فلیپه دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Zumalabe (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Abas.p (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۰:
}}
'''فیلیپ دوم''' {{به اسپانیایی|Felipe II}} (زاده [[۲۱ مه]] [[۱۵۲۷ (میلادی)|۱۵۲۷]] - درگذشته [[۱۳ سپتامبر]] [[۱۵۹۸ (میلادی)|۱۵۹۸]])، پادشاه اسپانیا بود و دولت مرکزی در [[اسپانیا]] تشکیل داد. سرداران فیلیپ دوم در [[نبرد سن‌کانتن]] پیروز شدند و فرانسویان را به امضای عهدنامهٔ [[کاتو کامبرزی]] واداشتند. فیلیپ، برای آن‌که تا حدی با [[فرانسه]] روابط دوستانه برقرار کند، [[الیزابت دوفرانس]]، دختر [[هانری دوم]] پادشاه فرانسه را به زنی گرفت؛ تا در روابط خارجی خود ثباتی به وجود بیاورد. فیلیپ، پایتخت را از [[تولدو]] به [[مادرید]] انتقال داد. در دوران فیلیپ دوم، سازندگی در اسپانیا به اوج خود رسید.
 
 
امپراتوری او در اسپانیا به عنوان "فلیپه پرودنت" شناخته می شود و در هر قاره ای که در آن زمان توسط اروپاییان شناخته شده بود، از جمله فیلیپین هم نام او وجود دارد. اسپانیا در دوران سلطنت خود به اوج نفوذ و قدرت خود رسید. برای همین گاهی اوقات این دوره [[عصر طلایی اسپانیا]] نامیده می شود . عبارت " امپراتوری که خورشید هرگز تنظیم نمی شود " در زمان فیلیپ تعریف شد تا منعکس کننده قدرت او باشد.
 
در زمان سلطنت فیلیپ، ورشکستگی های جداگانه دولت در سال 1557، 1560، 1569، 1575 و 1596 وجود داشت. این امر تا حدی باعث اعلام استقلالی شد که جمهوری هلند را در سال 1581 ایجاد کرد. یک ماتریال کاتولیک، فیلیپ نیز برای سازماندهی نیروی دریایی شناخته شده است اکسپدیشن در برابر پروتستان انگلستان در سال 1588، نبردArmada اسپانیا ، که ناموفق بود، عمدتا به دلیل طوفان و مشکلات جدی تدارکاتی.
 
فیلیپ در سال 1563، سفیر ونیزی پائولو فاگولو (Paulo Fagolo)او را به عنوان "ظریف، چهره ای با چشمهای رنگی آبی، چهره ای رنگارنگ و پوستی صورتی ظاهر کرد، اما ظاهر آن بسیار جذاب است". سفیر همچنان ادامه داد: "او لباس بسیار با طعم و مزه دارد و در هر کاری که انجام می دهد، مؤمن و مهربان است." [4]
 
 
فیلیپ دوم، مذهب را در [[اسپانیا]] تابع دولت ساخت. او همواره خود را کاتولیک می‌نامید و بر حفظ وحدت مذهبی تأکید داشت. فیلیپ، مسلمانانی را که پس از پذیرفتن آیین کاتولیک، هنوز عبادات را به شیوه‌ای اسلامی انجام می‌دادند، تحت فشار قرار داد. او در سال ۱۵۶۷ دستوری صادر کرد و هرگونه اجرای مراسم اسلامی، استفاده از زبان عربی، و داشتن کتاب‌های عربی را ممنوع اعلام کرد.