکننده ذخیره می‌شود، امنیت داده‌ها یک معضل می‌شود.
* برنامه‌ها سرویس اجاره نرم‌افزاری در فضای ابری میزبانی می‌شوند، دور از کاربران برنامه. این به معنی تأخیر در محیط است: در نتیجه برای مثال: مدل اجاره نرم‌افزاری برای برنامه‌هایی که نیاز به زمان پاسخ در میلی‌ثانیه دارند مناسب نیست.
* معماری چند مستأجری که مزیت قمیت را برای تأمین کنندگان راه به ارمغان می‌آورد، سفارشی سازیسفارشی‌سازی برنامه‌ها را برای کاربران زیاد محدود می‌کند، مهار کردن این چنین برنامه‌هایی از استفاده شدن در سناریوها (اجرایی در سازمان‌های بزرگ) برای آنهایی که سفارشی بودن مهم است.
* بعضی از برنامه‌های تجاری نیاز به دسترسی یا ادغام با داده‌های حال مشتری‌های دارند. زمانی که این چنین داده‌ها مقدار یا حساسیت زیادی دارند (مانند اطلاعات شخصی کاربران)، یکپارچگی آن‌ها با نرم‌افزارهای میزبانی راه دور می‌تواند پرهزینه و پرخطر باشد، یا می‌تواند با دستورها حکومتی تداخل داشته باشد.
* قانون تضمین تحقیق/تصرف مشروط، از تمام داده‌های ذخیره شده شناور محافظت نمی‌کند. نتیجه نهایی این است که یک اتصالی به زنجیر امنیت جایی که به داده دسترسی داده می‌شود اضافه می‌شود و با توسعه، نا کارآمدی این داده‌ها تنها با فرض صداقت اشخاص ثالث یا آژانس‌های دولتی می‌توانند با شناسایی‌های خود به این داده‌ها دسترسی داشته باشند.