چشمان بدون چهره: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۴۲:
''''آلیدا والی'''' در نقش لووئیس، زنی که دستیار دکتر ژنسییر است، خانم‌های جوان را می‌رباید، دکتر را در عمل‌ها یاری می‌کند و به عنوان مادر جانشین برای کریستین مادری می‌کند. او در برخی عمل‌ها به دکتر کمک می‌کند، به علت اینکه دکتر در بهبود صورت او که در حادثه‌ای که برایش اتفاق می‌افتد (سکانسی در فیلم برای آن نیست)، از بین می‌رود، تلاش می‌کند.
 
''''فرانسوا گه‌رین'''' در نقش ژاک ورنون، دانشجوی دکتر و نامزد کریستین. ژاک از فعالیت جنایت آمیزجنایت‌آمیز دکتر بی‌خبر است و باور دارد که کریستین مرده است. بعد دریافت یک تماس تلفنی از کریستین، او با پلیس برای بررسی این جنایت همکاری می‌کند.
 
''''جولیت می نیل'''' در نقش ادنا گروبر، خانم جوانی که قربانی آزمایش دکتر ژنسییر می‌شود، که بعد از دوست شدن با لووئیس در پاریس، اتفاق می‌افتد. ادنا تنها دختری است که صورتش با موفقیت به صورت کریستین پیوند می‌خورد. حین بازیابی از جراحی به لووئیس حمله می‌کند و سپس از پنجره خانه ژنسییر به پایین می‌پرد و می‌میرد.
خط ۶۵:
 
== پذیرش توسط عموم ==
در پی اولین انتشار فیلم، واکنش و پاسخ منتقدین فرانسوی در مورد فیلم متوسط، که از اشتیاقی آرام تا ناامیدی یا اهانت عمومی محدود می‌شد، به این علت که آن‌ها عقیده داشتند که فیلم یا یک تکرار از اکپرسیونیسم آلمان یا واقعاً ناامیدی کارگردان به خاطر قدم برداشتن از عرصه مستندسازی و قدم‌گذاری به عرصه فیلمسازی ژانر، که به گفته آن‌ها "ژانر فرعی است، نسبتاً در حد توانایی او نیست"، بود. فرانژو در پاسخ به این نقد، بر این عقیده بود که این در این فیلم تلاش شده بود که ژانر فرعی، جدی گرفته شود. در انگلستان، "ایزابل کوئیگلی"، منتقد فیلم برای "اسپکتیتور"، دربارهٔ فیلم گفته بود:"تهوع آمیزترینتهوع‌آمیزترین فیلم از زمانی که من نقادی را شروع کردم، است"، این درحالیست که بازبینگری که موافقت کرده بود که ایزابل فیلم را پسندیده، تا سر حد اخراج شدن رفت. یک بازبینی منفی در [[مجله فیلم]] "Variety" به اشاره بخصوصی بدین صورت داشت:"ایفای نقش غیرطبیعی، جایی را برای توصیف شخصیت‌ها و انگیزه‌ها کنار می‌زد، و تکرر در عمر افکت دهی باعث از بین رفتن اثر اولیهٔ آن می‌شد" و "یک روند نامعلوم و آهسته باعث شد تا فیلم، فضایی به سبک قدیمی داشته باشد".
با بازنشر فیلم در سپتامبر ۱۹۸۶، در رابطه با سابقه کارهای کارگردان‌ها در تئاتر ملی فیلم در لندن و "سینماتک فرانسه" در فرانسه، وضعیت نقد این فیلم شروع به ارزیابی دوباره کرد. پاسخ منتقدین فرانسوی به فیلم به مراتب مثبت تر از زمان انتشار اولیه فیلم بود، که در این رابطه سردبیر مجله "کتابچه سینما"، سرژ دانی، به فیلم صفت "شگفتی" را نسبت داد.
نسخه اصلی فیلم در تئاترهای آمریکا در ۳۱ اکتبر سال ۲۰۰۳ انتشار دوباره شد و با نقدهای عالی روبه رو شد. طبق ۳۵ بازبینی که توسط "راتن تومیتوز" گردآوری شده بود، فیلم به‌طور متوسط با ۹۷ درصد "فرش ریتینگ" و متوسط امتیازدهی ۱۰/۸٫۱. بازبینی کنندگان نسبت به طبع شاعرانه و تأثیر قوی آن بر روی شاعر و فیلمساز فرانسوی "ژان کاکتو". جاناتان روزنبام از مجله "شیکاگو ریدر"، فیلم را تحسین کرد، و در مورد آن گفت:"بی معنی و به زیبایی یک داستان افسانه‌ای".