آراگورن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mamasali2 (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۳۲:
آراگورن در ۱ عصر سوم ۲۹۳۱ دیده به جهان گشود؛ و تنها دو سال بعد از تولدش هنگامی که پدرش [[آراتورن]] دوم توسط [[ارک|اُرکها]] کشته شد شانزدهمین سالار [[دونه داین]] گشت. مادر آراگورن گیل رائن او را به منزل [[الروند]] در [[ریوندل]] برد تا در آنجا زندگی کند. الروند آراگورن را به عنوان پسر خوانده‌اش می‌پذیرد و نام استل را برای او برمی‌گزیند. آگورن تا سال ۲۹۵۱ از نام واقعی و جد و سلسله‌اش آگاه نشد تا هنگامی که او به بیست سالگی رسید [[الروند]] تشخیص داد که او دیگر برای خودش مردی شده‌است و در این زمان دو گنجینه سلسله [[ایسیلدور]] را به او واگذار کرد: حلقه باراهیر و تکه‌های شمشیر نارسیل.
 
روز بعد آراگورن، [[آرون]] را می‌بیند که از [[لوتلورین]] به [[ریوندل]] بازگشته تا پدرش [[الروند]] را ببیند. هنگامی که آراگورن [[آرون]] را دید او را تینوویل خواند، چرا که زیبایی خیره کننده‌اشخیره‌کننده‌اش یادآور لوتین تینوویل، الفی که زندگی جاودانه‌اش را فدای عشق برن فانی نمود، آراگورن در عشق آرون گرفتار می‌شود. [[الروند]] به آرون تذکر می‌دهد که اگر او آراگورن را انتخاب نماید می‌بایست همانند لوتین فانی شود و همچنین سن و تجربه و به علاوه دودمانش بسیار فراتر از آراگورن است. الروند به آراگورن می‌گوید که آزمایش‌ها و وقایع بسیاری در انتظار او است:
 
{{نقل قول|آراگورن فرزند آراتورن، ارباب دونه داین، به من گوش کن. سرنوشتی بزرگ در انتظار تو است. باشد که یا فراتر از افتخارات تمام پدرانت تا روزگار الندیل قرار گیریقرارگیری یا در اعماق تاریکی به همراه تمام خویشان باقی‌مانده‌ات سقوط کنی.}}
 
آراگورن [[ریوندل]] را ترک می‌کند و برای کسب دانش و تجربه به ماجراجویی در [[سرزمین میانه]] می‌پردازد. ابتدا به دورترین نقاط شرق رون و سپس به جنوب به هاراد می‌رود. حتی یکبار از [[موریا]] از دروازه دیمریل می‌گذرد و حتی در اطراف [[موردور]] پرسه می‌زند تا دربارهٔ نقشه‌های [[سائورون|ساورون]] آگاه شود. در ۲۹۵۶ او [[گندالف]] خاکستری را ملاقات می‌کند و دوست و متحد هم می‌شوند و مدتی را هم با یکدیگر سفر و طی طریق می‌کنند.
خط ۴۰:
آراگورن مدتی در خدمت پادشاه [[روهان]]، تنگل بود و همراه آنان می‌راند؛ و مدتی هم از افسران اکتالیون دوم. کارگزار [[گاندور]] بود. در آنجا آراگورن هویتش را مخفی نگه می‌داشت و او را تورونگیل (شاهین ستاره) می‌خواندند. چرا که سرعت و دید زیادی داشت و ستاره‌ای نقره‌ای را با خود حمل می‌نمود. او به اکتالیون اخطار داد تا به [[سارومان]] جادوگر اعتماد نکند و پس از آن به جنوب رفت تا دزدان دریایی آمبار را مهار کند. اکتالیون به افسر مرموز خودش حتی بیشتر از فرزندش دنه تور علاقه داشت ولی آراگورن یک روز ناگهان [[گاندور]] را ترک کرد همان‌طور که ناگهان آمده بود.
 
سال ۲۹۸۰ آراگورن به سمت [[ریوندل]] بر می‌گردد تا اندکی بیاساید. چرا که بسیار خسته بود. هنگامی که به لوتلورین رسید آرون را در آنجا یافت. آنهاآن‌ها فصلی را با هم در جنگل نقره‌ای گذراندند و در جشن نیمه تابستان (۲۴ ژوئن) بر فراز کرین آمروت با یکدیگر نامزد شدند. اما در برگشت آراگورن به [[ریوندل]] [[الروند]] به او گفت که [[آرون]] با کسی کمتر از پادشاه [[گاندور]] و آرنور ازدواج نمی‌کند. برای همین دوباره آراگورن راهی حیات وحش شد. (البته این شرط در مقایسه با شرطی که تینگول برای ازدواج برن فانی و لیتویین مبنی بر باز پس گیریپس‌گیری [[سیلماریل]] از چنگال [[مورگوت]] شرط سبکی به حساب می‌آمد و در هر دو مورد بهای بسیاری که همانا فانی گشتن آرون و لیتویین بود می‌بایست پرداخت گردد)
 
وقتی آراگورن از منزل مادرش در اریادور دیدن کرد او به آراگورن گفت که او نمی‌تواند با سایه که هر آن در حال فزونی است مواجه شود و برای همین به زودی خواهد مرد.
 
آراگورن تلاش کرد تا او را آرام کند. از همین رو به او گفت: «شاید در ورای تاریکی نور نیز باشد؛ و اگر چنین شد، خواهانم که تو نیز آنراآن را بینی و خوش باشی» اما جوابش تنها این بود. Onen i-Estel Edain, ú-chebin estel anim (من به دونه داین امید دادم؛ ولی امیدی برایم نمانده‌است)
 
گیل رائن قبل از بهار بعدی در ۳۰۰۷ از دنیا رفت.
خط ۵۰:
=== پس از یافتن حلقه ===
 
پس از آنکه [[بیلبو بگینز]] حلقه جادویش را به [[فرودو]] داد در سال ۳۰۰۱ [[گندالف]] ترسش را مبنی بر اینکه حلقهٔ یکتا دوباره پیدا شده‌است با آراگورن در میان گذاشت. دونه داین تمام مدت مراقب [[شایر]] بودند و آراگورن به [[گندالف]] پیشنهاد کرد تا دنبال [[گالوم]] بگردند. سالهاسال‌ها آراگورن به دنبال گالوم در سرزمین‌های وحشی میرکوود یا دره‌های اندویین تا به [[دروازه‌های سیاه]] و دره مورگول در اطراف [[موردور]] گشت. تا سرانجام آراگورن رد [[گالوم]] را که از [[موردور]] تا به باتلاق‌های مرگ می‌رسید یافت. او [[گالوم]] را دستگیر کرد و با خودش به میرک وود آورد. جایی که آن موجود تا پیش از فرارش در ژوئن ۳۰۱۸ زندانی بود.
 
در ۱ می ۳۰۱۸ آراگورن با [[گندالف]] در سارن فورد بر روی برندی واینو این در جنوب [[شایر]] ملاقات می‌کند. او در ملاقاتش با جادوگر مطلع می‌شود که فرودو شایر را در پایان سپتامبر ترک می‌کند. با باور به اینکه فرودو با وجود [[گندالف]] در آمان است آراگورن به سفر می‌رود و برای ماه‌ها بر نمی‌گردد. بعد آراگورن از گیلدور مطلع می‌شود که [[گندالف]] غیبش زده و اشباح حلقه در سفرند و فرودو در جاده در حال طی طریق است در حالی که تنها رفقای [[هابیت]]ش او را همراهی می‌کنند.
 
آراگورن در غروب ۳۰ سپتامبر جستجویش را برای فرودو آغاز کرد. او درباره هابیت‌ها از [[تام بامبادیل]] شنید که در جاده شرقی در نزدیکی بری در حال سفر اندسفراند. آراگورن برای یافتن [[فرودو]] به مهمانخانه اسبچه راهوار می‌رود و او را بعد از استفاده تصادفی فرودو از حلقه می‌یابد.
 
آراگورن به فرودو اخطار می‌دهد که اشباح حلقه در تعقیب او هستند و هدایت و حمایتش را به آن‌ها پیشنهاد می‌نماید. سپس بارلیمن نامه [[گندالف]] را که درباره آراگورن می‌باشد را به فرودو می‌دهد. در این نامه شعری وجود داشت که سروده بیلبو بود.
خط ۶۷:
:The crownless again shall be king.
 
و از آن پس آراگورن با فرودو و دوستانش همراه می‌شود. در این زمان او ۸۷ سال دارد و نقش خویش را در جنگ حلقه بر عهده می‌گیرد. با این کار نه تنها فرودو را در به انجام رساندن ماموریتشمأموریتش کمک می‌کند بلکه خود را نیز به پادشاهی نزدیک تر.
 
=== ورود به ریوندل ===
فرودو و آراگورن به همراه دوستانشان راهی [[ریوندل]] می‌شوند و در ودرتاپ توسط اشباح حلقه مورد حمله قرار گرفته و پادشاه جادوپیشه فرودو را با شمشیرش زخمی می‌کند. آنهاآن‌ها به [[ریوندل]] می‌روند و در آنجا فرودو به کمک ارباب [[الروند]] نجات پیدا می‌کنند. در آنجا آراگورن دوباره با آرون ملاقات می‌کند و شورای الروند در ۲۵ اکتبر تشکیل می‌گردد. در ریوندل آراگورن خودش را به عنوان نواده [[الندیل]] معرفی و تصمیمش را بررفتن به [[میناس تیریت]] ابراز می‌کند. تکّه‌های شمشیر نارسیل را در آهنگری‌های الف‌ها دوباره به هم جوش می‌دهند و آراگورن از آن پس آن را آندوریل، شعله غرب، می‌خواند. آراگورن در ۲۵ دسامبر ۳۰۱۸ با یاران حلقه از [[ریوندل]] خارج می‌شوند و به سمت جنوب می‌روند.
 
یاران به کمک آراگورن و [[بورومیر]] از میان کولاک‌ها از درگاه ردهورن می‌گذرند اما پیش روی برایشان بسیار سخت می‌گردد و برای همین بنا بر پیشنهاد [[فرودو]] مسیر [[موریا]] را انتخاب می‌کنند. گروه در ۱۵ ژانویه ۳۰۱۹ به معادن [[موریا]] وارد می‌شوند و در تالار مزربول توسط [[ارک]]ها مورد حمله قرار می‌گیرند. آنهاآن‌ها به سمت پل خزد-دوم فرار می‌کنند و در آنجا [[گندالف]] با [[بالروگ]] روبرو می‌شود. او پل را فرو می‌ریزد تا مسیر عبور بالروگ را نابود کند ولی خودش هم به درون مغاک سقوط می‌کند.
 
از آن پس آراگورن رهبری گروه را بر عهده می‌گیرد و گروه را به سمت [[لوتلورین]] می‌برد. جایی که [[گالادریل]] بانوی جنگل طلایی را می‌شناخت. در هنگام عزیمت گالادریل جواهری سبز راکه بر روی زمینه نقره پرداخته شده بود و به سان سنجاقی با نمای عقاب را بود، به آراگورن داد. چرا که آرون این را برای آراگورن در آنجا گذاشته بود. آن اله سار یا جواهر الفی بود. همان نامی که آراگورن بعد از پادشاه شدنش به آن نام شناخته شد.
خط ۷۸:
آراگورن لوتلورین را در ۱۶ فوریه ترک کرد و با قایق در رودخانه اندوین به سمت جنوب رفتند تا به آرگونات (ارگون‌ها) رسیدند. دو مجسمه سنگی بسیار عظیم از [[آناریون]] و [[ایزیلدور]].
 
افراد در کرانه غربی آندوین در پارت گالن اردو زدند. ارک‌ها به آن‌ها حمله کردند و مری و پیپین را به اسارت بردند و [[بورومیر]] کشته شد. فرودو و سم به سمت [[موردور]] حرکت کردند ولی آراگورن، [[گیملی (سرزمین میانی)|گیملی]] و [[لگولاس]] به تعقیب ارک‌ها پرداختند تا دو هابیت (مری و پیپین) را از چنگال آنهاآن‌ها نجات دهند. سه شکارچی ۲۰۰ کیلومتر را در کمتر از ۴ روز طی کردند تا در ۳۰ فوریه به [[روهان]] رسیدند. در آنجا با [[ائومر]]، سومین فرمانده ریدرمارک و سوارانش ملاقات کردند. در آنجا مطلع شدند که [[روهیریم]]ها ارک‌ها را کشته‌اند ولی نشانه‌ای از هابیت‌ها در آنجا ندیدند و به آن‌ها دو اسب، هاسوفل برای آراگورن و آرود برای [[لگولاس]] و [[گیملی (سرزمین میانی)|گیملی]]، می‌دهند. آراگورن به مرز جنگل فنگورن می‌تازد و در آنجا با [[گندالف]] که دوباره فرستاده شده بود ملاقات می‌کند و همراه می‌شود.
 
از اینجا آراگورن وارد قلمرو [[تئودن]] پادشاه روهان می‌شود. گندالف در ۲ مارس به کاخ [[تئودن]] وارد شده و روح او را از چنگال [[سارومان]] نجات می‌دهد. سپس [[روهیریم]]ها بنا بر نصیحت [[گندالف]] برای رهایی از حملات [[آیزنگارد]] به استحکامات هلم پناه می‌برند. در نبرد دژ هلم پادشاه [[تئودن]] و آراگورن در کنار هم می‌تازند و در نبرد هورن برگ با کمک افراد فانگورن و [[گندالف]] سپید پیروز می‌شوند و در بازدید از [[آیزنگارد]] که توسط [[انت|اِنت‌ها]] تصرف شده‌است مری و پیپین را دوباره می‌بیند و در آنجا پلانتیر ارتانک یافت می‌شود و آراگورن آن را تحت اختیار خود می‌گیرد. بعد پادشاه روهان تصمیم می‌گیرد برای کمک به گاندور به سمت آنان حرکت کند تا بتواند به آن‌ها در برابر هجوم موردور کمک کند.
 
آراگورن دونه داین و پسران الروند را ملاقات می‌کند. آنهاآن‌ها همراه خودشان اسب آراگورن روهرین و پرچمی را که بانو آرون برایش ساخته را تحویل می‌دهند. او خودش را در پلان تیر به ساورون نمایش می‌دهد و بنا بر گفتار الروند تصمیم می‌گیرد تا جاده مردگان را در پیش گیرد.
 
گروه در ۸ مارس وارد مسیر مردگان شد؛ و آراگورن به عنوان وارث ایزیلدور پیمان شکنانی را که عهدشان را با ایزیلدور مبنی بر مبارزه با سایرون شکسته بودند به نشانهٔ سنگ ارخ فراخواند و به کمک آنهاآن‌ها سپاه دزدان دریایی را در پله گیر که از بیش از ۵۰ کشتی جنگی ساخته شده بود شکست داد و پس از آن مردگان را آزاد کرد. او در آنجا ارتشی بیش از ۴۰۰۰ نفر تهیه کرد و به رهبری آنگبور، از لامدون به سمت میناس تیریت فرستاد.
 
آراگورن با کشتی به سمت شمال آندوین راند و در ۱۵ مارس در میانه نبرد په له نور به میناس تیریت رسید؛ و تا پایان نبرد و پیروزی در آنجا مبارزه کرد. در ۱۶ مارس آراگورن امراهیل و ائومر را فراخواند تا درباره عملیّات جنگی رای زنی کنند و تصمیم بر آن شد برای آنکه حامل حلقه بتواند مأموریت خویش را انجام دهد سپاه به دروازه سیاه حمله کند تا چشم ساورون را گمراه کنند. آراگورن سپاه غرب را در ۱۸ مارس از میناس تیریت به سمت دروازه سیاه راند. شمار آنهاآن‌ها در حدود ۷۰۰۰ نفر بود. هنگامی که به خرابه‌های مورانون رسیدند آراگورن به کسانی که ضعیف تر بودند یا ترسیده بودند فرمان داد که به جای رفتن به جنگ موردور به تصاحب کایر آندروس اقدام ورزند.
 
در ۲۵ مارس سپاه به دروازه سیاه رسید. در نبرد مورانون در جلوی دروازه سیاه سپاه به دستور آراگورن به دو دسته تقسیم شد. این نبرد به فرماندهی آراگورن آنقدر ادامه داشت تا سر انجام فرودو توانست حلقه را نابود کند و حکومت [[سائورون]] را پایان دهد.
 
=== پس از نابودی حلقه ===
در فلق ۱ می آراگورن به دروازه میناس تیریت وارد شد و کارگذار [[فارامیر]] مقدم شاه را گرامی داشت و مراسم تاج گذاریتاج‌گذاری را سامان داد. در هنگام تاج گذاریتاج‌گذاری آراگورن سخنانی را گفت که الندیل به هنگام ورود به سرزمین میانه بر زبان رانده بود: "Et Eärello Endorenna utúlien. Sinome maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar-metta! (از دریای بزرگ به سرزمین میانه آمدم. در اینجا اقامت خواهم گزید؛ و نیز وارثان من تا آخرین بازپسین روز جهان؛ و از آن پس آراگورن فرزند آراتورن شاه خوانده شد)
 
آرون و پدرش الروند در جشن وسط تابستان ۲۴ ژوئن به میناس تیریت رسیدند؛ و عصای سلطنتی شمال از طرف الروند به آراگورن تقدیم شد. در روز بعد آراگورن با آرون ازدواج کرد.
خط ۹۷:
دوره سلطنت پادشاه اله سار ۱۲۰ سال به طول انجامید. در این دوره پادشاه کلیّه موجودات اهریمنی را از بین برد و صلح و دوستی را به سرزمین میانه بازآورد. دو قلمرو آرنور و گاندور دگرباره متحد شدند و پایتخت شمالی آنومیناس دوباره ساخته شد. پادشاه اله سار جنگل درودان را به مردم قان-بوری-قان بخشید و مردان را از ورود به آنجا منع کرد. سرزمین‌های دیل و کوه تنها را تحت فرمان او بودند. پادشاه فارامیر را فرمانده ایتیلین گرداند و شورای عالی گاندور را با فارامیر، شاهزاده ایمراهیل و باقی اربابان و مالکان و فرماندهان جنگی تشکیل داد. در سال ۶ دوره چهارم، آراگورن، [[شایر]] را سرزمینی آزاد تحت حمایت عصای سلطنتی شمال اعلام و در سال ۱۳ تاین، ارباب باکلند و مایور از میشل دلوینگ را جزو مستشاران شمال اعلام کرد.
 
پادشاه و ملکه در سال ۱۵ به شمال سفر کردند و با [[سم وایز گمجی|سام]]، مری و پیپین در پل برندی واینو این ملاقات کردند. سام و خانواده‌اش به گاندور در جنوب رفتند و در سال ۲۱ در آنجا زندگی کردند. مری و پیپین نیز شایر را ترک گفتند و به گاندور آمدند و تا سال ۶۴ تا هنگام مرگشان در آنجا ساکن بودند.
 
در سال ۱۲۰ دوران چهارم پادشاه اله سار آگاه شد که پایان عمرش نزدیک است. از همین رو به منزل پادشاهان در خیابان خاموش رفت. او با پسرش الداریون و دخترانش بدرود گفت و تاج و عصا را به الداریون تحویل داد. آرون تا زمان مرگ آراگورن در کنار او همراهش بود.
خط ۱۰۴:
 
== تفاوت آراگورن در فیلم و داستان ارباب حلقه‌ها ==
در فیلم سه گانهٔ [[ارباب حلقه‌ها]] ساختهٔ [[پیتر جکسون]] یک تغییر بزرگ در شخصیّت آراگورن (با بازی [[ویگو مورتنسن]]) وجود دارد. در کتاب علّت اینکه چرا آراگورن برای رسیدن به پادشاهی به عنوان نواده ایزیلدور تلاش می‌کند کاملاً مشخص است و خود آراگورن نیز خواهان این امر است ولی در فیلم به گونه‌ای نشان داده شده که آراگورن در ابتدا برای گرفتن تاج و تخت دچار شکّ و تردید است و می‌ترسد پادشاه شود تا آنکه ناگهان در نیمه شبی لرد الروند از ریوندل به روهان می‌آید و از او می‌خواهد که پادشاهی را بپذیرد. همچنین دیگر تغییر اساسی این اقتباس حذف شخصیت کلیدی آرمیتاژ از فیلم است آرمیتاژ نوه دختری ایزیلدور و دختر عمه آراگورن است اما او تا نیمه هاینیمه‌های کتاب بازگشت پادشاهان از هویت واقعی خود بی اطلاعبی‌اطلاع است او در یاران حلقه در مقابل بارامیر خود را آرمیتاژ دختر هیچکس معرفی کرد و زمانی که بارامیر به دلیل این پاسخ سربالا عصبانی شد و شمشیر کشید آرمیتاژ به شمشیر بارامیر نگاه کرد و باعث ذوب شدن تیغه شمشیر شد در این صحنه و ماجرای سپردن حلقه قدرت به فرودو متوجه میشویم که او یک جادوگر قدرتمند یک اژدها سوار و همچنین یک شمشیر زن بی همتاستبی‌همتاست او نزد گندالف تعلیم جادوگری دیده و دلباخته آراگورن و همچنین عاشق لگولاس است او در کتاب قد بلند با چشمان طوسی موهای مشکی و پوست گندمی توصیف شده و در روحان با آراگورن عهد و پیمان نامزدی بسته بود اما وی زمانی که لگولاس را میبیند به او دل می بازد اما خود را از ابراز این عشق منع می کندمی‌کند در بخشی از کتاب می خوانیم که زمانی که آرمیتاژ در مهمانی می رقصد و آراگورن نیز در حال نگاه کردن به اوست و می خندد آراگورن به گندالف میگویدمی‌گوید که او شاد است گندالف در پاسخ او میگویدمی‌گوید که اما حیف که این شادی آنچنان پایدار نیست و سپس به لگولاس که در طرف دیگر تالار ایستاده اشاره میکندمی‌کند او بدون اینکه کسی متوجه باشد با شیفتگی به آرمیتاژ خیره شده و متن این فصل با جمله آراگورن خشکش میزند به پایان می رسد آرمیتاژ در کتاب دو برج میمیرد زمانی که آراگورن زخمی شده بود و آن هاآن‌ها در کوه هایکوه‌های نزدیکی میناس تریث گیر افتاده بودن آرمیتاژ با جادویی خاص زخم آراگورن را به روی بدن خود منتقل میکندمی‌کند و قبل از مرگ گل سینه خود را در مشت آراگورن گذاشت آرمیتاژ در آغوش آراگورن جان میدهدمی‌دهد و وقتی که آراگورن به قلعه برمیگردد پیکر بی جان آرمیتاژ را در بغل لگولاس میگذارد و به او میگویدمی‌گوید او جانش را به من داد و اکنون دیگر جانی برای خودش باقی نمانده لگولاس به بالای کوهی می رودمی‌رود تیری را در چله کمان میگذارد و با چنان قدرتی تیر را از چله رها میکندمی‌کند که شاید آن تیر هیچ وقت از آسمان به زمین سقوط نکرد و سپس کمان خود را شکاند حضور بعدی آرمیتاژ در بازگشت پادشاهان است که در نبرد نهایی سوار ب اژدهای خود ظهور می کندمی‌کند اما تغییراتی در او به وجود آمده که میتوان به حضور یک دایره نقره فام ماه مانند که در زمان ناراحتی و درد بر پیشانی او نمایان می شودمی‌شود اشاره کرد و همینطور این تغییرات در رفتار او نیز وجود دارد به طوری کهبه‌طوری‌که او که زمانی رفتاری بی غل و غش و پر جنب و جوش و تندخو و پسروار داشت و به طوربه‌طور کلی آتشی مزاج بود حال به شخصیتی به همان شوخ طبعی و نشاط اما آرام و در عین حال بسیار قدرتمند بدل شده بود او زمان برگشت سوار بر اژدهای خود راساراموتی کمان تعمیر شده لگولاس را به دست او داد و سپس از اژدهای قرمز رنگ خود پیاده شد و به مرکز ارتش دشمن رفت در آنجا دستان خود را مشت و سپس با ضرب به زمین کوفت و دو هزار و پانصد اورک با گردن هایگردن‌های شکسته به زمین افتادند زمانی که برگشت در بهبوهه جنگ آراگورن از او در خواست ازدواج کرد اما او نپذیرفت زیرا می دانست با اینکه آراگورن واقعا عاشق اوست اما تقدیر او را ملکه گاندور قرار نداده او در پایان جنگ آراگورن را تنها گذاشت و با لگولاس به ریوندل رفت و زمانی که با لگولاس به ریوندل برگشت فهمید که آراگورن با الفی ازدواج کرده گل سینه خود را به شپ پره ایپره‌ای داد و او را مامورمأمور کرد تا آن را به آراگورن برساند آراگورن در هنگام مرگ خود هنوز گل سینه آرمیتاژ را در مشت خود می فشرد
 
== القاب و نام‌ها ==
'''آراگورن ۲:'''
معنی آراگورن دوّم دقیقاً معلوم نیست. با توجّه به برخی یادداشت‌های ج.ر.ر. تالکین در دانشگاه مارکویت معنی «دلاوری شاهانه» مناسب به نظر می‌رسد؛ و پدرش ورا آراگورن نام نهاد. نامی که قبلاً در خاندان سپه سالاران استفاده شده‌بود. انا آیوورون در نامش بایستاد و گفت «دلاوری در خور شاهان» (گویا نام از همین تفسیر شده‌است) «بادا همان شود. اما من بر سینه او سنگ سبز را می‌بینم و از آن نام حقیقی او باید مشتق شود و دولتش دوباره آوازه یابد. تا باشد که یک درمانگر و تجدید کنندهتجدیدکننده شود.»<ref>تاریخ سرزمین میانه. جلد ۱۲. مردمان سرزمین میانه. دیباچه</ref>
 
بخش آرا از آران به معنای پادشاه می‌آید. امّا معنای قسمت دوّم دقیق نیست. در بخش مشتقات گون به معنای دلاوری است در حالی که گورن بی پروا معنی شده‌است. از همین رو شاه بی پروا نیز معنای ممکن دیگری برای آراگورن به شماربه‌شمار می‌آید. اگرچه با توجه به ماهیّت این شخصیّت چندان مناسب نیست. (تاریخ سرزمین میانه. جلد ۵. مدخل‌های کانKAN و گورGOR)
در کتاب راهنمای سرزمین میانه از رابرت فاستر معنای پادشاه درخت (_ورن به معنای درخت است) را گفته‌است ولی تالکین در نامه ۳۴۷ گفته‌است که نام آراگورن از _ورن به معنای درخت مشتق نشده. تالکین معنای آراگورن را در آن نامه نگفت ولی در مقابل نوشت که او فرصت توضیح معانی تمام اسامی سلسله آرته داین را ندارد!
آراگورن دوّمین وارث ایزیلدور است که این نام را دارد. جدّ او آراگورن اوّل در سال ۲۳۲۷ توسط گرگ‌ها کشته شد.
خط ۱۳۲:
ارباب حلقه‌ها: یاران حلقه
 
آراگورن در شؤرای الروند روشن می‌سازد که نام استرایدر توهین آمیز است. اما او خودش را اوّلین بار به این نام به فرودو و بقیه هابیت‌ها معرّفی کرد؛ و آنهاآن‌ها هم او را به همین شکل صدا می‌زدند (در میناس تیریت وقتی یکی از هابیت‌ها آراگورن را استرایدر صدا زد ایمراهیل انرا به شکلی توهین شمرد و تعجب کرد). بعدها آراگورن معادل کوینیایی تلکونتار را به عنوان نام سلطنتی خویش برگزید.
'''اله سار'''
آراگورن وقتی که به عنوان پادشاه گاندور و آرنور تاجگذاری کرد نام اله سار را برگزید. این نام از جواهر سبزی به شکل شاهین که توسط بانو گالادریل در هنگام ترک لوتلورین به او هدیه داده شده بود می‌آید.
خط ۱۴۲:
 
'''انوینیاتار'''
به معنای تجدید کنندهتجدیدکننده.
«در حقیقت به گویش باستان من اله سار هستم. گوهر الفی. انوینیاتار و تجدید کنندهتجدیدکننده.» و جواهر سبزی را که بر سینه‌اش نشان بود برداشت.
ارباب حلقه‌ها: بازگشت پادشاه – دوا خانه‌ها
 
'''تجدید کنندهتجدیدکننده'''
تجدید کنندهتجدیدکننده معادل محاوره‌ای انوینیاتار است.
'''تلکونتار'''
تلکونتار نامی بود که آراگورن برای خاندانش انتخاب کرد. تلکونتار معادل کوینیایی استرایدر است. بخش تلکو در کوینیا یعنی پا و –ونتارو به معنای مولّد، والدین است.
خط ۲۰۳:
۳۰ سپتامبر: آراگورن هابیت‌ها را به خارج از بری هدایت می‌کند.
 
۶ اکتبر: پنج تن از اشباح حلقه به اردوگاه آنهاآن‌ها در ودرتاپ حمله می‌کنند.
۱۳ اکتبر: آراگورن نشانه‌هایی از گلورفیندل را در آخرین پل می‌یابد.
۲۰ اکتبر: فرودو از گدار برونین به ریوندل می‌گریزد. آراگورن و باقی هم به دنبال او.
خط ۲۳۵:
۱۶ مارس: فرمانده غرب تصمیم به یورش به دروازه سیاه می‌گیرد.
۱۸ مارس :آراگورن سپاه غرب را به بیرون از میناس تیریث رهبری می‌کند.
۲۳ مارس: آراگورن کسانی از سپاه را که از نبرد می‌ترسیدند برای دوباره پس گیریپس‌گیری کایر آندروس روانه می‌کند.
۲۵ مارس :آراگورن سپاهیان غرب را امر به نبرد مورانون می‌کند. حلقه و ساورون نابود می‌شوند.
 
۸ آوریل: حاملین حلقه توسط آراگورن و سپاه غرب در سرزمین کورمالن گرامی داشته می‌شوند.
 
۱ می: آراگورن به عنوان پادشاه تاج گذاریتاج‌گذاری می‌نماید.
 
۲۵ ژوئن: آراگورن نهالی از درخت سپید را می‌یابد.
خط ۲۵۴:
پادشاه اله سار تاین ارباب باکلند و مایور سوراخ مایکل را مستشاران سرزمین شمالی می‌نماید.
۱۵
پادشاه اله سار و ملکه آرون به شمال می‌آیند تا در آنومیناس اقامت کنند؛ و با پیپین، مری و سام در پل برندی واینو این ملاقات می‌کنند.
۳۱
پادشاه اله سار وستمارش را به شایر اضافه می‌کند.