رنگ اسب: تفاوت میان نسخه‌ها

رنگ مو ها و یال [[اسب]] ها به [[آلل]] های کروموزوم های آن ها بستگی دارد. این رنگ ها از بدو تولد تا مرگ باقی می مانند. با این وجود رنگ هایی نیز وجود دارند که با بالا رفتن سن یا بلوغ تغییر می کنند. لکه هایلکه‌های سفیدی که گاه بر روی بدن بعضی اسب ها, پس از جراحت,... تشکیل می شود, رنگ به حساب نمی آیند.

رنگ سیاه در اسب ها خیلی متداول نیست, ولی کمیاب هم نیست. همه ی موهای بدن این اسب ها سیاه رنگ است, مگر لکه هایلکه‌های سفیدی که می توانند بر پیشانی یا پاها باشند. به طور کلی دو نوع سیاه داریم:

مو های اسب های کهر قهوه‌ای نسبتاً تیره است و یال, دم و انتهای پاها و پوزه آن ها سیاه می باشد. رگه هایرگه‌های مختلفی از کهربایی وجود دارد که مهم ترین آن ها کهر روشن, کهر تیره و کهر گیلاسی می باشند.

بدن اسب های طلایی از مو های زرد یا طلایی پوشیده شده است و یال و دم آن ها نیز به همان رنگ یا روشن تر است. این رنگ نیز بر اساس روشنی و تیرگی رگه هایرگه‌های مختلفی دارد.

موهای بدن اسب سمند زرد رنگ یا بژ است و یال, دم, پاها و پوزه ی آن سیاه است. سمند رگه هایرگه‌های گوناگونی بر اساس تیرگی یا روشنی دارد.