هنر پیمانه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز ←مدولاریستی در هنرهای زیبا: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۵:
== هنر پیمانه‌ای در قرن بیستم ==
در آغاز نیمه اول قرن بیستم تعدادی از هنرمندان معاصر به دنبال امیختن تکنیک‌های جنبشی و وارد کردن آن به درون کار خود بودند و این تلاشی بود که بر اساس آن می‌خواستند بر طبیعت استاتیکی (یکنواخت) هنر
[[الکساندر چالز]] به دنبال شناخت پویای فیزیکی در هنرهای بصیری پرداخت که این پتانسیل را داشته باشند که به پیوسته در سراسر جنبش (تحرکات) همیشگی تغییر کند، و برخی اوقات این واقعه بدون حضور مستقیم بشر اتفاق بیفتد
[[جین تنگلی]] که تلاش برای تولید یک ماشین هنری خود –مخرب دست زد که شاید حالات نهایی تغییرپذیری هنر را ارائه می‌دهد که می‌شود گفت که این حالت ف با ریشه کن کردن کلی همراه است.
خط ۱۶:
خط تولید گروه صنعتی او در سال ۱۹۴۲ به راه افتاد و شباهت بسیاری به سیستم نوآوری شگرفی داشت که به مبلمان اداری شباهت داشت.
تنها یک سال قبل چالز ایمز و سارین برای شرکت [[ردلیون]] مبلمان داخلی مدولار را تهیه کردند و در نتیجه کارشان با موزه هنرهای مدرن نیویورک در ارتباط بودند. درسال ۱۹۵۰ [[هرمن میلر]] به کمک چالز و [[رای]] یک تولید خیلی
هنر مدول بهره‌مند از تاریخ طولانی معماری کشورها می‌باشد. در معماری عهد باستان معماران ابتدا از اصول مدولار بهره برده‌اند که به عنوان واحد اندازه‌گیری راهنما در نسبت پلان و ارتفاع بوده‌است.
نویسنده و معمار رومی [[ویتروویتیوس]]، روش‌ها مدولار را به عنوان شرحی از نظام [[معماری کلاسیک]] و ترکیب هنری ساختمان‌ها در رساله اش با عنوان «ده کتاب در معماری» یاد می‌کند که ان کتاب به عنوان تنها متن کامل معماری است که از عهد باستان باقی مانده‌است. معماران عهد رونسانس سیستم VITRNVIAN را جاودانی کردند و به عنوان سنتی که تا به امروز برقرار است. در معماری مدرن، مدول به عنوان ابزار طراحی مورد استفاده قرار گرفته‌است.
| |||