آنفلوانزای پرندگان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gharouni (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲۱:
آلودگیهای روسیه و قزاقستان شواهدی را فراهم کرد مبنی بر اینکه ویروس H5N۱ بیشتر از نخستین آلودگی آن در آسیایی جنوب غربی شیوع یافته‌است. اما این ویروس از اوایل سال ۲۰۰۳ شناخته شده تر است. برغم تلاشهای شدید برای کنترل و مهار این ویروس، FAO اخطارهایی داد مبنی بر گسترش آلودگی در برخی از نقاط ویتنام، اندونزی و کلمبیا. نتیجه و پیامد این گسترش‌ها مرگ و انهدام بیش از ۱۵۰ میلیون قطعه پرنده بود.
 
این مرگ و انهدام علاوه بر ضررهای مالی هنگفت سازمانهایسازمان‌های کشاورزی بزرگ، عواقب شدید و نامناسبی را نیز برای روستائیانی که درآمد ماهیانه و همچنین غذای روزانه آن‌ها از گله‌های کوچک سنتی بدست می‌آمد داشت.
 
موارد ابتلای انسان به این بیماری نیز بیشتر در مناطق روستایی مشاهده شده‌است. علل آلودگی انسان‌ها در موارد یافت شده:
خط ۳۱:
[[پرندگان آبزی]] وحشی به‌عنوان [[منابع طبیعی]] ویروس آنفلوآنزای نوع A شناخته شده‌اند. [[پرندگان مهاجر]] می‌توانند فرم ضعیف این ویروس را برای مسافتهای طولانی با خود حمل کنند بدون اینکه علائمی را از خود نشان دهند یا در تعداد بالایی دچار مرگ و میر شوند.
 
در این پرندگان همچنین فرم قوی ویروس آنفلوآنزای طیور بندرت جدا شده‌است. بنابر اینبنابراین نقش این پرندگان در پخش آنفلوآنزای طیور با قدرت بیماری‌زایی قوی ناشناخته باقی می‌ماند.
 
آمار بالای مرگ و میر پرندگان مهاجر بر اثر آنفلوآنزای طیور، مانند آنچه در اواخر آوریل در دریاچه [[چینگهای]] چین روی داد که در آن ۶۰۰۰ قطعه پرنده کشته شدند، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت نتایج این تحقیقات{{مدرک|چه سالی؟}} نشان داد که ویروس H5N1 شبیه ویروسهایی است که در جنوب شرقی آسیا گسترش یافته‌است.
خط ۴۷:
تجربیات گذشته در آسیای جنوب شرقی نشان می‌دهد که این ویروس براحتی به انسان منتقل نمی‌شود و موارد ابتلای انسان به این ویروس بندرت اتفاق می‌افتد. اکثریت موارد ابتلای انسان به این بیماری در مناطق روستایی اتفاق افتاده‌است. همچنین تاکنون هیچ موردی مبنی بر آلودگی بر اثر مصرف گوشت یا [[تخم مرغ]] پخته شده اثبات نشده‌است.
 
فاکتورهای مربوط به تراکم طیور و همچنین سیستم پرورش که در کشورهای مختلف متفاوت به نظر می‌رسند، ممکن است بر روی امکان بروز این بیماری در انسان مؤثر باشد. در خلال شیوع آنفلوآنزای (High Pathogenic) طیور در سال ۲۰۰۳ میلادی در هلند، بیش از هشتاد مورد ابتلا در کارگران مرغداریها، قصابها و بستگان نزدیکشان دیده شد. پس از تحقیقات و انجام آزمایش‌ها لازم، مشخص گردید که ویروس H7N۷ عامل این بیماری بوده‌است. این جریان که سبب نابودی و انهدام حدود ۳۰ میلیون قطعه انواع طیور شد، جای تردیدی باقی نگذاشت که کشورهایی که آلوده شده‌اند به پیشنهادهای احتیاط آمیزاحتیاط‌آمیز FAO و WHO و OIE توجه کامل داشته باشند. این پیشنهادها زمانی می‌توانند بیشتر مورد استفاده قرار بگیرند که، برخی از کشورها تعهداتی را در زمینه کنترل میزان آلودگی مزارع به [[سازمانهای بین‌المللی]] می‌دهند.
 
== برآورد ریسک ==
WHO پیشنهاد می‌دهد که نظارتها بر میزان مرگ و میر پرندگان مهاجر بیشتر شود و سد نفوذی را بر اساس استانداردهای FAO و OIE پیدا کرده و به اجرا درآورد.
 
بررسی نمونه‌های کلینیکی و همچنین ویروسهای بدست آمده از انسان‌ها و طیور و ارجاع این نمونه‌ها به مراجع تحت حمایت [[فائو]]، WHO و OIE این امکان را فراهم می‌آورد که پروژه‌های تحقیقاتی در مورد خطرات این بیماری برای انسان‌ها بخوبیبه خوبی پیشرفت نموده و ساخت واکسنی مؤثر در برابر این بیماری، مسیر خود را با سرعت طی کند.
 
گسترش جغرافیایی این ویروس موجب برخی نگرانیها در مورد در معرض قرار گرفتن انسان شده‌است. هر فردی که به افراد مبتلا به این ویروس اضافه می‌شود، می‌تواند فرصت جدیدی برای ویروس باشد، در جهت بهبود بخشی روش انتقال خود از طریق جهشهای پی در پی. ویروس H5N1 که بسرعت به انسان منتقل می‌گردد، می‌تواند نشانه ایی از جهش ویروسها در طی سالهای اخیر باشد.